bang voor het ziekenhuis

[Anoniem]

aan het begin van mijn zwangerschap had ik al snel voor mij zelf besloten dat ik graag thuis wilde gaan bevallen.
ik ben er ook steeds van uit gegaan eigenlijk dat zolang alles goed ging het ook hier zou gebeuren.
bij ons is het normaal dat je vanaf week 37 een bed beneden klaar zet voor de bevalling.
dus dat heb ik ook gedaan,maar ondertussen kijk ik gewoon al bijna 5 week tegen dat bed aan wat midden in de woon kamer staat, en komt het ziekenhuis steeds dichter bij.

ik krijg steeds meer het gevoel dat ik ingeleid zal worden in het ziekenhuis, en ik krijg het er steeds benauwd van.

ik ben zo bang dat ik een paar dagen zal moeten blijven, en dat alles heel er onpersoonlijk zal zijn.
dit komt denk ik ook door dat wij een paar keer naar het ziekenhuis moesten omdat de kleine achter liep met de groei.
ze lieten ons een beetje aan het lot over en ik had helemaal geen vertrouwd gevoel bij hun.

daardoor kijk ik er zo tegen op om naar het ziekehuis te moeten.
woensdag gaan ze proberen te strippen en als dat niet werkt zal ik vrijdag toch echt naar het ziekenhuis moeten denk ik...zucht

groetjes jippie
41+3

 

[Anoniem]

Hoi  Jippie,

Kan me voorstellen dat je er tegenop ziet. Vooral met jullie ervaringen in het ziekenhuis. Over het algemeen mag je echt weer snel naar huis en kun je daar lekker genieten van je kraamtijd.
Ik duim heel hard voor je dat het strippen bij jou resultaat heeft en je dus gewoon beneden  op je bed kunt bevallen! Misschien zelfs al eerder...
Sterkte, probeer er nog maar niet aan te denken... (is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan...)

Liefs, daantje

 

[Anoniem]

Hoi Jippie,

ik wil graag in het ziekenhuis bevallen al vanaf het begin.
Dus ja ik heb dat niet.
maar als ik net als jij zo op een thuis bevalling zou rekenen dan zou ik
me ook zo voelen.
Ik snap in jouw situatie dat je toch wel eng vind.
Maar je kan ook positieve van in denken. Kinderarts bij de hand als er iets is.
Maar je kan het zelf gezellug maken door mensen om je heen erbij te betrekken.
Bij mijn bevalling zullen mijn vriend "de vader" en mijn moeder zijn. Wat voor mij erg belangrijk is.

Succes meid!!!

Heel veel liefs An

 

[Anoniem]

Kan me voorstellen dat je er tegen op ziet, maar op een afdeling in het ziekenhuis is het volgens mij anders dan op een polikliniek. Ik heb zelf 5 dagen op de kraamafdeling gelegen en zo onpersoonlijk als het op poli gynaecologie is, zo gezellig was het op de kraamafdeling. Ik vond het personeel heel erg lief daar. Laat het allemaal op je afkomen. Als het zover komt dat je naar het ziekenhuis moet dan kan je daar toch niks aan doen en de verloskamers en de kraamafdeling zijn wel de vrolijkste en leukste afdeling van het ziekenhuis. Dus je komt in ieder geval op de beste plek in het ziekenhuis terecht

 

[Anoniem]

Hoi,

Heb je nooit een rondleiding gehad op de kraam-en verlosafdeling? Misschien kun je die alsnog krijgen. Ik had hem tijdens de zwangerschap van onze zoon voor de zekerheid gedaan. En daardoor wist ik waar ik terecht zou komen, en een beetje wat ik kon verwachten.

Mijn ervaring is dat het niet erg is om in het ziekenhuis te bevallen. Door omstandigheden moest ik beide keren in het ziekenhuis bevallen. (ingeleid na 24 uur gebroken vliezen en bevallen met 36 weken) Als de bevalling normaal verloopt ben je dezelfde of uiterlijk de volgende dag weer thuis. Anders is het natuurlijk bij een keizersnee. Dan ben je er een paar dagen.

Het bevallen in het ziekenhuis op zich is me niet tegen gevallen. Ja, de inrichting van de verloskamer is wat sober. Maar daar merk je weinig van als je bezig bent! Na de geboorte van onze zoon ben ik geholpen door een heel lieve verpleegkundige die alle tijd voor me nam met wassen/douchen. Ook hielp ze met aanleggen (BV).  We moesten 1 dag in het ziekenhuis blijven omdat de vliezen langer dan 24 uur gebroken waren. Dit i.v.m. mogelijk een infectie bij onze zoon. Maar absoluut geen nare ervaring!
Onze dochter is geboren na een zwangerschap van 36 weken. Voor haar geboorte had ik er al 2 keer een paar dagen gelegen i.v.m. een dreigende vroeggeboorte. Wederom trof ik een erg lieve verpleegkundige die mij (en natuurlijk ook mijn man)  tijdens en na de bevalling bij stond. Helaas liep het daarna niet helemaal naar wens. Maar dit kwam meer omdat ik op de kraamafdeling lag, en onze dochter op de kinderafdeling. In totaal hebben we er 11 dagen gelegen. Ik mocht blijven omdat ik BV gaf. (na overleg met mijn zorgverzekeraar) Ik heb in die periode veel gehuild. Was ook erg onzeker.  Terwijl ik heel goed wist hoe het moet! Eénmaal thuis ging het gelijk beter met ons allebei.

Groetjes, Cathy
Mama van Thom (maart 2003) en Danae (mei 2006)

 

[Anoniem]

Als alles goed gaat met de bevalling en met jou en je kindje kun je dezelfde dag alweer thuis zijn.
Bij onze eerste heb ik 1 nachtje moeten blijven, omdat ik een catheder had.
En bij Yasmine was ik 2 uur later alweer thuis.
Ik weet niet hoe het in NL zit, maar hier in Nieuw Zeeland willen ze alleen zien of jezelf kunt plassen, kun je dat dan mag je naar huis.
Hier heb ik ook alleen maar positieve ervaringen met de kraamafdeling, lief personeel wat de tijd voor me nam en natuurlijk alles bij de hand, kinderarts, gynaecoloog etc.

Probeer je geen zorgen te maken en wie weet besluit beeb wel vroeger te komen.
Ik zou bij onze eerste ook ingeleid moeten worden en op weg naar het ziekenhuis besloot ze voor actie te zorgen hahahaha. Eigenwijze meid.

Groetjes Miriam, mama van Aylin en Yasmine.