Hai lieve meiden,
Bedankt voor jullie lieve berichten en steun.
het is niet makkelijk ik vertelde net al bij de oktobermoeders,dat ik niet had gedacht dat het nou weer zo`n pijn doet,omdat ik in november ook die miskraam hebt gehad.
Maar ik ben er nou wel achter,dat dat niet uitmaakt,want of je 1 of meerdere miskramen hebt gehad,het blijft moeilijk en pijnlijk.
Mijn vriend heeft het nu wel moeilijker dan de vorige keer,maar dat komt omdat ik het nu nog draag in mijn buik,terwijl het niet meer leeft en dat is ook heel raar.
Ik hoop en zit te wachten dat het spontaan gaat komen,want ik denk dat je het dan wel makkelijker en of beter kan verwerken,als ik kijk naar mijn vorige keer,want dan maak je het zelf mee,als het spontaan komt.
Maar er gebeurt weinig,ik heb wel af en toe wat pijnscheuten in mijn buik,maar niet constant en geen bloed te zien,dus we wachten wel af.Ik vond het wel moeilijk,mijn moeder was mee naar de echo en we gingen terug naar huis en toen zei ze al tegen mij van nou ik hoop niet dat het aan mij ligt,dus ik zei al tegen mijn moeder van nee natuurlijk niet.
Maar mijn moeder is bang dat het door haar komt dat het niet lukt om een kindje te krijgen,doordat ik heel veel problemen heb gehad met mijn gezondheid dat ik geboren was.
Ik ben zelf een prematuurbaby geweest,want ik was 3,5 maand te vroeg geboren en mijn moeder heeft veel problemen met der gezondheid gehad,waardoor ik zo vroeg ben geboren,ze had ook al een moeilijke zwangerschap met mijn broer,ze heeft 2 keer eclampsie gehad(zware zwangerschapsvergiftiging) en te hoge bloeddruk en mijn moeder heeft in coma gelegen,na de keisersnede van mijn broer en mijn broer was haar 1e kindje.
Mijn moeder is nu ook niet gezond hoor het was niet alleen toen,maar nu heeft ze ook veel gezondheidsproblemen,maar zij is dus bang dat het door haar komt.
Dus ik zei al tegen mijn moeder van nou laten we daar nou maar niet van uit gaan en we gaan eerst naar de gyneacoloog woensdag en ze gaat ook mee,want dan kan ze mijn achtergrond vertellen en misschien dat hij mij dan toch wil onderzoeken,dus we zien het wel,nou het was weer een heel verhaal,ik hoop niet jullie het erg vinden.Ik schrijf van de week wel even hier hoe het gegaan is bij de gyneacoloog.Ik wens jullie veel sterkte met het zwanger worden en ik denk aan jullie hoor evengoed.
veel liefs verdrietige jennifer(knipmuts)
Bedankt voor jullie lieve berichten en steun.
het is niet makkelijk ik vertelde net al bij de oktobermoeders,dat ik niet had gedacht dat het nou weer zo`n pijn doet,omdat ik in november ook die miskraam hebt gehad.
Maar ik ben er nou wel achter,dat dat niet uitmaakt,want of je 1 of meerdere miskramen hebt gehad,het blijft moeilijk en pijnlijk.
Mijn vriend heeft het nu wel moeilijker dan de vorige keer,maar dat komt omdat ik het nu nog draag in mijn buik,terwijl het niet meer leeft en dat is ook heel raar.
Ik hoop en zit te wachten dat het spontaan gaat komen,want ik denk dat je het dan wel makkelijker en of beter kan verwerken,als ik kijk naar mijn vorige keer,want dan maak je het zelf mee,als het spontaan komt.
Maar er gebeurt weinig,ik heb wel af en toe wat pijnscheuten in mijn buik,maar niet constant en geen bloed te zien,dus we wachten wel af.Ik vond het wel moeilijk,mijn moeder was mee naar de echo en we gingen terug naar huis en toen zei ze al tegen mij van nou ik hoop niet dat het aan mij ligt,dus ik zei al tegen mijn moeder van nee natuurlijk niet.
Maar mijn moeder is bang dat het door haar komt dat het niet lukt om een kindje te krijgen,doordat ik heel veel problemen heb gehad met mijn gezondheid dat ik geboren was.
Ik ben zelf een prematuurbaby geweest,want ik was 3,5 maand te vroeg geboren en mijn moeder heeft veel problemen met der gezondheid gehad,waardoor ik zo vroeg ben geboren,ze had ook al een moeilijke zwangerschap met mijn broer,ze heeft 2 keer eclampsie gehad(zware zwangerschapsvergiftiging) en te hoge bloeddruk en mijn moeder heeft in coma gelegen,na de keisersnede van mijn broer en mijn broer was haar 1e kindje.
Mijn moeder is nu ook niet gezond hoor het was niet alleen toen,maar nu heeft ze ook veel gezondheidsproblemen,maar zij is dus bang dat het door haar komt.
Dus ik zei al tegen mijn moeder van nou laten we daar nou maar niet van uit gaan en we gaan eerst naar de gyneacoloog woensdag en ze gaat ook mee,want dan kan ze mijn achtergrond vertellen en misschien dat hij mij dan toch wil onderzoeken,dus we zien het wel,nou het was weer een heel verhaal,ik hoop niet jullie het erg vinden.Ik schrijf van de week wel even hier hoe het gegaan is bij de gyneacoloog.Ik wens jullie veel sterkte met het zwanger worden en ik denk aan jullie hoor evengoed.
veel liefs verdrietige jennifer(knipmuts)