bang voor spoken en monsters, herkenbaar?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

ik schrijf niet veel, maar lees wel regelmatig mee. Tijn is van eind september en is sinds van de week bang voor spoken en monsters en dan dus vooral 's avonds voordat hij naar bed gaat. We jagen ze samen weg en dan meestal gaat hij wel slapen. Ik merk wel dat ik met de dag creatiever moet worden, want hij gelooft elke dag minder dat ze al weg zijn. Zijn er al meer kinderen die hier "last" van hebben, en wie heeft er handige tips om hier mee om te gaan.

Groetjes Danielle
 
Hallo Daniëlle,

Skip heeft dit ook af en toe. Ik jaag ze ook altijd samen met hem weg en zeg dan: "Ga maar naar andere kindjes toe, die het wel leuk vinden om met jullie te spelen!..... voor Skip werkt dit. Denk dat je iets moet vinden wat hij aannemelijk vindt, dat kan dus bij ieder kind anders zijn.
Ook vraag ik aan hem wat hij dan precies eng vindt, dit kan hij meestal best goed verwoorden. En dan kunnen we samen naar een oplossing zoeken.
Succes! In hun beleving is het écht, dus kun je nagaan hoe bang ze dan kunnen zijn!

Gr's Noor
 
Hoi Danielle,

Vind die fantasie best moeilijk soms.

Rebecca heeft heel lang een popje gezien in bed, toen ze ging slapen.
Ik heb haar weleens gevraagd wat ik met dat popje moest doen (die keek naar haar). Ze zei: "Naar de speeltuin buiten brengen".
Ik heb toen het popje een hand gegeven en hem (zogenaamd) naar buiten gebracht.
Maar sindsdien werd het erger en elke avond was het popje erweer en moest ik die naar buiten brengen. Ik denk dat ik haar fantasie/beeld van een popje bevestigde en ze werd daardoor juist banger.
Ik heb haar toen uitgelegd dat het nep is en niet echt. Dat ze soms dingen kan dromen (iets zien als je slaapt). Ik heb haar uitgelegd dat ze nooit bang hoeft te zijn, omdat God bij haar is en haar beschermd.
Vanaf toen was het klaar met het popje (heeft ze nooit meer over gehad) en is ze totaal niet bang meer.

Het scheelt misschien ook dat ze geen 'enge' filmpjes mag zien. Ik bescherm haar er nu echt nog voor. Ze mag geen sprookjes zien, maar gewoon onschuldige filmpjes waar niets geks in voor komt.
Kinderen hebben toch al zo'n fantasie en daarom hou ik echt niet van monsters, spoken, heksen, magie, toveren, gekke figuren. Als ze er wel mee in aanraking komt (bij een ander) dan vind ik het niet erg en praten we erover. En straks als ze iets ouder is, dan wil ik haar er echt niet compleet voor afsluiten en voor beschermen. Maar ik vind ze nu nog te jong. Die wereld komt straks nog genoeg op haar af.

Ik schrik soms best aan wat kinderen allemaal te zien krijgen en welke dvd's voor alle leeftijden zijn.

Dus ik vind als je erin mee gaat, je juist bevestigd dat die monsters en spoken er ook zijn en dat maakte Rebecca in ieder geval nog banger. Je hebt een boekje 'Spook Nijntje', dat heb ik aan haar voorgelezen. Nijntje heeft dan een wit kleed over haar heen en iedereen schrikt. Maar uiteindelijk is het Nijntje. Nu weet Rebecca dat spoken niet echt zijn (maar nep, zegt ze dan) en iemand is die verkleed is.

Succes met een weg hierin vinden voor jullie zelf.
Groetjes, Marianne
 
Ik moet zeggen dat wij er helemaal geen last van hebben, maar dat komt denk ik vooral door een dvd (monsters & co) en een rijmboekje dat over monsters gaat hebben.

Door de film vooral weet Kay dat monsters helemaal niet eng zijn, alleen maar hard doen schreeuwen om je te laten schrikken! en laten schrikken vind Kay erg leuk! Dus als er iets over monsters op tv is of wat dan ook zegt hij gelijk:" Monsters zijn niet eng hè, die doen alleen maar zo (houd zijn handen in de lucht en trekt een gekke snoet) Whoeaaaaaa!!" en moet vervolgens lachen,..

