Ik snap dat er weinig sympathie is voor mijn verhaal. Ik ben een vrouw van 44 en heb de afgelopen paar jaren meer dan vriendschap gehad met de beste vriend van mijn man. Mijn man en ik zijn 25 jaar bij elkaar en hebben een zoon en een dochter van 13 en 19 jaar. Onlangs is de affaire uitgekomen. Het verdriet en de boosheid is bij iedereen enorm. Ik kan veel vertellen over hoe ik al jaren gebukt ga onder schuld en angsten maar ik snap dat niemand daar een boodschap aan heeft. Mijn kinderen kunnen me niet meer aankijken en ook vrienden staan volledig achter mijn man. Ik begrijp het allemaal. Ik weet niet hoe ik ooit kan leven met het schuldgevoel dat ik nu heb. Ik kan niet zonder m'n kinderen. Ik weet het.. dan had ik andere keuzes moeten maken..ik kan niet uitdrukken hoe graag ik dat had durven doen. Ik zoek naar iemand die hetzelfde heeft meegemaakt of meemaakt. Ik wil heel graag weten of er ergens nog licht kan zijn. Ik neem echt verantwoordelijkheid en onderga alles wat tegen me wordt gezegd. Ik doe boete zo veel ik kan.. maar ik ga echt kapot. Ik ben al bij de huisarts ook geweest voor hulp.