bedankt voor jullie lieve reacties.!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve meiden,

Gisteren heb ik een bericht geplaatst over mijn vele bloedverlies en wil jullie zo danken voor de lieve reacties!

Helaas heb ik een heel verdrietig bericht, op aanraden van de gynecoloog heb ik vanmorgenvroeg een nieuwe zwangerschapstest gedaan, (dit keer geen predictortest maar een kruidvattest), en een hele duidelijke min streep in het test venster, ik had al een idee als je zoveel bloed verliest dat kan toch niet goed gaan?!

Dus helaas een miskraam gehad, de vierde in vijf jaar tijd, ik heb het helemaal gehad en moet mezelf nu inhouden om niet te gaan schreeuwen van ellende!!!
 Zo moet ik gynecoloog gaan bellen over de uitslag en zal er een echo worden gemaakt.
Ik heb de eerste ochtend urine opgevangen in een bekertje en er zat tot mijn schrik veel bloed bij met stolsels dit keer, dus ik haat mezef op dit moment dat het mij gewoon niet lukt, we hebben een dochter van 10 jaar en haar en ook mijn man heb ik weer teleur moeten stellen!Ik ben kern gezond, rook en drink niet en toch krijg ik het niet meer voor elkaar, ik walf van mezelf en begrijp er niets meer van.

Lieve meiden, ik wens jullie heel veel geluk en ben trots op jullie, dank jullie wel voor jullie steun.
Veel geluk met jullie zwangerschap!!

Liefs van Joke.
 
Lieve lieve Joke,

ik las je bericht en kon het absoluut niet laten om te reageren.
Wat ontzettend verdrietig dat je weer een miskraam hebt gehad.
Het lijkt soms allemaal zo oneerlijk he, en je boosheid naar jezelf toe herken ik heel goed. Ik heb zelf vorig jaar september en dit jaar in januari een miskraam gehad en het heeft een flinke inpact op je leven.
Ook ik was ontzettend boos op mezelf en op me lichaam. Wilde in januari na me tweede miskraam me baarmoeder er wel uitrukken zo boos was ik, maar weet je lieve Joke, het hielp me niks om zo boos te zijn op mezelf.
Ik werd er alleen nog maar verdrietiger van en nam zelfs ineerste instantie wat afstand van me vriend omdat ik bij mezelf dacht: wat moet hij nu met iemand die hem geen kindjes kan geven?????
Maar nogmaals die boosheid en bitterheid op mezelf bracht me nergens.
En ik weet wel het zijn gevoelens die je overkomen, maar echt meissie Jij kunt er niks aan doen dat je nu weer een miskraam hebt.
Jij hebt dit niet gewild en je hoeft niet van jezelf te walgen. Je bent vast een hele lieve Mamma en al een hele lieve echtgenote voor je man en die miskramen die doen daar echt helemaal niks aan af!!!!
Het raakt me gewoon zo om te lezen hoe je nu over jezelf denkt en ik weet als geen ander dat je je zo rot voelt, maar boos zijn op jezelf helpt je nu niet.
Laat je verdriet gewoon toe, huil als je moet huilen, lach als je moet lachen. wees boos als je boos bent ( tuurlijk ben je boos omdat dit je weer overkomt ), praat er over met je man en andere mensen en als je et fijn vind hier van je af te schrijven moet je dat lekker doen, maar probeer niet om jezelf zo naar beneden te halen want jij hebt hier zelf niet om gevraagd en helaas hebben we dit ook zelf niet in de hand.
Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe. Dat je dit alles maar een plekje zal kunnen geven en weer hoop zult krijgen voor in de toekomst.

Liefs, Nathalie

 
Jemig Joke wat ik voel met je mee meid!!!!!
Snap ook heel goed je frustraties en het gevoel dat je faald, maar meid je doet dat echt niet hoor!!!!
Je heb je lichaam niet in de hand helaas...
Zelf hebben we een dochter van 7 jaar en zijn we 3jaar bezig geweest voor nr 2 maar helaas ook 3 miskramen gehad en ik dacht de wereld kan me gestolen worden ik wil niet meer proberen het gaat toch niet lukken..
En de reacties van mensen(of je ze nou wilde of niet) zo en komt er nog een nr 2???? ja als het is een keer blijft zitten wel...... nou je heb toch een gezonde dochter

Totdat ik er (moeilijk maar echt waar) even niet mee bezig was i.v.m. ons huwelijk te regelen en jahoor ik was zwanger en het bleef zitten nu word ze bijna 1..

Dus lieve Joke geef alsjeblieft de hoop niet op   en geef jezelf hier zeker niet de schuld van...Want als je het zelf in de hand had gehad dan was het niet mis gegaan maar helaas kan de natuur(ons lichaam) erg hard zijn..

Ik denk aan je heel veel sterkte en sucses....

Liefs jolanda
 
Lieve Joke,

Heel veel sterkte met jullie verlies.

Ik weet wat jullie door maken.

Mei 2006 miskraam 5 weken
April 2007 geboorte zoon
November 2008 miskraam 11 weken en alsnog curretage
December 2008 miskraam 5 weken
Januari 2009 miskraam 5,3 weken

Nu 6 weken zwanger, vanaf het begin van de cyclus extra vitamine E (max 260 mg) gaan slikken buiten de zwangerschapsvitaminen. Vitamine E staat op internet bekend om een positief effect op de eileiders en baarmoeder. Ook kan je op internet vinden dat het zou helpen met de innesteling. Ik zeg natuurlijk niet dat het een wonder middel is maar misschien helpt het een beetje.

Ik ben erg onzeker en bang over de zwangerschap en schrijf ook op een miskraamhyve allemaal vrouwen die het zelfde hebben meegemaakt en daardoor je erg kunnen steunen.

Praat ,jank, schreeuw en scheld indien nodig en probeer het een plekje te geven.

Knuffel Cyrille
 
Lieve Joke,

Wat moet jij het moeilijk hebben. Ik heb in november 2007 een miskraam gehad en daarna een gezonde dochter gekregen (nu 8 weken oud). Ik had het na 1 miskraam al vreselijk moeilijk. Wat zul jij dan wel niet ervaren. Alle hoop wordt onder je voeten weggeslagen. Maar er is nog wel hoop, want er zijn mensen die na meerdere miskramen toch nog één of meerdere kindjes krijgen. Ik hoop dat je volgende zwangerschap goed zal gaan. Dat gun ik je zo.
Ik zou toch vragen om nader onderzoek. Misschien kunnen ze je medicijnen geven of je helemaal gerust stellen als je volkomen gezond bent.

Succes en veel sterkte hoor!
 
O, ja.... ik snap je schuldgevoelens, want die heb ik ook gehad maar besef wel dat het helemaal niet zeker is dat het aan jou ligt. Jullie hebben al een gezonde dochter, dus met jou is niets mis. Het ontstaan van een mens is zo'n ingewikkeld en wonderlijk proces daar gaat vaak iets mis. Gemiddeld krijgt elke vruchtbare vrouw in haar leven ermee te maken. Jij meer dan een ander. Maar dat ligt niet aan jou.... de natuur is niet perfect en maakt regelmatig foutjes. Hoe pijnlijk dat ook is. Je hebt het gevoel dat je geen gezond lichaam hebt, probeer er veel over te praten en niets op te kroppen. Ga anders eens lekker praten met een psycholoog, heb ik ook gedaan. Echt heel fijn.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan