BEDANKT !Anna n Lizzy B

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dag Anna en LizzyB
ik wil jullie bedanken voor de steun die ik van jullie heb gehad.
Het is helaas toch uitgekomen tot een miskraam.
Achteraf mischien beter, het zou vast niet levensvatbaar zijn geweest, maar toch voelt het nu als een leegte bij mij.
In de loop van volgende week ga ik terug naar de huisarts voor na controle.
Dit is niet leuk, maar wel belangrijk.
Ik weet niet of het normaal is dat je nu een gevoelig, pijnlijk en tergelijke tijd een doofgevoel heb rond je buik en onderbuik, misschien weet iemand daar iets meer van.
Ja het was voormij allemaal vreemd, dat mij dit overkomt, dus wist ook niet wat mij te wachten stond.
Ik leef nu bij de dag en probeer leuke dingen te doen, het niet te verkroppen als het moeilijk is, met mensen over te praten
Het komt nu wel heel hard aan dat je nu vrouwen ziet lopen die ook zwanger zijn en vrolijk zijn en dingen gaan bedenken voor de inrichting van de babykamer.
Verder doe ik kalm aan en ga ik niet teveel inspannend werk doen
Bij deze dankjewel en natuurlijk ook de rst van de site
Veel liefs Nicky

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ach lieve Nicky, wat vreselijk jammer voor je dat het zo gelopen is. Ik weet zo goed hoe je je voelt. Ik leef met je mee en denk aan je. Bij mij wisselen de stemmingen enorm. Van veel vertrouwen in de toekomst en hoop, tot het totale andere uiterste. Dat komt ook door de hormonen natuurlijk. Ik heb laatst de site www.babyinfo.nl bekeken bij het onderwerp miskraam. Dat heeft mij ook wel weer wat meer duidelijkheid gegeven en helpt me bij het verwerken. Misschien heb jij er ook wat aan?

Op de dag dat ik hoorde dat mijn vruchtje weg was, was dat vreemd genoeg een soort opluchting voor me. Omdat ik geen hoop meer hoefde te hebben, niet meer zo in angst hoefde rond te lopen, eindelijk die wanhoop overboord kon gooien waar ik al een week of twee mee rond liep. Maar de stemmingen en gevoelens wisselen heel erg sterk nu. Vaak heb ik momenten dat ik me heel erg leeg voel en ellendig en alleen. Maar ze zeggen dat het erbij hoort. Je doet het goed hoor om je lijden niet te verkroppen, door het gewoon te ondergaan. En ook praten met mensen lucht op. Je krijgt er volgens mij alleen maar meer last van (later) als je het in je houdt. Het is gewoon een rouwproces, een afscheid wat je een plekje mag geven. Doe maar heel rustig aan, blijf maar thuis en wees heel erg lief voor jezelf.

Heel veel kracht en sterkte.

Liefs Lizzy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Oh en die pijn in je onderbuik waar je het over hebt. Ik weet niet of je nog vloeit, maar al dat opgebouwde slijm in je baarmoeder moet er ook weer uit. Dat gaat in de meeste gevallen gepaard met buikpijn (soort menstruatiepijn), vloeien en wat stolsels. Misschien dat je dat voelt. Als het je je er zorgen over maakt, moet je gewoon voor de zekerheid even je huisarts of gynaecoloog bellen. Daar zijn zo toch voor?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Balen dat het toch op een miskraam is uit gelopen. Ik sluit me helemaal aan bij het verhaal van Lizzy. Goed van je om te praten en het niet op te kroppen. Praat en schrijf het van je af. Probeer het op je eigen manier een plekje te geven en kop op.
Ik zelf heb me voor de buiten wereld heel stoer gedragen, maar thuis had ik zo wel mijn mindere momenten. Kwam soms iets wat te nugter over op de buitenwereld. Gaf mij weer een schuld gevoel, maar daar ben ik vrij vlot weer van af gekomen nadat ik mijn hart hier op het forum had gelucht.
Ik ben gelukkig vandaag weer voor het eerst ongi. geworden (Iets meer dan 4 weken na de curretage),dus als het aan mij ligt gaan we er weer voor!!! (Wou ik even kwijt.)

Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd.
Groetjes Anna

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Goed van je Anna,ik ben nu eindelijk een beetje gestopt met bloeden en heb er ook weer helemaal zin in om ervoor te gaan,ik ben zelf ook heel nuchter naar de buitenwereld toe omdat ik het juist moeilijk vind als mensen het moeilijk hebben to mij,en dat los je op door zelf nuchter te zijn,het wil alleen absoluut niet zeggen dat het dan niet iets voor ons heeft betekent want zo zei pas iemand tegen me"ach wees maar blij dat het nog niet zoveel voorstelde "toen werd ik dus echt boos!

Ik wens jullie heel veel sterkte en succes toe voor de toekomst en wie weet zitten we dalijk weer met zijn allen op een ander forum! Laten we het hopen.Ik heb in ieder geval heel veel aan het forum gehad,zeker al die lieve reacties van zomaar vreemde mama's die me ondersteuning gaven.
Liefs