Bang !

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden

Ik had vrijdag ongi moeten worden, maar ik ben het nog steeds niet.
Ook heb ik nog geen test gedaan omdat ik die niet in huis heb.
Eigenlijk voel ik me geestelijk niet helemaal lekker.
Ik ben bang voor het zwanger zijn en ik haal me van alles in mijn hoofd.
Jullie zullen wel denken wat een idioot.
Ik wil niets liever dan mama worden maar ik voel me nu zo rot, stel dat het zo is....
Zal mijn man het wel echt leuk vinden, komt het nu wel uit, en ga zo maar door!

Ik heb geen zwanger verschijnselen en ook niet echt ongi verschijnselen, wel heb ik af en toe steekjes in mijn buik! links en recht onderin.

Nou wie wil mij helpen en wie herkent dit ook, of ben ik de enige gek... hahahaha

Groetjes noomie22
 
He meissie,

het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal lees!!!
Ik zit op dit moment geestelijk ook niet helemaal lekker in elkaar! Maak me over alles veel te druk, soms om niets eigenlijk. Ben ook bang om zwanger te worden, terwijl ik het ook heeeel graag wil!! Vreemd he... En ik ben ook best wel eens bang voor de bevalling, terwijl er toch al aardig wat mensen ons voor zijn gegaan.

Ga je maandag een test doen? Ik ben benieuwt en ik zal voor je duimen, het komt vast allemaal goed...misschien als je ziet dat je zwanger bent dat je helemaal veranderd.
Suc6 en laat je nog wat van je horen?

Veel liefs
 
Hoi meiden,

Wat vervelend allemaal. Maar ik geloof zeker dat er weer een oplossing voor de problemen komen. Ik heb regelmatig zo'n dubbel gevoel. Aan de ene kant wil ik het heel graag, liever gisteren dan morgen. Maar aan de andere kant spelen er ook andere factoren mee die niet zeker zijn.
Ik heb waarschijnlijk toch geen contractverlenging, we gaan verbouwen, dus de vragen komen bij mij ook vaker op:
- Is het nu wel de beste tijd om te proberen?
- Is het financieel wel haalbaar?
- Wat als ik zwanger raak en ik moet gaan solliciteren?
- Zijn wij wel goede ouders?
Herkenbaar? Waarschijnlijk voor de meeste van ons wel. Dus probeer ik iedere keer weer alle positieve dingen naar voren te halen.
Sommige dagen vind ik dat lastiger dan andere. Dan vind ik het toch weer fijn om hier te lezen dat ik niet de enige ben met al deze gevoelens!

Nou, meiden,
We laten er ons niet onder krijgen! We gaan er gewoon voor!
Ik zal aan jullie denken en voor jullie duimen.

Liefs Juffy (27jaar, ronde 3, 1e kindje)
 
Hoi Noomie!!!

Jij pikt mijn tekst in hahahahahah!!
Ook ik heb dat hoor alleen weet ik zeker dat mijn mannetje dit wel wil. Die steekjes.....mmm dat valt mij deze maand ook al op bij mezelf. Spannend he????????????????????
Ik heb 26 mei mijn NOD dus......
Sja en dan ben ik al 37 en nog denk je; kan ik dit wel? financieel gezien zal het voor 75% voor nederland moeilijk zijn want wie heeft het momenteel NIET moeilijk????
En de angst dat je opeens beseft moeder te worden...........goh meid, ik ken dat. Helaas is het een miskraam geworden maar de eerste dagen zat ik zowat apatisch voor me uit te staren hahha. Ik dacht echt van; kan ik dit, wil ik dit? Terwijl ik er heel bewust voor gekozen heb!!!
Dit gevoel is heel normaal wil ik dus maar zeggen. En als je er aan gewend bent zwanger te zijn na een paar dagen fluit je de hele dag.
Ik duim voor je dat je zwanger bent!!!

Succes!!

groetjes Jeannette
 
hey noomie22,

Ikherken wat je angsten zijn.
Wij gaan nu voor een tweede kindje.
We hebben een dochtertje van 2.
Toen ik nog niet zwanger was van haar,wilde we graag een kindje, maar toen kreeg ik ook van die gevoelens;
Ben ik er wel aan toe, kunnen wij dit etc etc etc..
Toen ik zwanger bleek te zijn heb ik die gevoelens nog wel even gehad, maar nadien zijn die verdwenen,ik kreeg ahw een band met het kind, en alle zorgen verdwenen.
Dacht bij mijn eigen, er zijn zoveel moeders die het ook goed afgaan dus waarom ons niet.
meid je zult zien het komt allemaal goed.

groetjes kaat
 
Ook ik lees hier heel veel herkenning in, alles eigenlijk.

Wat zitten we toch raar in elkaar. Iets dat je zo graag wilt en toch ben je alleen maar bang en/of maak je je zorgen of het allemaal wel gaat lukken.

Ook voor mij is het onzeker of ik volgend jaar een vast dienstverband krijg bij mijn werk. En zelfs mijn man heeft geen vaste baan. Ik zeg maar zo met al die mensen die de laatste tijd zoveel worden ontslagen heb je met een vaste baan ook geen zekerheid meer tegenwoordig. Je staat zomaar op straat. En dan al die andere dingen of we het wel kunnen enz gelukkig zegt ook mijn man dan ( zo lekker nuchter als ie is) tuurlijk lukt dat. En mijn moeder heeft dan ook nog goede raad en zegt dat ik me er niet zo druk over moet maken en dat het allemaal vanzelf  gaat. Ze verteld dan dat zij er ook nooit over nagedacht heeft van hoe dat  dan allemaal zou moeten. En dat het bij haar toch ook  helemaal goed is gekomen ze heeft nl. een geweldige zoon en dochter :).
En ook nog eens een super makkelijke bevalling dus ik hoop dat dat  erfelijk is :).  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan