bang

halo alemaal ik ben jolanda aleenstaande moeder heb wel vriend maar woon nie saamen heb een dochter van bijna 9 voor haar heb ik 4 miskraamen gehad dus was heel blij met danischa dus naar 8 jaar dacht ik wil wel een zusje of broetje bij voor haar en wou zelf ook graag dus stopte met de pil was binen 3 maanden zwanger dus gelijk naar ziekenhuis was bang voor miskraamen maar ales ging goed extra kontrole en zo tot 38 weeken kreeg hoge bloedruk en had eiwiten in me urine dus naamen ze me op de doktor zei je ga met je babytje naar huis dus de volgde dag kom er een asitente aan me bed en die stuurt me gewoon weer naar huis dus ik was 40 weeken en me waater brak werd op genoomen in ziekehuis de volgde dag kom de doktor hei zei we liden je de andere dag in ik blij
maar had alemaal pijn in me buik geen ween maar buikpijn dus zei ikmoest die dag 2 keer aan ctg dus ging avond een sigaretje rooken met me zussen en ik ging trug denk morgen zwaare dag en kreeg bloeding dacht zal wel goed zijn maar de zuster zei nee is nie goed weer aan ctg maar toen was de hartslag van kyara 180 dat is nie goed ik zei wat betekend dat dat betekend dat ze het benouwt heeft zeiden zedus moet weer een half uur aan tcg toen   kwam de doktor hei zei ga goed maar hij was weg en toen ging der hartslag naar 70 dat was nie goed toen moest ik met spoed keizersneemaar moest wachten want er was geen team om mij te helpen toen wisik dit zit nie goed ale apartuur ging er af maar kreeg wel ween en als ik wee kreeg ging haar hartslag naar beneden dus kreeg naar de oka nog ween remers toegedient en kreeg kyzersnee ze werd gebooren maar was dood toen heben ze haar hart weer op gang gebracht en moest beademt worden want ze had geen blodtoevoer meer gehaden zuurstof toen zaagen ze dat mijn placenta voor de helf los was gegaan daar is ze aan overleeden ze is om alf 1 gebooren en smorgens om alf 8 moest ik met spoed naar haar toe ze zeiden dat ze geen leevingkanzen meer had toen heb ik der bij me genoomen daar was ik wel blij om dat ik ze nog in me armen heb gehad maar nu wil ik eigelijk weer zwanger worden maar ben heel bang geworden ze zegen wel dat ze het nu gaan haalen met 38 weeken maar is heel eng he mijn doktor zeg ook dat het een andere zwangerschap zal worden als bij kayara om dat ik banger zal zijnmaar wil heel graagheeft iemand dit ook mee gemaakt groetjes jolanda

 
hoi jolanda,

ik weet precies wat je voelt en hebt meegemaakt
ik ben in oktober ook mijn dochtertje verloren na een zwangerschap van 40 weken
reden onbekend???

ik wil ook weer graag zwanger worden maar ben ook aan de ene kant erg bang om het weer mee temaken maar je wilt zo graag
helaas moet ik nog even wacht inverband met nog wat onderzoeken

ik denk dat het voor ons een hele spannende en  onzekere zwangerschap zal worden  
als  je  evt weeer zwanger mag raken  

misschien kunnen we contact houden en elkaar steunen bij een evt nieuwe zwangerschap en over de hele situatie





veel liefs laura  
*richelle*  
 
halo laura ja heel moelijk he moet ook nog wat uitslaagen afwachten hoor als het goed is krijg ik die 18 jan dan moet ik weer op kontrole maar weet nie of je msn heb anders kan je me toevoegen op jolandakyara@hotmail.com denk dat we wel wat steun aan elkaar kunen heben groetjes jolanda
 
hoi meid.ik weet wat je voelt. ik heb ook het zelfde meegemaakt. met een zwangerschap van 38 weken van mijn dochtertje dunya.dat was in augus 2005.en mijn kinderwens is veel groter geworden maar ik ben ook bang dat het weer zal gebeuren.ik ga nu de 5de maand in om zwanger te raken ik hoop dat we snel zwanger mogen worden.en ik denk dat we ook heel veel steun aan elkaar kunnen hebben. hier is mijn msn dunya_leila@hotmail.com.en ik heb ook een dochtertje van 9jaar.heel veel sterkte janny
 
Hoi,

Snap je verdriet en je angsten maar t kan echt wel goedgaan na zo'n verdrietig verlies van jullie kindje !!
Heb zelf in 2000 mijn dochter aan het einde van de zwangerschap verloren, en ben daarna nog 3x bevallen van allemaal gezonde baby's !! (had al een zoon, wij verloren ook ons tweede kindje!)
Met strenge kontroles en eventueel een thuis CTG die iedere dag de hartslag van het kindje kontroleert en  veel moed is het echt te doen .............maar spannend blijft het totdat je kindje geboren is en je het vast kunt houden !!
Meiden, allemaal heel veel moed en succes gewenst en hoop dat jullie wat aan mijn verhaal hebben, het kan dus heel goed gaan !!
De thuis CTG heeft mij erg geholpen !!
Vraag ernaar in het ziekenhuis, het kan vanaf 30 weken.

Liefs, Wendelien.
 
Terug
Bovenaan