Begin van de bevalling

Weet iemand of het gebruikelijk is dat een tweede (of latere) bevalling op dezelfde manier begint als de eerste? Ik hoop het zo, want dan herken ik het begin snel genoeg. Mijn vorige bevalling ging vrij vlot en begon met rugweeën. Kan het zo zijn dat mijn volgende bevalling met buikweeën begint? Ik maak me soms wel zorgen of ik op tijd in het ziekenhuis zal zijn. Thuis bevallen wil ik zeker niet.
 
Ik zou niet weten of beide bevallingen hetzelfde beginnen omdat ik bij de eerste ingeleid ben en bij de tweede niet, maar ik kan wel zeggen dat de weeen bij mijn eerste bevalling buikweeen waren en bij mijn tweede trokken ze richting rug en benen, wat ik als erg zwaar ervaarde. Dus elke bevalling is toch weer anders, maar ALS het begint zul je altijd zeggen, o ja, dat zijn weeen, je herkent ze meteen. Succes..
 
Iedere bevalling is uniek, maar je merkt snel genoeg dat het om weeën gaat alhoewel...
Mijn eerste bevalling was heel pijnlijk en moeizaam. Ik begon met buikweeën die goed op te vangen waren en later kreeg ik daar nog eens rugweeën bij die heeeel pijnlijk waren, bijna niet te harden en dat bijna niet te harden nog 6,5 uur achterelkaar door.
Bij de tweede bevalling werd ik 's nachts wakker van een echte wee en wist ik dat het begonnen was, maar daarna kreeg ik telkens harde buiken met een klein pijnlijk randje. Na ca. 5 harde buiken kwam er weer een wee. Al met al stelde het weinig voor. Toch belde mijn man na 2 uur de verloskundige, omdat de harde buiken na hele korte tijd iedere twee minuten kwamen. De vk kwam toch, omdat het om een tweede kind ging en ze is ook niet meer weggegaan. Ik had al 7 cm en nog eens 2 uur later had ik een kind. Op het moment dat ik het pijnlijk ging vinden had ik al volledige ontsluiting en 5 minuten later een baby, terwijl ik bij mijn eerste bevalling dezelfde hoeveelheid pijn ervaarde bij 3 centimeter ontsluiting en toen moest ik nog 12 uur doorgaan en dat was toen ook nog maar het allereerste begin van de pijn.
Er kunnen dus enorme verschillen tussen bevallingen zijn, maar uiteindelijk krijg je echt je kind er wel uit en daar gaat het om.
 
O en als toevoeging: bij de tweede bevalling had ik uitsluitend buikweeën. Ik heb alleen vlak voor het persen 4 rugweeën gehad, maar qua sterkte zijn die absoluut niet in de buurt gekomen van mijn eerste bevalling.
Nu moet ik er wel bij zeggen dat de eerste bevalling bij mij langdurig en vol complicaties zat, dus dan is het logisch dat het ook erg pijnlijk wordt allemaal en dan kan het eigenlijk een volgende keer niet slechter uitpakken.
 
Terug
Bovenaan