Begravenis/kids

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Binnen nu en een week komt mijn oma te overlijden.
Nu vraag ik me af hebben jullie de kids meegenomen en hoe ging het allemaal?

Ik wil jaimey eigenlijk wel meenemen maar weet niet hoe het allemaal gaat.
Mischien hebben sommige van jullie hier ervaringen mee gehad en mij die willen laten weten.
Alvast bedankt,

Groetjes kaat mv jaimey
 
Kaat, kan je nog niet condoleren maar snap wel dat je “er” alvast over nadenkt...

Persoonlijk vind ik het niet zo gepast om jonge kinderen mee te nemen naar een begrafenis. Maar ik kan me voorstellen dat als de omstandigheden zo zijn dat de overledene het graag zo had gewild, dat het gebeurd.
Over het algemeen lijkt het mij erg heftig is voor een kleintje om met veel verdriet geconfronteerd te worden. Voor jouw is het misschien ook niet zo fijn als je je moet ontfermen over de kinderen ipv volledig aandacht te hebben voor je oma.
Misschien kan je op een andere manier afscheid nemen met de kinderen. Ik heb het nog nooit meegemaakt dat er kleine kinderen aanwezig waren maar wellicht zijn er wel andere ervaringen van de forum-moeders.

Veel sterkte de komende dagen.
 
Hoi,

Meis wat een rotperiode. Ik een tijd geleden wel Tess meegenomen, op verzoek vand e familie. Het was niet mijn oma, maar de oma van een goede vriendin (ze wilde wel mijn oma zijn toen mijn opa en oma heen waren gegaan, maar als puber zat ik daar niet op te wachten).

Tess heeft gewoon rond gelopen en alles bekeken en hun kindje ook. De familie vond dat de kinderen erbij hoorde en zo is het ook gegaan.

Doe wat jezelf goed lijkt. Ook al was er verdriet, dat hoord er ook bij, helaas.

Succes komende week.

Nanda
 
Wat een vervelende tijd voor jullie! Heel veel sterkte de komende tijd.

Nu even over je vraag. Ik heb vorige week een begrafenis gehad van de vader van een vriendin van me. Zij heeft twee kleine kindjes van net 4 jaar en 2 jaar. Haar vader vond ook altijd dat de kinderen overal bij hoorden, dus uit dat oogpunt vond mijn vriendin dat haar kinderen erbij moesten zijn. Zij had echter wel gevraagd of haar oppas ook in de kerk plaats wilde nemen, voor het geval het voor de kinderen te lang zou worden en inderdaad, ongeveer 45 minuten na de start van de dienst, werd er oogcontact gemaakt met de oppas en zij nam de kindjes en een nichtje mee naar een bijgelegen ruimte waar ze heerlijk hebben zitten kleuren. Dit was voor mijn vriendin de beste oplossing zo. Nadien zijn de kinderen wel weer mee naar het kerkhof gegaan. Achteraf goed, want uiteindelijk duurde de dienst 1,5 uur.

Misschien kun je hier wat mee en kun je ook iemand vragen om in de kerk of aula plaats te nemen voor het geval Jaimey het niet meer leuk vindt en bij wijze van spreken een keel op zet, want eerlijk is eerlijk, ook dat kan gebeuren en dat kan dan ondanks alles toch door sommige mensen als vervelend worden ervaren en ik begrijp dat wel.

Veel succes met je beslissing en nogmaals.....veel sterkte...

Groetjes Fonske
 
Veel sterkte in deze verdrietige tijd!
Vorig jaar is mijn opa overleden en hebben we er voor gekozen Thom thuis te laten. Persoonlijk voelde het voor mij niet goed om hem te confronteren met zo veel verdriet en vond het prettig hem in goede handen achter te laten zodat ik me zelf mijn volledige aandacht kon richten op het afscheid. Doe waar jullie je goed bij voelen.
Groetjes Laura
 
Vorig jaar zijn mijn beide opa's overleden.
In januari de vader van mijn vader. Hij was gek met Julian, zijn enige achterkleinkind. Ik heb toen met oma overlegd wat te doen en zij vond ook dat Julian er gewoon bij kon zijn. Het ging heel goed, de bijeenkomst in de aula was om 10 uur, fruittijd hier. Ik had een geschilde appel mee en die heeft Julian bij ons op schoot zitten opeten. Er was in de familiekamer en in de aula speelgoed ter afleiding. Voor mij was het een zware uitvaart omdat ik voor het eerst weer daar was sinds de crematie van mijn moeder. En mede daarom was het voor mij belangrijk om Julian er bij te hebben. Het circle of life - idee zeg maar.
Na afloop in de koffieruimte zorgde Julian voor menig glimlach bij de mensen en dat heeft zowel mijn oma als mij goed gedaan. Er kunnen best mensen zijn geweest die het niet gepast vonden ofzo, maar ik vond de mening van mijn oma en van mezelf hierin het belangrijkst.
En ik had in het geheel niet het idee dat Julian veel verdriet heeft opgepikt (maar dat zou nu, een jaar later/ouder, natuurlijk anders kunnen zijn).

In december is de (stief)vader van mijn moeder overleden. De begrafenis was in besloten kring en op een kdv-dag. Omdat er veel onenigheid etc. in die familie leek het me beter Julian niet mee te nemen. HIj heeft heerlijk gespeeld op het kdv. Wij zijn wel in het uitvaartcentrum met hem geweest en hebben opa opgebaard laten zien. Ik heb hem verteld dat oude opa dood was en nu nooit meer zijn ogen open zou doen.
Ook deze keer kreeg ik niet de indruk dat het Julian erg aangreep. Het is denk ik ook hoe je er zelf tegen over staat; ben je zelf erg emo dan pikt je kind dat op.

Ik vind dat je per "geval" moet bekijken of je je kind mee neemt, en de tip die hier boven staat om iemand mee te nemen als oppas vind ik een heel goede.

Sterkte de komende tijd!

Ellen mv Julian
 
Wat een moeilijke periode zeg, ik denk dat je moet doen wat voor jou goed voelt.
Jaimy is echt te klein om het te beseffen maar als je het zelf prettig vind om hem er die dag bij te hebben moet je dat doen.
Kijk inderdaad wel even of het allemaal niet te lang, en dus vervelend voor hem wordt.
Twee jaar is mijn oma overleden en hebben we Roos wel meegenomen, maar die was toen ruim  4,5 jaar.
Afgelopen jaar is ze ook meegeweest naar de crematie van de opa van mijn man en Linde is toen niet meegeweest, het was heel kleinschalig dus achteraf hadden we haar   misschien best mee kunnen nemen maar ik vond het toch niet zo gepast.
Sterkte de komende dagen en succes met je beslissing.

liefs Daniëlle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan