A
Anoniem
Guest
Ik snap mezelf niet meer zo goed. De ene keer voel ik me prima, en geniet ik volop. De andere keer ben ik erg bang en zie als een berg op tegen de bevalling. Kan ik het wel aan, wat kan er allemaal misgaan????
Dan heb ik weer enge dromen, mensen die doodgaan, mijn man die me verlaat, noem maar op..ook droom ik dat ik de bevalling niet overleef..
(mijn vriendin heeft jaren geleden de bevalling niet overleefd..)
Dan wordt ik s ochtends weer wakker en voel me prima en snap ik niet waar die gedachten vandaan komen, en toch blijven ze s avonds komen....
Is dit herkenbaar of ben ik gewoon emotioneel minder stabiel door de hormonen ofzo??
Liefs,zonneke
Dan heb ik weer enge dromen, mensen die doodgaan, mijn man die me verlaat, noem maar op..ook droom ik dat ik de bevalling niet overleef..
(mijn vriendin heeft jaren geleden de bevalling niet overleefd..)
Dan wordt ik s ochtends weer wakker en voel me prima en snap ik niet waar die gedachten vandaan komen, en toch blijven ze s avonds komen....
Is dit herkenbaar of ben ik gewoon emotioneel minder stabiel door de hormonen ofzo??
Liefs,zonneke