bang voor wat er kan gebeuren als dit te lang duurt! (bevalling die niet echt op gang komt!)

A

ANONYMOUS_USERNAME

Wie heeft dit mee gemaakt of weet wat ze gaan doen als het te lang duurt! Ik was pas 16 feb uitgerekend maar ben al de 15de voor het eerst gestript! Omdat ik al weken niet goed sliep en het erger werd. Ik had toen al 2cm ontsluiting en alles was al goed week….de vk dacht dat het zo heel snel opgang zou komen. Ik had zelfs al weeën maar voelde die amper terwijl dit mijn tweede bevalling/ kindje word! Na het strippen voelde ik de weeën iets beter maar ze zijn ontzettend onregelmatig en voelde ze ook niet echt! Dus 17 feb weer na de vk en die stripte weer….ik had niet eens meer ontsluiting! Weer na het strippen voelde ik de weeën iets beter en gister avond kwamen ze zelfs regelmatig om de 10 min maar 4uur vannacht hielt dat op! Ik ben wel moe maar ben banger voor wat er gaat volgen! Ze hebben me al de optie gegeven me vliezen te breken maar dat vind ik risico vol, heb begrepen dat als je na 24uur nog geen echt weeën hebt opgebouwd ze je kunnen inleiden! En heb daar zulke nare verhalen over gelezen! Zoals pers weeën terwijl je niet mag persen en omgekeerd. Dat lijkt mij echt vreselijk! Bij me eerste bevalling was ik gestript met 40weken en drie dagen en binnen een half uur zat ik in een weeën storm die 3,5 uur duurde super snelle bevalling! Stiekem hoopte ik op een soort gelijke bevalling maar snap uiteraard dat elke bevalling anders is, als het maar een natuurlijke bevalling word want ik heb vertrouwen in mijn eigen lijf en ben doodsbang voor pijnstilling en inleiden! Heeft er iemand iets soort gelijks meegemaakt of heeft er iemand ervaring met inleiden, vliezen breken enzo?

Super bedankt alvast!
 
Hey meid,

Vervelend dat het allemaal zo lang duurt! Ik ben met 40 weken gestript, waarna er niet echt wat gebeurde, en ben toen (eerst met vliezen breken) ingeleid. Na het vliezen breken gebeurde er nog steeds niet veel...maar ik moet zeggen dat ik het geen nare ervaring vond om ingeleid te worden hoor!
Vond het juist fijn, heel geleidelijk gaan...weet natuurlijk niet hoe het anders had verlopen...maar kan niet zeggen dat ik het moeilijk vond.

Ook lijkt het me, als je lichaam als zo ver is en bezig is, dat je met een beetje hulp van inleiden eens echt zou kunnen gaan beginnen....
Sterkte straks met de bevalling en hopelijk verloopt alles spoedig.

En trouwens vreemd verhaal van die ontsluiting die weer verdwenen is, was het niet gewoon een foutje met voelen dan?...

succes!
Sparkle
 
ik zou zo laat mogelijk me zelf laten strippen, des tebeter zet het door, als de baarmoedermond niet rijp is dan helpt het ook niet. Ik laat me pas met 41+4 dagen strippen als de kleine er dan nog niet is, ik wil nl heeeel graag thuis bevallen. en ik denk altijd maar j krijgt je kindje nooit meer zo dichtbij dan kunnen die paar dagen er nog wel bij.
ik ben as maandag uitrekend

groetjes en sterkte
 
Ik zou proberen gewoon af te wachten. Strippen heeft vaak geen of weinig effect en geeft dus valse hoop. Net zoals bij jou dus. Als je niet was gestript had je waarschijnlijk geen lichte weeën gehad en had je dit soort vragen niet gehad. Waarschijnlijk heb je binnen nu en een week je kindje wel. Dus doe rustig aan, veel rusten en dan zul je zien dat het zo ineens echt begint.
En bedenk dat je altijd om een ruggeprik kunt vragen als het wel allemaal te lang duurt.
 
Ik ben het met Bloempje eens. Probeer uit te rusten en te ontspannen.
Bevallingen komen wanneer ze komen; we hebben daar geen invloed op. Probeer de gedachten stil te zetten. Geniet van je gezin. Je hebt vertouwen in je lijf - dat is erg mooi ; houd die gedachte dan ook vast. Misschien moet je ook stoppen met bevallingsverhalen lezen.
ALs je gestressed bent maak je adrenaline aan. Dit hormoon vertraagd het bevallingsproces. Dus probeer zo ontspannen mogelijk te zijn, geen zorgen maken of het wel of niet doorzet - dat merk je vanzelf. Blijf in het moment. Dim de lichten - fel licht werkt niet ontspannend.
Zo hoor je ook wel dan als vrouwen tijdens bevalling naar ziekenhuis moeten in ambulance dat vanwege de stress de weeen even stoppen.
Veel sterkte
 
Ga wat leuks doen. Ik zat er ook zo op te wachten en had al ruim 3 weken voorweeen, maar het gebeurde pas de nacht nadat ik een hele dag lekker op stap was geweest met m'n man. Ik was het ook helemaal zat en kon aan niets anders meer denken dan dat ik wilde bevallen (om er vanaf te zijn dan). Maar juist even lekker in beweging en aan iets heel anders denken hielp bij mij goed. (wij gingen tenten kijken, ijsje halen en 's avonds waren we uitgenodigd om te eten bij m'n schoonouders). Enige nadeel was dat ik wel moe was van de dag en zo al moe begon aan de bevalling, maarja het begon in elk geval.

Sterkte!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan