Bekkeninstabiliteit

<p>Hallo meiden.</p><p>Ik ben vandaag 19 weken zwanger van mijn 2e dochter. Helaas bij de eerste al met 15 weken bekken klachten en nu helaas ook begonnen met bijna 17 weken. Maar vanaf 3 dagen kan ze pijn al bijna zo ondragelijk als bij mijn eerste dochter aan het eind. Ik zit nu al met mijn handen in het haar. Iemand enige tips of advies?</p><p> </p><p>Liefs</p>
 
Hoi.
Wat vervelend dat je er zo'n last van hebt!
Heel herkenbaar voor mij. Ik had in mn eerste zwangerschap ook bekkeninstabiliteit met 24 weken kwam ik thuis te zitten. Nu heb ik er na een stuitbevalling 2 verzakkingen en blijvende bekkeninstabiliteit aan over gehouden. Nu 7 weken zwanger van ons 2e wondertje, en ook al veel last. Slapen gaat moeizaam, omdat het pijn doet tijdens liggen, richting de avond doet ook alles zeer. Ik weet hoe moedeloos je ervan kan worden. Je voelt je net n oud mens soms, zo behelpen. 
Ik heb een goede bekkentherapeute, die geeft goede oefeningen wat erg werkt. Maar, wat voor mij ook erg belangrijk is, is als ik ook maar iets van pijn voel te stoppen. Ik ga veel door mijn pijngrens heen, en dan is het de volgende dag altijd problemen. Vaak kan ik dan amper normaal uit mn bed. Voor mij helpt het echt heel erg om heel goed naar mn lichaam te luisteren. Niet over de grenzen die je lichaam aangeeft geen gaan.
Ik weet niet of je nog werkt en wat voor werk je doet?
 
Hoi.
Wat vervelend dat je er zo'n last van hebt!
Heel herkenbaar voor mij. Ik had in mn eerste zwangerschap ook bekkeninstabiliteit met 24 weken kwam ik thuis te zitten. Nu heb ik er na een stuitbevalling 2 verzakkingen en blijvende bekkeninstabiliteit aan over gehouden. Nu 7 weken zwanger van ons 2e wondertje, en ook al veel last. Slapen gaat moeizaam, omdat het pijn doet tijdens liggen, richting de avond doet ook alles zeer. Ik weet hoe moedeloos je ervan kan worden. Je voelt je net n oud mens soms, zo behelpen. 
Ik heb een goede bekkentherapeute, die geeft goede oefeningen wat erg werkt. Maar, wat voor mij ook erg belangrijk is, is als ik ook maar iets van pijn voel te stoppen. Ik ga veel door mijn pijngrens heen, en dan is het de volgende dag altijd problemen. Vaak kan ik dan amper normaal uit mn bed. Voor mij helpt het echt heel erg om heel goed naar mn lichaam te luisteren. Niet over de grenzen die je lichaam aangeeft geen gaan.
Ik weet niet of je nog werkt en wat voor werk je doet?
 
Hey P
Oh wat naar dat het blijvend is gebleven.. bij me dochter me ingeleid met 39 weken omdat ik het niet meer aan kon. Al snel waren de klachten wel verdwenen. Maar nu is het al xo erg als toen op het eind dus ik jou mijn hart vast.
Ik ben nagelstyliste maar mijn salon zit ergens 3 hoog. Dat is erg vervelend. Merk ook als ik lang gezeten heb ik juist ook veel pijn heb.
Maar ook ik ben erg eigenwijs en ben Als de dood dat ik compleet afhankelijk word. 
Bij de eerste had ik wel een bekkenterapeut maar kreeg soms ook erg pijn ervan. Ik denk dat ik nu maar na een giro prakter ga.
Hoe hou jij het vol als je nog zo lang moet?
 
Liefs
 
Oh bah,  wel heftig hoor dat het nu al zo erg is als op het eind van de vorige keer.. kan me goed voorstellen dat dat lang zitten goed zeer gaat doen. Je bent helemaal afgedraaid he, na zo'n dag . 
Een vriendin van mij die is ooit bij giroprakter geweest en dat heeft zo goed geholpen dat ze geen last meer heeft. Dus zal het altijd proberen! Ben benieuwd of het bij jou ook helpt!
Nou weetje wat het is; ik wist voor ik zwanger werd als dat n eventuele zwangerschap zwaar zou worden. Had voor de zwangerschap al veel last en dat zou natuurlijk ik zwangerschap erger worden. Dus ik heb toen bedacht; of ik wordt zwanger en ik moet me er 9 maanden flink doorheen bijten voor t goede doel, of we houden t bij ons enige dochtertje. Maar we wilden zograag n broertje of zusje voor ons meisje dat ik me er van te voren al op ingesteld had. En nu lijk ik er beter mee om te kunnen gaan daardoor
 Klinkt misschien beetje raar maar het is echt zo 
 
 
 
Ja word er soms ook zo moedeloos van dat ik huilend op de bank zit.. wil zo graag genieten maar dat lukt steeds niet.. ben al vanaf de 6e week.misselijk en aan medicatie geweest tot ongeveer 18 weken.. nu dit weer.. Ik ben super blij met de zwangerschap maar ook enorm verdrietig soms dat ik zo weinig kan genieten.
Ik ga het zeker proberen na je verhaal haha en wie weet lees je ooit dag het heeft geholpen haha.
Ja ik snap dat de drang voor nog een kindje dan veel hoger zit.. al blijft het lastig in dagelijks leven als je zoveel pijn heb.
Hopelijk word het beetje dragelijk voor je.
 
Liefs
 
 
Terug
Bovenaan