Bemoeienis

A

ANONYMOUS_USERNAME

Beste Allemaal,

Heb het even helemaal gehad met de bemoeienis van andere mensen, en dan vooral die van mijn moeder.
Kreeg
net weer zo'n opmerking dat ik toch nog maar moest genieten nu, want ik
moest niet denken dat dat nog ging als we kinderen krijgen. Laatste
vroeg ze me of ik soms gek was ofzo. We zijn pas getrouwd, verhuids en
hebben een nieuwe (2ehands)   auto. En dan zouden we ook nog een kind
willen!!
Ik kan best boos worden als ze zo'n opmerking maakt, en het
maakt me ook best wel verdrietig. Ik vraag me of of ze dat eigenlijk
wel begrijp, het zal wel niet!
Hebben jullie ook te maken met mensen
die zich teveel bemoeien met jullie of vervelende opmerkingen maken??
En hoe gaan jullie ermee om? Ben benieuwd naar jullie reacties.

Groetjes, Chantal uit Limburg
 
hey chantal,

ik heb het net zoals jou die opmerkingen maar dan niet van me moeder
maar van me zusje me moeder is de enige die weet dat ik de pil niet meer slik

maar me zusje hoorde dat ik dus later ongesteld was geworden dan normaal omdat ik al 5 maanden van de pil af ben

en dan zegt ze soms vergeet ze de pil soms en dan denk ik zoiets van bemoei je er niet mee ik leef me eigen leven

mag dan nog wel 18 zijn maar ik weet wat ik wil en dan denk ik zo zeur toch niet zo en ga je eigen leven leiden dan te bemoeien met anderen

 
Hoi Chantal,

Heel herkenbaar, jouw verhaal!
Wij zijn ook pas een paar maanden getrouwd en we wonen ook nog niet zo lang in ons nieuwe huis, dat nieuwbouw is en daardoor van binnen én buiten aangekleed moest worden.
Mijn ouders zijn de enige die weten dat ik gestopt ben met de pil en dat we graag een kindje zouden willen. Zij zijn gelukkig razend enthousiast.
De rest van onze omgeving weet het bewust niet, omdat we juist nu al  opmerkingen krijgen dat we voorlopig maar niet aan géén kindjes moeten denken, omdat we dan "niks" meer zouden kunnen en ook niet meer kunnen genieten.
Met mijn schoonouders hebben we momenteel helemaal geen contact, omdat ze zich altijd zo met alles bemoeien, altijd kritiek hebben op hun zoon en nooit eens een lief woordje of opmerking naar ons kunnen maken. Maar goed, daar ga ik je niet mee lastig vallen, daar kan ik een boekwerk over schrijven!!!
Maar we proberen altijd wel zulke opmerkingen van andere mensen naast ons neer te leggen, want anders kunnen we ons daar ook altijd heel  over maken.
Dus als tip: probeer het je niet aan te trekken, ook al kan dat heel moeilijk zijn. Maar denk lekker aan jullie zelf, het gaat tenslotte om jullie geluk!
Dus... veel succes en geluk met zwanger worden!!!
Liefs, Daantje
 
Ik heb dat bij mn eerste gehad. Toen ik eenmaal zwanger was wisten mensen het allemaal beter en wat wel en niet goed voor me was. Op mn werk(stond voor de klas) hadden mn collega's zoiets van waarom nu al. Jong en net klaar met school en net een goede baan. Zelfs de ouders van de kinderen uit mn klas begonnen zich ermee te bemoeien. Kun je het wel aan allemaal en wordt het niet te zwaar met de klas erbij enz. enz. enz.

Heb toen ook even de waarheid verteld. Wel met als gevolg dat iedereen me de rug toedraaide, maar was er wel vanaf. Ik heb dat ook  tijdens mn verlof ontslag ingediend. Ben dus nooit meer terug geweest

gr Linda
 
Hoi Chantal.

Ook ik ken het, bemoeienis na bemoeienis.
Wij zijn begin juni getrouwd, zijn nog bezig met verbouwen van ons huis,  en ook aan het kijken of dat we kindjes mogen krijgen.
Dus ook gestopt met de anti conseptie middelen.
En bij mij zijn het mijn schoon moeder en mijn moeder die zich er niet echt mee bemoeid, maar wel zegt iedere keer: zou je het nou wel doe?
je ben nog bezig met je huis, maak dat eerst nou eens af, dadelijk kan het niet meer.
Als je blieft zeg, weet wel dat het goed bedoelt is, maar ik word daar zo moe van.
En van mijn schoonmoeder word ik al helemaal niet goed af en toe, die heeft het steeds tegen mijn man er over van: zou je dat nou wel doen? Weet je het wel zeker, je vergooit je leven, als ik .. blablabla...
Kom op zeg, we zijn volwassen mensen die heel goed zelf kunnen beslissen wat we wel en niet willen, en daar hebben we hun niet meer voor nodig. En dat is nou net wat er aan de hand is.
Mijn vader zei dat heel mooi:Kleine kinderen worden groot en vliegen uit, je kan ze dan niet meer besturen, alleen ze helpen  als ze daar om vragen, en  hopen dat ze wat doen met het gene wat je als ouder ze geleerd hebt...
En daar heeft hij groot gelijk in.
Hij is trouwens wel blij er mee en vraagt iedere keer of hij als opa word! Nou zo kan het dus ook.
Maar denk dat het moeder eigen is of zo..Als het maar niet erfelijk is...

