Bang voor de wind. Wat nu?

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi!

Het onderwerp hoort hier wel niet, maar hier wordt het meest gelezen en gereageerd, dus:

Onze dochter van net 2 jaar is bang voor de wind. Naar bed 's middags en 's avonds is een drama. Ze wil niet slapen en blijft maar schreeuwen en krijsen. Even bij haar kijken hebben we inmiddels wel al afgeleerd. Daar wordt het alleen maar erger van. Overdag leggen we haar wel uit dat ze niet bang hoeft te zijn van de wind. En dan luisteren we ook altijd wel even samen op haar kamertje en dan is het ook allemaal wel best. Maar zodra ze moet gaan slapen is het feest. Ook 's nachts wordt ze vaak wakker en zet het dan op een krijsen. Uiteindelijk valt ze toch wel in slaap hoor!
En inderdaad, ze heeft hier alleen maar last van als het waait. Helaas voor haar is het herfst en wonen we in een nieuwbouwplan, waar nog lang niet alles is bebouwd, dus de wind giert ook lekker om het huis.

Wie heeft er tips voor ons?!! Onze dochter van 5 weken slaapt door dat gekrijs van de oudste natuurlijk ook niet echt rustig.

Groetjes,

Ingrid

Oh neeeeee!! Nu beginnen ze net nu Emma stil is boven de kavel tegenover ons uit te graven. Wat een planning zeg!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi,

Ik kan me voorstellen dat dat een lastig probleem is!

Ik zou proberen om er een spelletje van te maken.
Toen onze middelste 3 jaar was, was hij erg bang van onweer.
We hebben toen een verhaal verzonnen over het grote-wolken-feest.
Dat die knallen er bij hoorden en dat dat betekende dat de wolken dan erg blij waren.
Elke keer als het ging onweren zongen we:
de wolken hebben een feestje, de wolken hebben een feestje!
En maar juichen als het weer donderde.

Belachelijk natuurlijk, maar hij is nooit meer bang geweest.

Misschien kun je ook een variant bedenken op de wind?

succes en groetjes,

Linda

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Ik weet niet of je hier iets aan hebt. Mijn zusje was vroeger bang voor de wind (en ook voor onweer). Ze kwam dan vaak bij mij in bed liggen (mijn ouders sliepen op zolder). Ik deed dan mijn gordijnen open. Mijn bed stond tegen het raam en zo konden we goed naar buiten kijken. Als het hard waaide keken we naar de bomen en dan praatte ik over hoe lekker het was dat het zo waaide en dat wij lekker warm in ons bedje lagen. Als het onweerde, keken we naar de bliksem schichten en dat vond ze prachtig. net of het vuurwerk was. Als ze er dan gerust op was dat het allemaal wel gezellig was, dan ging ze zelf weer naar bed. Vaak deed ze dan nog wel haar eigen gordijnen open om nog even te kijken.

Mijn moeder deed dat met veel dingen waar je een naar gevoel van kunt krijgen. Ze maakte alles 'gezellig'. Als het koud en bar was en je kon alleen maar binnen zitten, dan vertelde ze verhalen en bleef maar roepen "Gezellig he, die regen". Dit heeft mij en mijn zusjes altijd een heel positief gevoel gegeven bij de herfst en winter. Ik kan ook echt zeggen dat ik helemaal vrolijk wordt als ik de vorst weer ruik in de lucht. Zo gezellig.

groetjes,

Desiree