Ben er weer!!

[Anoniem]

Hoi meiden,

Ik ben er weer. Afgelopen maandag werd mijn galblaas eruit gehaald. Ik moet zeggen, het viel me allemaal best mee.
Het eerste wat ik vroeg toen ik voor het eerst mijn ogen open deed was of het gelukt was via een kijkoperatie en dat is gelukt!!
Zo lang ik rustig aan doe valt de pijn ook wel mee.... Ik had tijdens het bijkomen een errug vrolijke verpleger, wat me doet vermoedden dat ik weer aardige onzin uit gekraamd heb (zoals gewoonlijk tijdens t slapen) haha....
Dinsdag mocht ik al naar huis. Dat valt me iets zwaarder. Ik mag 2 weken niet tillen, niet auto rijden en moet t rusitg aan doen.
Hoe leg je dat een meisje van 7,5 maand uit? Ze snapt er niets van. Mama tilt haar niet op, kan haar niet troosten en komt niet met haar ravotten.
Dinsdag strekte ze voor het eerst in haar leven haar armen naar me uit en ik kon haar niet eens vast pakken. Dat vind ik het zwaarste van alles!
Ze is een paar dagen bij mijn moeder geweest en nu komt mijn moeder overdag hierheen om voor Myrthe te zorgen. Je merkt dat ze nu meer naar mijn moeder toe trekt. Vanmiddag was ze gevallen en ik wilde haar troosten.... Ze werd pas stil toen mn moeder t overnam.... MIJN HART BRAK!!!!!
Ik nog zo eigenwijs haar toch te tillen, maar daar heb ik de rest van de dag alleen maar last van gehad, dus dat doe ik maar even niet.

Ze is in die paar dagen ook weer onwijs vooruit gegaan in haar ontwikkeling. Ze loopt nu ook al om de tafel, kan van staan weer gaan zitten en van zitten  een speeltje  vast houden en dan gaan staan zodat ze al staand dat speeltje op tafel kan leggen. Ze loopt graag aan iemands handen de kamer rond, of desnoods met iets en kan van de tafel naar de bank en terug.
Het echte kruipen doet ze nu ook, het tijgeren heeft ze afgezworen.... Pfff heb het gevoel veel gemist te hebben zeg!

Helaas kan ik met de herfstwandeling dus niet mee. Die dag moet ik terug op controle en ik mag sowieso nog niet tillen en auto rijden. Vind het wel jammer en hoop snel alsnog een keer mee te kunnen.

Liefs Reneke

 

[Anoniem]

heyhey

wat fijn dat je er weer bent
gelukkig maar, dat de operatie mee viel!

jeetje, wat erg dat je niet eens je kindje mag optillen, en dat ze pas stil werd toen je moeder haar oppakte.

he, wat jammer dat je niet mee kan met de herfst wandeling.
maar goed, volgende keer beter.
rust maar lekker uit, doe rustig aan en probeer toch ( hoe moeilijk t ook is) niet te tillen, als dat pijn doet.
je hebt alleen je zelf er maar mee. zo knap je minder snel op en duurt t nog langer voor je je kleine meid zelf weer kan op tillen

heel veel beterschap

liefs, do

 

[Anoniem]

Hoi Reneke,

Wat heerlijk dat je operatie goed is gegaan en gelukkig via een kijkoperatie!

Echt wel enorm balen dat je meisje nou net al die leuke dingetjes gaat leren en dat je het niet eens uitbundig met haar kan vieren en haar lekker beet kan pakken voor een dikke  

Je zult echt even rustig aan moeten doen om de wond goed te laten genezen, je zult zien dat zodra je je meisje weer lekker mag tillen en alles weer mag dat ze weer heel snel naar haar mama toe zal trekken, ze kent jou tenslotte het beste!

Nou meid, beterschap en hou ons op de hoogte van alles.

Liefs Monica

 

[Anoniem]

Hoi,

Wat fijn dat de operatie goed gegaan is!
En ik me voorstellen dat het heel erg is dat je je kind niet kan oppakken, mijn man heeft een spierziekte en op een slechte dag kan hij dat ook niet! Dus ik weet een beetje hoe het voelen moet! Maar gelukkig maar 2weken en dan kan je haar weer de hele tijd knuffellen..

Ber=terschap Gr MJ