Ben ik wel een goeie mama?

Mijn zoontje (10 maanden) is sedert zondag ziek. Zware keelontsteking en bronchite. Maandag besluit ik maar niet te gaan werken en voor mijn zoontje te verzorgen.
Alhoewel hij lastig is,en ik doodmoe ben, valt het wel mee en hou ik mij sterk dat het voor hem waarschijnlijk nog lastiger is.
Dinsdagochtend begint het echt wel erger te worden. Hij brult, tiert, krabt, slaat mij met zijn vuistjes,... . Ik denk dat hij misbruik van de situatie aan het maken is, en stop hem in zijn bedje zodat hij wat kan 'afkoelen' en slapen. Neen, hij wil niet slapen....
In de namiddag ging het van kwaad naar erger, tieren ! Hij zou bijna uit mijn armen springen. Hij was precies een monstertje. Zo hysterisch en agressief. Ik word er eigenlijk een beetje bang van. Erg, hé? Bang van mijn eigen kind.
Ik begin mij heel onzeker te voelen en voel mij ook schuldig wanneer ik mijn zoontje al brullend achterlaat in zijn bedje.
De tranen lopen langs mijn gezicht en ik weet echt niet te doen.... Ben ik wel een goeie mama? Zorg ik wel goed genoeg voor hem? Moet ik iets zien die ik niet zie?
Dan bel ik 's avonds toch maar naar de kinderarts en ik mag nog snel langsgaan.
Blijkbaar had hij nog een zware inwendige oorontsteking bij, waardoor hij heel pijnlijke oorscheuten kreeg. Allicht reageerde hij ook slecht op zijn antibiotica, zodat hij 'agressief en hysterisch' werd.
Nu is hij al heel wat beter, maar hij geneest wat trager dan normaal.
Maar wat voel ik mij nu schuldig! Nu dat ik weet dat er echt wel iets scheelde! Ik verwijt mijzelf dat hij zo'n pijn had, terwijl ik dit niet echt doorhad.
Ben ik wel een goeie moeder? Kennen jullie dat gevoel?
 
Hoi,

Ten eerste wil ik zeggen: natuurlijk ben je een goede moeder!!!
Iedereen heb wel eens zo n moment van hou eens op.
En dat ie op dit moment zo reageert.. dat hoort er gewoon bij.
Hij heb pijn.. en weet niet hoe ie het beter kan uiten dan door te slaan en te brullen.
Daar hebben al kindjes wel last van hoor. Ik heb het zelf ook meej gemaakt toen die kleine van ons ziek werd met koorts enzo.

Maar een ding wil ik echt op je hart leggen je bent zeker een goede moeder ga daar niet aan twijfelen!!

Sterkte en suc6,
 
Hoi,

Tjonge wat rot voor jullie allebei. Natuurlijk ben je wel een goede moeder. Ik ben nog steeds voor een klein displaytje op je kindje, hoeft niet op het voorhoofd maar dan maar op het ruggetje onder de kleren. Dat je even kunt aflezen wat er is. Je kunt heel vaak wel aanvoelen of er iets is met je kindje maar soms ook echt niet. Ik  kan je ook voorbeelden geven wanneer ik de situatie niet op de juiste manier voor mijn gevoel inschatte.
Daarbij moet ik wel zeggen dat je nu ook in een moeilijk leeftijd zit. Mijn dochter is ook 10 maanden en heeft vooral mijn man flink in de tang. Echt een kleine drama-queen. Ze is sinds 2 weken eenkennig naar mijn man, kan bleren als ze hem ziet, moet beslist in zijn armen hangen etc etc. Als ik een dag heb gewerkt en thuis kom, wil ze een halve minuut bij mij zitten maar dan vooral weer snel naar mijn man. Beetje frustrerend.
Ik hoop dat je puk snel opknapt en dat jij je ook weer snel beter voelt. Succes.
 
Natuurlijk ben je een goede moeder. Ze zijn nog te klein om aan te geven wat ze precies hebben, en de gebruiksaanwijzing  wordt altijd weggegooid met de bevalling !
Ik heb zelf 2 dochters, en dacht bij de 2e, nu weet ik het allemaal wel. Maar dat valt erg tegen. En ook ik loop wel eens bij ze weg, omdat ik zelf moet huilen om hun pijn.
Ik wens je veel sterkte en beterschap.
groetjes
Melanie
 
Terug
Bovenaan