<p>Hoi allemaal,</p><p> </p><p>moet even wat kwijt. 2 kids van 2 en 3,5 jaar willen alleen maar mama. Hoe lief de vader ook is uiteindelijk roepen ze altijd mij om te helpen. Het sloopt me.. en begrijp ook niet hoe het komt. <br />ben wel iets meer thuis maar de vader is lief, wil vanalles ondernemen met ze. <br />Heeft er iemand tips hoe dit te veranderen? Al is het maar op een paar punten om zelf wat meer rust te krijgen.</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Beide kinderen willen alleen mama
- Onderwerp starter Gebruiker10068318
- Startdatum
Neem hier en daar even een kleine pauze als je man er ook is. Dus ga in bad, lees in bed een boek. Trek je even terug en leg dit uit aan je kinderen: mamma gaat nu even dit doen, dus als je iets nodig hebt, moet je dat even aan pappa vragen, want ik kom even niet helpen. En jullie beiden moeten je hier ook aan houden. Spreek af dat je bijvoorbeeld een half uur voor jezelf neemt ofzo, en blijf die tijd buiten beeld, hoe hard er ook gekrijst wordt. Want er is een prima geschikte ouder die de tranen ook weg kan halen ?
De kinderen zullen dan leren dat pappa het ook prima kan en leren ook dat jij het niet altijd gaat doen en ze het dus net zo goed aan de eerst beschikbare ouder kunnen vragen
De kinderen zullen dan leren dat pappa het ook prima kan en leren ook dat jij het niet altijd gaat doen en ze het dus net zo goed aan de eerst beschikbare ouder kunnen vragen
Hier is voorkeur ook mama, maar denk niet dat dit zozeer iets is dat ligt aan wat de vader doet.
Merkte hier ook dat ik zelf ook meer automatisch de dingen ging doen, sneller zag dan papa en sneller reageerde.
Wij hebben hier papa toen wat meer opgedrongen in bepaalde zaken, zoals omkleden, bed brengen e.d.. Vroeg ze om mama, gaven we aan dat papa dit ook kon. Riep ze mij, gaf ik aan dat papa der ging omkleden, dat mama straks nog kwam.
Nu zit ze zelfs in een fase dat het overdag ook een groot deel papa is. Alleen bij pijn en huilen blijft voorkeur mama, maar papa word wel geaccepteerd
Merkte hier ook dat ik zelf ook meer automatisch de dingen ging doen, sneller zag dan papa en sneller reageerde.
Wij hebben hier papa toen wat meer opgedrongen in bepaalde zaken, zoals omkleden, bed brengen e.d.. Vroeg ze om mama, gaven we aan dat papa dit ook kon. Riep ze mij, gaf ik aan dat papa der ging omkleden, dat mama straks nog kwam.
Nu zit ze zelfs in een fase dat het overdag ook een groot deel papa is. Alleen bij pijn en huilen blijft voorkeur mama, maar papa word wel geaccepteerd
Hier ook 2 kinderen van bijna 4 en 2 jaar en mama is ook favoriet. Ze willen allebei bij mij op schoot, ik moet voorlezen, ze op bed leggen, schoenen aandoen, ze uit de auto tillen, etc. Ik kan amper naar de wc want dan staan ze direct naast me, mn man kan gerust 10 minuten op de wc zitten...
Het sloopt mij soms ook, altijd 'aan' staan. Altijd word ik geroepen, moet ik reageren en luisteren.
Wij zijn er heel stellig in de laatste maanden. De ene avond legt papa ze op bed, de volgende avond mama. Geen gezeur.
Vanavond leest papa een boek voor want mama gaat douchen. Nu gaan jullie met papa naar de speeltuin want mama gaat poetsen. Vanochtend gaan jullie met papa naar beneden want mama slaapt een uurtje verder, papa haalt je nu uit de auto en anders blijf je er maar de hele dag in zitten, etc.
We 'dwingen' ze dus eigenlijk gewoon en als we maar duidelijk en stellig zijn, dan accepteren ze het prima. Zo kom ik ook een beetje tot m'n rust. En ja, ik hoor vooral de jongste soms flink tekeer gaan beneden als papa haar meesjouwt onder zn arm om 6.30 op zaterdagochtend, want ze wilt mama! Maar binnen 5 minuten is mevrouw weer gekalmeerd. Ik heb er weinig medelijden mee eerlijk gezegd, ik wil gewoon even een uurtje in bed blijven liggen en dan krijst ze maar even.
Dus echt, wees duidelijk, en gun jezelf die tijd zonder kinderen even. Laat je man doorpakken en de kinderen meenemen en trek je handen ervan af. Wees duidelijk naar de kinderen toe: vandaag doet papa het, hij zorgt ook voor jullie. Morgen doet mama het weer.
