bedrogen...

Hallo allemaal,
moet even mijn verhaal kwijt ( ik ken deze site pas sinds vandaag )... ik ben lize 29 jaar, moeder van een dochter(2). Nu ben ik zwanger van de 2e. (30 weken)
Nu ben ik er 2 weken geleden achter gekomen dat mijn man sinds ik zwanger ben vreemd gaat! Als je zoiets weet kan je wel door de grond zakken... ik ben er achter gekomen doordat ik een mailtje heb gelezen (die hij eigelijk had moeten wissen!). Het is een collega van hem. Ja hij kon niet anders doen dan toegeven. De seks was zeer slecht de laatste maanden, en mijn man had steeds weinig zin. Dat heel vreemd is voor hem. Dus ik vermoedde soms al wel dat er iets fout zat. Het is begonnen toen ik zo'n 2 maanden zwanger was. dus het duurt nu ongeveer bijna 5 maanden. Hij schrok ontzettend toen ik hem zei : jij gaat vreemd en ik weet met wie. Hij heeft gehuild (ik ook van woede en verdriet) en heeft me beloofd het nooit weer te doen. Hij zei dat het met name kwam doordat ik zwanger was, en mij gewoon minder aantrekkelijk vind. De collega is een meidje van 24, nog super jong en heel slank! Ik vind het ontzettend moeilijk om hem nog een kans te geven, maar aan de ene kant merk ik wel dat hij er echt erg mee zit. Hij houdt van mij van zijn kind en het kindje dat komen gaat... hij wil me beslist niet kwijt, dat is aan alles te merken.
Maar dat vertrouwen... is even helemaal weg! Hij heeft contact gehad met die collega en er een punt achter gezet. Hij houd ook niet van dat meisje zo zegt hij... voelde zich alleen maar lichamelijk tot haar aangetrokken.

dit was mijn verhaal...Sorry moest het even kwijt! ik hoop toch dat alles goed komt en het een harde les is voor mijn man. Ik geeft hem nog een kans...dat zeker. Maar hij zal er veel voor moeten doen mijn vertrouwen weer voor zich te winnen!
 
Wat een vervelend verhaal. Ik hoop dat je er uit komt om de juiste beslissing te nemen. Hou één ding in je achterhoofd, maak de beslissing voor jezelf en niet voor de kinderen. Als jij het voor de kinderen doet hebben ze nooit een gelukkige moeder.
 
Ik vind 't knap van je dat je bij 'm blijft. Misschien ben ik nu een muts, maar weet niet of ik verder zou kunnen met een man die vreemd gaat in wat juist zo'n mooie tijd moet zijn.. En puur voor de sex.. Sorrie hoor, maar wat een onzin! Jou hormonen gieren door je lijf, als je ooit gepassioneerd bent is 't NU.

Toch wens ik je heel veel sterkte en ik hoop dat je de (voor jou) goede beslissing neemt!
 
Bedankt voor jullie reacties. Begrijp me dat ik hem niet voor de kinderen nog een kans geef nee echt omdat ik zeker ondanks wat hij heeft gedaan nog van hem hou.
 
toch is het ongelovelijk hoeveel mensen er vreemd gaan, sommige mensen beseffen dat niet, maar nu hoorde ik dat mijn zus (keurig getrouwd + een kind) al 5 keer is vreemd gegaan, ook met mannen die netjes getrouwd zijn of een vriendin hebben. je verbaasd je er echt over, maar blijkbaar zoeken mensen toch een soort van spanning op. ik denk ook dat monogamie nooit bestaan heeft, het zit nou eenmaal in de aard van het beestje, de verleiding is soms zo groot.
 
Wat afschuwelijk voor je. En ik vind het heel erg knap dat je verder met hem durft te gaan. Ik zou niet weten wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond.
Ik vind het het toppunt van respectloosheid dat als jij jullie kind draagt hij met een ander het bed in duikt vanwege de seks. Dan hou je niet van iemand, vind ik, maar het is natuurlijk makkelijk praten als je het zelf niet overkomt.
Heel veel sterkte!!!!!
 
Terug
Bovenaan