Ik herken dat gevoel ook, lee ongeveer,. De eerste maand dat we gestopt waren met de pil hebben we veilig geklust om nog niet zwanger te owrden om eertst mijn lichaam een beetje te laten afkicken. en toen ik in die maand tegen mijn ongi vanalles begon te voelen heb ik ook gedacht, het kan toch niet dat ik zwanger ben. Ik heb een paar dagen rondgelopen met het gedacht dat ik toch wel eens zwanger zou kunnen zijn. Maar langs de andere kant denk je dan dat het niet kan omdat je niet geklust hebt om zwanger te worden.
Dus ik kan je gevoel wel een beetje begrijpen.
Maar ik vind het verhaal van anoniem ook wel wat, alhoewel, zo ga je weer hoop koesteren en zo maak je jezelf weer gek en dat is het laatste wat ik wil.
Bij mij gaat het nu een paar dagen beter, maar een aantal dagen geleden was ik er elke minuut van de dag mee bezig, met dat zwanger worden en ik wil je ervoor waarschuwen, laat het je leven niet beheersen he.
Ik wens je veel succes toe en laat nog eens iets van je horen he.
Liefs,
Bea