Succes!
Het sloopt mij soms ook, altijd 'aan' staan. Altijd word ik geroepen, moet ik reageren en luisteren.
Wij zijn er heel stellig in de laatste maanden. De ene avond legt papa ze op bed, de volgende avond mama. Geen gezeur.
Vanavond leest papa een boek voor want mama gaat douchen. Nu gaan jullie met papa naar de speeltuin want mama gaat poetsen. Vanochtend gaan jullie met papa naar beneden want mama slaapt een uurtje verder, papa haalt je nu uit de auto en anders blijf je er maar de hele dag in zitten, etc.
We 'dwingen' ze dus eigenlijk gewoon en als we maar duidelijk en stellig zijn, dan accepteren ze het prima. Zo kom ik ook een beetje tot m'n rust. En ja, ik hoor vooral de jongste soms flink tekeer gaan beneden als papa haar meesjouwt onder zn arm om 6.30 op zaterdagochtend, want ze wilt mama! Maar binnen 5 minuten is mevrouw weer gekalmeerd. Ik heb er weinig medelijden mee eerlijk gezegd, ik wil gewoon even een uurtje in bed blijven liggen en dan krijst ze maar even.
Dus echt, wees duidelijk, en gun jezelf die tijd zonder kinderen even. Laat je man doorpakken en de kinderen meenemen en trek je handen ervan af. Wees duidelijk naar de kinderen toe: vandaag doet papa het, hij zorgt ook voor jullie. Morgen doet mama het weer.
Succes!
Oja heel herkenbaar. Wij brengen ze ook om en om naar bed en dan is er af en toe echt even. Ondertussen ben ik dan heel duidelijk: "weltrusten lievies, papa brengt jullie naar bed" en daarna me er ook gewoon niet meer mee bemoeien. Het beste werkt het als ik dan uit beeld ben en ze me ook niet horen.
Of bijvoorbeeld als papa bij de kleine (2.5jr) wil tandenpoetsen en er dan alleen om mama geschreeuwt wordt. Vaak hangt hij dan als een aapje aan mijn benen. Dan loop ik even met hem mee, zet hem op de stoel en "zo lievie, papa gaat even je tandenpoetsen". En dan loop ik dus weg.
Ik denk dat het belangrijkste is dat je niet er aan toegeeft, want dat hebben je kinderen maar al te snel door. Als jij en je man bijvoorbeeld hebben afgesproken dat hij de kinderen naar bed brengt, gewoon doorzetten, ongeacht hoeveel geschreeuw en gejammer. Het gaat echt beter in de loop der tijd! Je kan ook je kinderen een beetje voorbereiden, door bijvoorbeeld tijdens het avondeten al te zeggen "zometeen brengt papa jullie naar bed, leuk he! Dan kan je papa nog vragen of hij nog een mooi verhaal wil voorlezen"
Heel veel succes! Het is zeker niet makkelijk maar wel belangrijk dat jij en je man dezelfde strategie hanteren!
Of bijvoorbeeld als papa bij de kleine (2.5jr) wil tandenpoetsen en er dan alleen om mama geschreeuwt wordt. Vaak hangt hij dan als een aapje aan mijn benen. Dan loop ik even met hem mee, zet hem op de stoel en "zo lievie, papa gaat even je tandenpoetsen". En dan loop ik dus weg.
Ik denk dat het belangrijkste is dat je niet er aan toegeeft, want dat hebben je kinderen maar al te snel door. Als jij en je man bijvoorbeeld hebben afgesproken dat hij de kinderen naar bed brengt, gewoon doorzetten, ongeacht hoeveel geschreeuw en gejammer. Het gaat echt beter in de loop der tijd! Je kan ook je kinderen een beetje voorbereiden, door bijvoorbeeld tijdens het avondeten al te zeggen "zometeen brengt papa jullie naar bed, leuk he! Dan kan je papa nog vragen of hij nog een mooi verhaal wil voorlezen"
Heel veel succes! Het is zeker niet makkelijk maar wel belangrijk dat jij en je man dezelfde strategie hanteren!
Dank jullie wel!
zat er gewoon wat doorheen en misschien door de vermoeidheid dat ik dan toch toegeef. Maar wat jullie zeggen, moet duidelijker zijn.
Fijn zo jullie reacties te lezen!!
zat er gewoon wat doorheen en misschien door de vermoeidheid dat ik dan toch toegeef. Maar wat jullie zeggen, moet duidelijker zijn.
Fijn zo jullie reacties te lezen!!