Leg je kleine uit dat monsters helemaal niet eng zijn en er alleen maar grappig en gek uit zien! Dat ze je alleen maar laten schrikken omdat ze dat grappig vinden, dus ze zijn gewoon heeeel grappig! Ga smiddags eens een keer knutselen en maak een grappig monstertje van een toiletrol en speel er mee. En sávonds met het naar bed gaan ontkracht je de woorden van je kindje..

kind:"Mama, er zitten monsters op mn kamer!"
jij: "Neeeeee, er zijn hier helemaal geen monsters! Die liggen nu ook allemaal allang in hun bedje!"
kind:" Waarom?"
jij:"Omdat ze ook moe zijn van de hele dag monstertje spelen"
kind:"Waarom?"
jij:"Nou, die vinden het grappig om de hele dag BOE! (prik je met een vinger in je kleine z'n buik) te roepen, grappig he!"
Kind:"Ja.. maar zit die nu op mn kamer"
Jij:"Nee, kijk maar (loopt even samen de kamer rond), zie je wel! Die liggen allllaaaaaaaaang op bedje! Zullen we nu lekker gaan slapen?
kind:"Ja, blijf je nog even hier dan?
Jij:" Ja heeel eventjes dan.."
Kind:" Oke,.."
Jij:" Zullen we dan morgen samen monstertje spelen?
Kind:"Hihi,.. dan ook BOE! roepen?
Jij:"Ja,.. hihi,.. leuk he!.. slaap lekker liefje..
Kind:"Slaap lekker mama..."

Probeer alles positief te buigen! Samen zoeken naar monsters en ze wegjagen is de gedachte van je kind bevestigen. Wegjagen betekend dus dat ze er zijn en wegjagen is ook negatief.. Maak er dan op zn minst een spelletje van dat je gaat zoeken naar de monsters en HUN laat schrikken! Maar nog beter samen zoeken en jouw verhaal zoals voorbeeld boven bevestigen dat ze er gewoon niet zijn!

Heel veel succes!

Liefs,
Esmé mv Kay en Gwen
 
Hiya Danielle!

Max zit hier op het moment ook midden in. Ontkennen dat er monsters en spoken zijn werkt in zijn geval niet. Hij heeft nu in bed zijn "ghostbusters team" dat zijn een beer en een varken die zorgen dat monsters en spoken niet in Max z'n bed komen als ie slaapt.
En als ie wakker wordt 'snachts heeft Max een zaklamp in bed voor als ie "enge" dingen ziet. Met z'n zaklamp in de hand voelt ie zich een hele vent.
Oh wel heb ik gemerkt dat het helpt om geen dingen rond te laten slingeren op zijn kamertje. In het donker is een hoopje speelgoed al gauw een monster
Het gekke is dat Max er wel erg van houdt om voor spook te spelen, en erg moet lachen als je hem laat schrikken.
 
Ook Hjerre is bang voor monster, meestal zijn het dan de beren en de tijgers die hijzelf overdag was.
Wanneer het donker begint te worden ziet hij dus echt monsters en moet het licht aan en durft hij niet meer alleen naar de wc. Ik heb hem altijd verteld dat dit huis van Hjerre, Elize en van papa en mama is en dat de beren wel langs mogen lopen, maar echt niet naar binnen. Want dat willen we alle vier niet en beren moeten daar gewoon naar luisteren, en dat doen ze ook! Dat helpt Hjerre maar een klein beetje, maar goed het helpt. Ook Hjerre heeft een knuffel tegen de monsters in zijn bed. De draak van het sprookjesboomfeest....Die slaapt in zijn bed en beschermt hem en zorgt er voor dat beren niet in zijn buurt mogen komen, want dan jaagt de draak hen weg!!!

Lastig he, deze fase!

Groetjes Hanneke
 
Halloooo,
De essentie van de oplossing ligt in het je kind handvaten geven om zelf zijn angsten te overwinnen. Geef hem zelf het heft in handen... en dit leert hij natuurlijk echt nog niet meteen, maar langzaamaan leert hij dit.
Neem zijn angsten wél serieus en geef hem het gevoel dat je hem begrijpt en laat hem zelf vertellen hoe jullie de angst kunnen aanpakken.
Zo leer je hem dat hij zelf de regie in handen heeft en dat is iets wat hem in zijn verdere leven vaak van pas zal komen. En nogmaals, dit zal niet in één keer lukken, maar op den duur is dit iets waar je hem heel erg mee helpt.
Succes!
Gr's Noor

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan