begrafenis

[Anoniem]

Ik zit met een apart probleem. De vader van een "vroegere" vriendin is overleden. Ik kan niet naar de begrafenis omdat ik geen oppas heb en mijn man moet werken. Ik stuur een rouwkaart, maar voel me toch schuldig. Het is een beetje dubbel, want de laatste tijd had ik vrijwel geen contact meer met haar. Nu zit ik dus te dubben of een rouwkaart sturen alleen genoeg is. En ik moet bekennen dat ik ook niet goed durf te bellen... vooral omdat we een tijdje niet echt contact hadden omdat er in onze vriendengroep vanalles verkeerd liep. We hadden meer een "hallo, hoe is het? goed" contact. Maar geen bezoeken meer thuis enzo. Wat zouden jullie doen of wat vinden jullie ervan?

 

[Anoniem]

Hoi Babybelle,

Wat een ontzettend moeilijke situatie. Ik zou ook niet zo goed weten wat je in dit geval moet doen. Ik weet wel dat veel mensen het toch fijn vinden in zo'n geval dat telefoontje toch te krijgen. Gewoon omdat ze steun nodig hebben. Maar alleen jij kan natuurlijk inschatten of dat ook goed overkomt. Ik wens je in ieder geval veel sterkte met beslissen hoe je hiermee om gaat

groetjes Linda

 

[Anoniem]

Is het misschien een idee om haar naderhand eens op te bellen om te vragen hoe het met haar gaat? Meestal wordt het na de begrafenis vaak vergeten om te vragen hoe het met iemand gaat.

groetjes Maris

 

[Anoniem]

Gevoellig punt!
Vaak is de avond ervoor ook gelegenheid tot condeleren, misschien is dat wel mogelijk en kan je dan  wel iets regelen, iemand die even kan oppassen??!   (woon je in de buurt van Ridderkerk dan kom ik wel hoor)
Voor mijzelf zou dat een midden weg zijn, tussen kaart en niet naar de begrafenis kunnen. Als dat niet mogelijk is zou ik toch voor een kaarte gaan met desnoods een wat persoonlijk briefje
Heel veel sterkte bij dit besluit meid

liefs
Achnita

 

[Anoniem]

Hoi,
Misschien het kaartje even afgeven.is net iets persoonlijker..En dan zeg je meteen dat je niet kunt komen, maar hen sterkte wenst?
Heb ik ook eens gedaan, en dat voelde wmb goed..
Gr Rina