<p>Hai dames,</p><p>Ik word eind maart geopereerd. Ze gaan dan eindelijk kijken waar ik zo’n buikpijn van heb steeds. Ik kan namelijk sinds mijn miskraam van vorig jaar niet meer normaal functioneren zodra ik mijn ovulatie of menstruatie heb. Ik heb ook echt geen idee wat de verdere stappen zijn want de gynaecoloog zei dat ze na de operatie me zou helpen om weer zwanger te worden.. Ik heb al een peutertje rondlopen maar mijn gynaecoloog gaf aan dat dat waarschijnlijk gewoon “geluk” was. En ik had altijd gedroomd over een groot gezin... Ben de hoop een beetje kwijt geraakt, voel me zo ellendig & ben bang voor wat er aan de hand is en dus komen gaat.</p><p> </p><p>Nu moest ik dinsdag pas ongesteld worden maar had ik stiekem gehoopt toch zwanger te zijn. Helaas.. Ik lig al de hele ochtend huilend creperend van de pijn op bed. Mij lukt het gewoon niet ondanks dat ik weet dat ik het kan & al mijn tijd en liefde zal steken in de baby. Ondertussen heb ik een zus die niet naar haar baby omkijkt maar wel toen ik eenmaal bekend maakte weer zwanger was zij ook meteen aan de knutsel ging. Eindresultaat: Zij is volgende maand uitgerekend. Terwijl ze geen geld ervoor heeft en toch niet naar dr kinderen omkijkt.</p><p> </p><p>Ik baal zo & ben echt bang..</p>
