Ben ik nou blij of verdrietig

Hallo Dames

Gisteren op visite geweest bij vrienden van ons. Zij hebben al een dochtertje en zijn ook bezig met hun tweede kindje. Maar omdat zij reuma heeft moest ze eerst zolang van de medicijnen af voordat ze het echt mochten doen. Je voelt hem natuurlijk al aankomen. Zij weten ook van ons dat we bezig zijn. Ze vertelde ineens dat ze iets moest vertellen, maar niet wist hoe ze het moest zeggen. En toen kwam het hoge woord eruit. Ze waren zwanger, gelijk na de eerste keer. Op het moment dat ze het zei kwam er gelijk een dikke brok in mijn keel. Ik heb ze enthousiast gefeliciteerd, maar ondertussen kon ik wel huilen. Ik ben ook echt blij voor hun, maar had dit ook zo graag zelf gewild. Je hoort wel vaker mensen om je heen zwanger worden, maar dit was nu heel dicht bij. Ze hoopte ook voor ons dat het nu snel raak zou zijn. En zij is niet de enige. Toen we thuis waren heb ik nog wel even gehuild. En de vraag gesteld die velen van jullie wel hebben gesteld; Waarom zij wel en wij niet? Wat een dubbel gevoel. Nu heb ik ook nog vakantie, nou donderdag alleen werken, dus heb je ook tijd om erover na te denken. Ik hoop echt dat het deze keer raak is. Heb wel allerlei kwaaltjes, maar of dat nou zwangerschapsymptonen zijn? Ik ga er maar van uit dat het niet zo zal zijn.
Ik moest dit even kwijt.

Liefs janna nienke
 
Hoi Janna Nienke,
Ik kan me goed voorstellen dat je je zo dubbel voelt. Je bent blij voor hun, maar wil zelf ook zo graag.
Wat lief dat je mij dan spontaan gelijk feliciteert.

Ben benieuwd wat voor kwaaltjes je hebt en hoe lang je al bezig bent? En uiteraard wanneer je NOD is.

Meid, veel sterkte hoor en ik duim voor je.

Liefs,
Jacky
 
Hoi,
ik herken het gevoel wel dat je beschrijft hoor! Natuurlijk ben je blij voor hen maar het is ook confronterend voor jou, omdat je het zelf ook zo graag wilt.
Bij ons wist niemand dat we 'bezig zijn' tot vrienden van ons een paar weken geleden vertelden dat zij zwanger was. Het was bij hen dus niet gepland en eigenlijk waren ze er op dan moment ook nog niet echt blij mee. Nou, toen kon ik het dus echt niet meer droog houden. Wij zijn nu ruim een jaar bezig en lopen bij de gyn enz.. Ik heb hen dan ook eerlijk verteld dat ik het van hen wel begreep maar dat ik het wel moeilijk vond. Wel heb ik gezegd dat ik graag wel wil horen hoe alles gaat en dat ze daar dus niet hun mond over moeten houden. En gelukkig doen ze dat ook niet....

Maar goed, dubbel is het dus wel. Bij hen staat hun hele leven op z'n kop terwijl wij er al zolang op zitten te wachten! Maar zo is het leven denk ik dan maar, en onze tijd komt heus wel!!
 
Lieve Janna nienke,
Dubbel hè dit gevoel. Natuurlijk gun je het een ander ook vooral als je om iemand geeft. Wat me wel op viel aan jou verhaal was dat jullie vrienden bij jouw gevoel stil hadden gestaan. Ze waren voorzichtig met het te vertellen en lieten niet hun eigen enthousiasme de overhand nemen. In dit geval kan je denk ik alleen maar blij zijn met zulke vrienden die zo goed rekening houden met jullie gevoelens. En dan toch nog blijft het een dubbel gevoel, ik begrijp het ook wel hoor.
Zondag kon ik iemand wel wat aan doen. We waren op een feestje en hoorde ik iemand ineens vertellen over haar abortus. Ja, het was gewoon een foutje, GEWOON EEN FOUTJE!!!!!! hoe kun je!!!
Ik ben heel bewust de andere kant op gelopen anders had ik haar wat gedaan.
Nou figuurlijk dan, ik was zo en zo boos, hoe kan iemand zo iets doen omdat je niet vijlig hebt gevreeen???

Nou ja, ik ben het ook weer even kwijt.
Succes en ik hoop dat het snel raak is voor jullie.

Liefs, Ank
 
Hoi Janna Nienke, ik wilde hetzelfde schrijven als Ank hierboven: dat het zoooo vervelend is als een ander eerder zwanger is, maar dat je het met deze vrienden wel erg getroffen hebt. En wie weet, blijk jij ook zwanger te zijn, dan is het dubbele gevoel ineens dubbel genieten toch?

Ik heb de hele week vrij en maandag nod, spannend weer hè.

Liefs, el.
 
Lieve Janna Nienke,

Pffff, dat valt niet mee!! Ik snap dat je wel blij wilt zijn, maar het lijkt me inderdaad onmogelijk om je eigen gevoel uit te schakelen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik vroeger ook zo'n flapuit was die zo vroeg van: waarom hebben jullie nog geen kinderen? Het is iets waar je bijna niet bij stil staat als je het zelf niet hebt meegemaakt. Door schade en schande en dingen in mijn omgeving heb ik ook geleerd om m'n mond te houden. Maar wel fijn dat je vrienden proberen rekening met je te houden. Ik heb wel geleerd door alles om zoiets als een kindje krijgen niet als iets te zien wat je zomaar even doet. Het is en blijft iedere keer weer een heel bijzonder wondertje. En ik hoop van harte dat het bij jullie ook een keer gebeurt!!! Heel veel sterkte
 
Jeetje wat zullen jullie met een dubbel gevoel zitten zeg. Verschrikkelijk vindt ik dit voor jullie, maar ik duim/hoop dat het voor jullie deze ronde ook raak mag zijn !!!

Groetjes Biaggi
 
Yep, ook ik herken dit. Mijn beste vriendin en ik zijn (toevallig) tegelijkertijd gestopt met de pil, zij was meteen zwanger en hoeft nu nog maar 8 weken. Alles is al klaar, erg leuk maar ook steeds heel confronterend. En we hadden de wens om nog ergens "samen" zwanger te mogen zijn....zal er wel niet meer inzitten.
Succes Janna Nienke en alle anderen, probeer wat leuke dingen te gaan ondernemen de komende dagen, verzet je je gedachten misschien. Liefs Daan
 
Terug
Bovenaan