Veel succes nog, en laat je niet gek maken daar je moeder of zo, en denk dan maar eens aan wat mijn vader zei..... doe ik ook en het helpt hoor!!!

Groetjes!!!
 
quote: scrabje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('05-07-2007 17:31:18'));

Hoi Chantal.

Ook ik ken het, bemoeienis na bemoeienis.
Wij zijn begin juni getrouwd, zijn nog bezig met verbouwen van ons huis,  en ook aan het kijken of dat we kindjes mogen krijgen.
Dus ook gestopt met de anti conseptie middelen.
En bij mij zijn het mijn schoon moeder en mijn moeder die zich er niet echt mee bemoeid, maar wel zegt iedere keer: zou je het nou wel doe?
je ben nog bezig met je huis, maak dat eerst nou eens af, dadelijk kan het niet meer.
Als je blieft zeg, weet wel dat het goed bedoelt is, maar ik word daar zo moe van.
En van mijn schoonmoeder word ik al helemaal niet goed af en toe, die heeft het steeds tegen mijn man er over van: zou je dat nou wel doen? Weet je het wel zeker, je vergooit je leven, als ik .. blablabla...
Kom op zeg, we zijn volwassen mensen die heel goed zelf kunnen beslissen wat we wel en niet willen, en daar hebben we hun niet meer voor nodig. En dat is nou net wat er aan de hand is.
Mijn vader zei dat heel mooi:Kleine kinderen worden groot en vliegen uit, je kan ze dan niet meer besturen, alleen ze helpen  als ze daar om vragen, en  hopen dat ze wat doen met het gene wat je als ouder ze geleerd hebt...
En daar heeft hij groot gelijk in.
Hij is trouwens wel blij er mee en vraagt iedere keer of hij als opa word! Nou zo kan het dus ook.
Maar denk dat het moeder eigen is of zo..Als het maar niet erfelijk is...

Veel succes nog, en laat je niet gek maken daar je moeder of zo, en denk dan maar eens aan wat mijn vader zei..... doe ik ook en het helpt hoor!!!

Groetjes!!!




 
Hoi Chantal,

Ja hoor. Voor mij ook heel herkenbaar. Bij mij weet niemand het behalve mijn broertje. Heel apart, maar ik weet dat hij ons geheim wel voor zich zal houden. Mijn zusje daar en tegen niet, die praat snel haar mond voorbij.

Maar goed, wat bemoeienis betreft. Ik heb bewust gekozen om niet mijn moeder te vertellen dat we er mee bezig zijn omdat ze zo iemand is om elke keer dat we elkaar spreken te vragen over hoe en wat. Dat deed ze ook zo toen ik nog aan het afstuderen was en dat wil ik zeker niet tijdens dit proces. Ze weet wel dat we er aan denken om over een tijdje te beginnen, maar ze denkt op z’n vroegst als ons huis af is en dat is het nog heeeelemaal niet. Wat mijn zusje betreft, ik kreeg 4 jaar geleden een vriendin erbij die al 2 kinderen had. Toen we op een gegeven moment met z’n 3-en over een rommelmarkt liepen en bij een kraam bleven staan met kinderkleertjes, kreeg ik van mijn zusje een waslijst aan dingen die ik afgerond moet hebben voordat ik überhaupt aan kinderen mag denken. Dat heeft ze een paar keer duidelijk gemaakt ook op andere momenten dus ik heb niet eens de behoefte om het haar te vertellen. Ze is op dit moment ook alleen maar met zichzelf bezig en ziet niet hoe ze haar familie verwaarloosd. Maar goed dat is weer een heel ander verhaal.
Het komt er gewoon op neer dat mijn vriend en ik bijna 10 jaar samen zijn en hebben het al 5 jaar uitgesteld. We hebben nu ons leven nu goed op orde en voelen dat we er klaar voor zijn, zowel financieel, emotioneel en wat woning betreft ook.

Ik ben blij dat ik het mijn broertje wel gezegd heb en hij weet wel dat als het zo ver is, ik het hem zal vertellen. Het is wel heel schattig dat hij het wel erg leuk vindt. Hij heeft zich nu al opgegeven om te babysitten. Hahaha.

Met mijn schoonfamilie hebben we niet veel contact. Ze vroegen een paar jaar gelden wel een keer of het al in onze planning zat. Toen we melden dat we er nog even niet klaar voor waren, hebben ze het ook laten liggen. Wel weet ik dat ze heel blij zouden zijn als het eenmaal zo ver is.

Succes allemaal!!!!

Liefs,

Sara
 
Bedankt voor jullie reacties!!
Had ik effe nodig, zat er gewoon effe doorheen.
Overigens een mooie uitspraa van je vader Scrabje!
Ik kwam zelf nog het volgende gedicht tegen, sommigen
zullen dit al kennen, maar ik wil het jullie niet onthouden.


Luisteren
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven,
Dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen,
waarom ik iets niet zo moet voelen
als ik voel,
dan neem jij mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren,
en jij denkt dat jij iets moet doen
om mijn probleem op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me
en probeer me te begrijpen.
En als je wil praten, wacht dan even en ik beloof je
dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.

Gedicht Luisteren van Leo Buscaglia

Ik wil jullie allemaal heel veel succes wensen met zwanger
worden, veel liefs,

Chantal


 
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan