ben benieuw of er nog meer mensen zijn

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi ik ben nieuw hier.
ik heb begin dit jaar een miskraam gehad na 6 weken.
ik had al 2 weken het gevoel dat ik ong moest worden maar ik werd het maar niet.
had wel een beedje buikpijn.
2weken later belde mijn vriendin dat ze 5weken zwanger was.
ik was echt blij voor der maar ik heb zitten hiulen.
om dat ik ook zwanger wilde worden.
een dag later zij ik tegen mijn vriend en tegen mijn beste vriendin dat ik al 1week overtijd
was ze zij doe dan een test.
maar dat durfde ik niet ik had al zo vaak een test gedaan maar altijd negatief en ik wilde niet zien dat ik niet zwanger was.
heb toen toch maar een rest gedaan en ja get was bingo ik was zwanger.
ik was door   het dolle heen .
binnen 1 dag wist de hele familie het.
wat heb ik daar nu spijt van had ik het maar niet gezegt wand 2 dagen na de zwangerschapstest kreeg ik een miskraam.
bij mijn vriendin gaat alles goed zij krijgr een tweeling in sept,
dat is soms best pijnlijk.
dan denk ik waarom zij wel en ik niet.
maar we zijn nu 3maanden verder.
en ik heb weer het gevoel dat ik zwangerben.
en altijd stipt om de 4weken ong.
kan er de klok op gelijk zetten.
ben het nog niet geworden .
had het vandaag moeten worden[18-04]
zou ik weer zwanger zijn??????????????
of ben ik nu erg vobaarig??????????
zou heel erg grrag mensen willen spreeken die het zelfde hebben meegemaakt of die mij begrijpen.
geef a.u.b. andwoord.
groetjes n
 
Hoi 'Mannetje',

Heel herkenbaar, hoor, je verhaal! Ik heb in oktober '05 een mk gehad
en daarna wilde ik nog maar één ding: Weer zwanger zijn!!! Ik moest er
vier maanden op wachten tot het weer zover was. Intussen leek het wel
of iedereen om ons heen zwanger was of werd. Vriendinnen, collega's, de
buurvrouw, kennissen.... Ik dacht dat ik gek werd!! Iedere keer kon ik
wel janken, soms deed ik dat ook. En wat was ik blij toen we weer een
positieve test hadden!!



Tja, als je normaal heel stipt op tijd bent met je menstruatie, kan het
goed zijn dat je weer zwanger bent natuurlijk!! Ik zal voor je duimen
dat het zo is! Laat je het even weten als je meer weet?

Toi toi!



Liefs, Sisi.

 
Hallo.

Ik heb het precies het zelfde mee gemaakt,ik weet nu wat je door maakt.Ik heb zelf op 2 januari een miskraam gehad toen was ik een keer ongi geworden en op 1 maart was ik weer zwanger geraakt.Ik was door het dolle heen,maar toen kwam er een eind aan zicht tot ons spijt heb ik op 16 maart weer een miskraam gehad.In het begin keek ik er anders tegen aan,waarom ik en alleen maar huilen ik was boos ik maakte ruzie met me vriend ze konden totaal niks tegen me zeggen.Maar nu kijk ik er anders tegen aan .In middels ben ik weer ongi geworden nu kan ik alleen maar zeggen we proberen het nog een keer en als het dan weer mis gaat dan laat wij ons eigen onderzoeken.Ik hoop dat deze keer het echt lukt,al ben ik nog zo bang voor een nieuwe miskraam.En meid ik gun jou van harte als het bij jou ook gaat lukken.Sterkte er mee.

Veel liefs Peggy
 
Hoi mannetje,

Jouw gevoelens zijn zoooo herkenbaar, ik heb vorig jaar september een miskraam gehad en werd in oktober gecuretteerd. In het ziekenhuis kreeg ik te horen dat mijn droom geen werkelijkheid zou worden tussen de dikke buiken nou ik kon wel tegen het plafond vliegen, ongeloof, schuld, boosheid, verdriet alles ging door me heen en in de echokamer heb ik vreselijk zitten huilen. Ik haatte alle zwangere vrouwen op dat moment en tegelijkertijd voelde ik me ontzettend schuldig want je gunt iedereen een baby maar toch was ik stikjaloers ik herkende mijzelf niet meer in mijn emoties maar volgens de gynaecoloog was mijn gevoel heel normaal maar toch voelde het niet goed. Mijn beide schoonzussen waren op dat moment zwanger en 1 daarvan moest dezelfde week bevallen en de andere in december, ik ben niet op kraamvisite geweest want dat vond ik te confronterend en te pijnlijk. Twee maanden na de miskraam werd het verdriet iets minder tenminste de scherpe kantjes waren er van af maar toch vond ik het nog steeds moeilijk om baby's en zwangere vrouwen te zien. Inmiddels ben ik weer zwanger en zit in mijn twaalfde week ook deze zwangerschap is geen fijne want ik heb steeds bloedingen en dat is natuurlijk super eng als je al een miskraam hebt gehad. Je staat nooit meer zo onbevangen in je zwangerschap als je een miskraam hebt mee moeten maken  maar daar tegenover staat ook dat een hoop vrouwen uiteindelijk gezonde baby's op de wereld zetten. Weet dat je niet alleen staat in je verdriet want mensen die zelf geen miskraam hebben meegemaakt  zijn echt  bevoorrecht want de emontionele kanten van een miskraam worden helaas ernstig onderschat. Ik hoop dat je hier je verhaal een beetje kwijt  kunt en misschien vind je het prettig om de verhalen van anderen te lezen mij heeft het in ieder geval erg geholpen om via forums  het verdriet een plekje te geven.

Heel veel liefs en sterkte met alles.

Puk  
 
Hoi,

Ook ik kan hierover meepraten. In maart 2005 gestopt me de pil en in mei al voor de 1e keer zwanger, in juni ging het echter mis... in januarie dit jaar opeens weer een pos. test, helaas in februari geopereerd aan een buitenbarmoederlijke zwangerschap...
Ik heb ervoor gekozen om mijn verhaal op te schrijven, is te lezen op de site van kindjeopkomst.nl onder het kopje vlinderverhalen Verder schrijf ik elke maand een colum ook op deze site. Mijn 2e colum is net geplaatst. Waarschijnlijk zal het ook herkenbaar voor jullie zijn. Dus wees zo vrij om het te lezen.

Sterkte en hoop houden!

Liefs
Ineke
 
Een miskraam krijgen is altijd moeilijk, maar probeer het los te zien van de zwangerschap van je vriendin. Al heb je nog zo'n pijn en verdriet, geef je vriendin hniet het gevoel dat zij niet blij mag zijn, dan kost het je straks je vriendschap. Praat over je gevoelens met haar, en laat haar over haar gevoelens praten.

Zelf heb ik nu twee keer meegemaakt dat ik tegelijk met een vriendin/goede kennis  zwanger was, en dat het bij mij misging en bij de vriendin niet. Dat is heel pijnlijk voor beide.

Vorig jaar ben ik op 29 april bevallen na een zwangerschap van 18 weken. Toen de goede kennis was bevallen ben ik met lood in mijn schoenen naar haar toe gegaan. Het was pijnlijk maar noodzakelijk. Helaas is ze bij mij nog niet geweest nu ik op 3 april ben bevallen van ons kleine mannetje.

In iedergeval meid geen de moed niet op, ook voor jou zal de zon weer gaan schijnen. Hou je taai.

Miep
 
Ik herken ook veel in je verhaal.

Mijn schoonzusje en ik deden op dezelfde dag een test. (samen) en beide waren we dus zwanger. Ik kreeg helaas een miskraam. En zij werd maar dikker en dikker.
De dag dat zij moest bevallen was dus heel erg moeilijk voor mij. We waren precies dezelfde dag uitgerekend. Ik moest die dag ongesteld worden maar er kwam maar niks. Ik deed die dag een test en ja hoor weer zwanger. Die zwangerschap ging wel heel goed.
Ik heb na die tijd nog 6 miskramen gehad. Zij was toe aan een tweede vertelde ze mij en ging stoppen met de pil zodat ze in oktober weer een kindje kreeg. En ja hoor. De maand dat zij een kindje wilde kreeg ze ook nog eentje. Voor mij is het al een wonder dat ik zwanger raak en een kindje kan krijgen, maar zij kan gewoon de maand uitkiezen. En stoppen met de pil. Raakt gelijk weer zwanger dus.
Ik ben nu ook weer zwanger,maar dit keer is het wel helemaal goed.

Elina
16w4d
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan