Bang voor verandering

M

Ma Belle

<p>Hoi Dames, </p><p>Ik ben nu in de 4e ronde om zwanger te worden. Sinds 2 weken word ik ineens overspoeld door allerlei twijfels. Ben ik hier wel aan toe? Wat als ik het niet leuk vind? Ik kan nooit meer terug als het raak is!! </p><p>Hebben jullie dit soort twijfels ook? En hoe gaan jullie hiermee om? </p><p>Liefs van een bange mommy to be.  </p>
 
Ik heb deze twijfels niet gehad. 
Maar ergens begrijp ik t wel. (Jonge) kinderen zijn altijd afhankelijk van jouw als ouder. Jij en je partner zullen zichzelf op de 2de plaats moetrn zetten. 
Ik weet natuurlijk niet hoe jong je bent misschien dat daar de angst in zit of je het wel kan.
Ik zou er persoonlijk is goed over praten thuis. En al je twijfels op papier zetten.
Want een kind is niet voor even maar voor heel je leven natuurlijk.
Suc6 ermee met wat je beslist of doet.
 
Ik hen het nog steeds met27 weken zwanger. Niet dat ik het niet wil... maar goed als het je eerste is weet je ook pas echt hoe het is als de kleine er is. Het onbekende... en daar ben ik niet zo goed in. Ik denk dat het ook natuurlijk is.. je kiest er niet zomaar voor om er voor te gaan
 
Ik had ook twijfels toen we de knoop hadden doorgehakt. Ik was niet bepaald jong, 33. Toen ik kind was, vergat ik vaak mijn huisdieren eten/drinken te geven. Toen dacht ik ineens, wat als ik mijn kind vergeet eten te geven! Ben ik wel geschikt. Maar, dat is nog nooit gebeurd. Mijn zoontje is nu 4 en heeft inmiddels ook een zusje en ze krijgen nog iedere dag wat te eten en te drinken :)
 
Had ik ook! Maar uiteindelijk de knoop doorgehakt want tja.. wanneer ben je er klaar voor?
Ken mensen van 21, 30 en 42 met kinderen en ze zijn allemaal fantastische ouders!
 
Herkenbaar ? deze maand ook énorm last van! Daardoor tegelijkertijd ook bang dat ik hiermee een zwangerschap onbewust toch tegenhoud.. 
 
Doodnormaal. Ik raakte met 25 jaar onverwachts zwanger en had een week lang een paniekaanval. Nu raakte ik wel steeds meer gewend aan het idee door de hele zwangerschap heen maar zelfs dat heeft nog best even geduurd. Identiteitscrisis van hier tot in Tokyo. Toen mijn meosjeer eindelijk was waren alle twijfels ook meteen verdwenen. Ik zou het zo weer opnieuw doen (en dus ben ik nu weer zwanger ha). Zo nu en dan twijfelen maakt je gewoon een goede moeder die bewust met ouderschap om gaat :)
 
Ik had het ook, wilde het super graag en toen het zo snel raak was dacht ik. Shit nu is het menens, kan ik het wel etcetc.  Ik had het aan het begin heel erg en aan het einde vlak voor hij kwam.  Mijn vriend kwam in een modus nu kan ik nog alles en ik zat thuis op de bank.. maar nu is hij 1,5 maand.. ik vind het fantastisch! De eerste week was spannend ivm eerste kindje maar nu je rolt er zo in!  Samen vormen we een goed team, plannen ook wel echt momenten samen in en ja alles er omheen is goed afspreken. Spontaan dingen doen wordt wat lastiger, maar dat vind ik niet erg. Ben voor mezelf nu heel benieuwd hoe het gaat met werken, kleine en huishouden. Maar ook dat komt vast goed ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan