Ben ik weer....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden,

Hoe gaat het met jullie?
Ben een tijdje niet heel actief geweest op het forum. Heb wel alle onderwerpen gelezen en met jullie meegeleefd, maar kon het even niet opbrengen om zelf te typen.

Heb een depri periode achter de rug. Kennen jullie dat? De twijfel/onzekerheid over alles wat komen gaat. Vond het heel moeilijk om van de zwangerschap te genieten. Wist eigenlijk niet of ik het allemaal nog wel wilde. Natuurlijk ben ik nog steeds heel blij met de komst van de kleine, maar ben de weg ernaartoe zat! Ik voelde een enorme druk van verantwoordelijkheid. Zag alleen nog maar de dingen die niet mogen tijdens je zwangerschap en baalde van alle kleine kwaaltjes. en natuurlijk de grote vraag... Gaat het allemaal goed komen nu het zo dichtbij komt.

Gelukkig gaat het weer stukken beter. Het kamertje is bijna klaar en bijna alle spullen zijn in huis. Van mij mag de kleine komen hahaha, terwijl ik natuurlijk weet, dat het veel beter is, dat het nog even lekker blijft zitten!!

Nou dit was even mijn verhaal. Sorry voor mijn geklaag.. maar ben nu weer helemaal blij!

Ga nu snel ff op alle onderwerpen reageren hahaha

Liefs Maaike
 
Hey Maaike,

Ja ik ken het depri wezen. Het is ook gewoon niet altijd makkelijk. Maar ik ben blij voor je dat je jezelf nu beter voelt! Fijn dan kun je nog even genieten van het zwanger zijn! En als je ergens mee zit... schroom niet en praat t van je af, dat is vaak de enige manier. Makkelijker gezegd dan gedaan he! :)
Het is in ieder geval leuk dat het nu echt word door de spulletjes enzo. Geniet daar van!

Liefs Janne
 
Hoi Maaike,
Ik heb ook wel eens last van enorme twijfel en onzekerheid. Zijn we er wel echt klaar voor, kunnen we het allemaal aan, zullen we goede ouders zijn, hadden we toch niet even moeten wachten? Volgens mij zijn dit soort gevoelens heel normaal. Ik kan me er dan even een paar uur druk over maken en dan denk ik opeens, ach we gaan er gewoon voor en we zien allemaal wel hoe het loopt!
Het is gewoon heel spannend allemaal! Natuurlijk is het onwijs leuk en verheug ik me enorm op mn kindje, maar het is ook wel heel eng dat je leven zo enorm gaat veranderen en dat je verantwoordelijk word voor zo'n kleintje. Maar als ik die kleine dan weer voor trappelen of mn vent trots tegen iemand hoor vertellen over de kleine, dan weet ik dat het allemaal wel goed gaat komen.
Je moet maar zo denken, er zijn miljoenen mensen ons voor gegaan en als die het allemaal hebben gered,dan redden wij het ook wel!
Sterkte en succes!
Liefs,
Mar
 
leuk dat je er weer bent!
vervelend in zo depri dip te zitten.
ik heb het even gehad.
maar dat kwam door dat de verhuizing al 4 a 5 maanden is uitgesteld. nu eindelijk maandag sleutel halen.
ik maakte me op het laatst echt een beetje gek van met moeten we perse een wiegje gaan kopen zodat baby eerst bij ons op de kamer kan. (willen we als nog wel gaan doen hoor wel makelijk voor de nachtvoedings) en dacht piep straks krijgen we sleutel vlak voor die tijd. en ligt alles op de kop als de baby komt. of moeten we verhuizen als de baby er net is. dat leek me allemaal niks.
nu is ook wel jammer want kan steeds minder doen. maar goed alles is straks wel zo goed als af als de baby komt. dus die stress is bij mij al weg.
jullie zou het straks ook wel lukken met de baby!
komt vast wel goed.
is denk ik ook heel gewoon hoor dat je denkt van gaat het straks ons wel lukken.
gewoon lekker op je af laten komen en het gaat vast van zelf wel een beetje en de kraamverzorgster is er eerst ook die kan je ook nog wat adviezen geven.
voor mij word het ons derde kindje.
ik denk nu ook wel eens wordt straks wel erg druk.
hihi kom straks handen te kort.
maar ook dat gaat wel weer goed komen.
zal wel even wenen zijn om alles een beetje gewoon te laten plannen
groetjes marielle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan