ben vandaag zo emo...

[Anoniem]

Hey meiden,
Ik moet even wat van me  afschrijven hoor...
Gisteren is mijn beste vriendin bevallen(zie andere topic)van een gezonde zoon,een heel mooi mannetje!
Ik ben zo blij,de zwangerschap verliep zeer zorgelijk en ze heeft veel in het ziekenhuis gelegen.
We delen alles met elkaar dus ik was er heel erg bij betrokken,van begin tot eind.
Nu de kleine man geboren is ben ik gewoon een emotioneel wrak,haha,maar dan positief gezien.
Ze is ingeleid dus ik wist dat ze aan het bevallen was,wát een spanning heb je dan!
Toen uiteindelijk het verlossende telefoontje kwam dat ze was bevallen was ik gewoon even de weg kwijt een aantal uurtjes.
Gisteravond zijn we de kleine natuurlijk wezen bewonderen,en sindsdien zitten de tranen zo ontzettend hoog,ik weet niet hoe het komt maar het is nu eenmaal zo.
Ik ben zo blij dat dit mannetje gezond en wel ter wereld is gekomen,ik gun het haar zo!
En stiekum een beetje jaloers,omdat ik zelf ook zo graag een derde wil,maar mijn man niet.
Tja,ik weet dat jullie niets aan dit verhaal hebben maar het is fijn om even je gevoelens kwijt te kunnen!
Liefs Tanja.

 

[Anoniem]

Hoi Tanja, wat geweldig hé, zo'n wondertje!!! Ik zou ook uit mijn huisje zijn...........Het is zo indrukwekkend, bij iemand uit je directe omgeving voel je je ook heel betrokken, had ik ook bij onze buuf. Bij ons is er nummertje 3, en   gaat trouwens lekker met de meute mee. Zo heel veel verandert er niet. groetjes en heel veel succes Wendy

 

[Anoniem]

Dat emotionele heb ik ook hoor,.. had ik al maar het is alleen maar erger geworden hahaha,..

Zit ook helemaal mee te zenuwen als mijn vriendin een echo heeft.. Onrustig als ik weet dat iemand gaat bevallen (bedankt Marieke hahaha) en slapenloze nacht als ik snachts een smsje krijg als de kleine er eindelijk is (bedankt Bianca haha)..

Je weet zelf maar al te goed welke gevoelens daar bij komen kijken en dat deze zo overweldigend zijn dat het pijn kan doen!! Dus ik geniet altijd enorm mee met deze gebeurtenissen,..

Lekker genieten van al deze gevoelens die je laten beseffen dat je mens bent!!!

Esmé mv Kay

 

[Anoniem]

Pfff,gelukkig ben ik niet de enige!
Ik was nooit zo'n emo-muts,maar na de geboorte van de jongste...Pffff.
De man van mijn vriendin wist niet waar hij het moest zoeken toen mijn vriendin en ik de avond voor de bevalling afscheid namen en ik haar natuurlijk succes wenste met de bevalling,Jánken als een kip zonder kop,haha.
Mijn man snapt het ook niet trouwens,wél dat ik zenuwachtig was toen ze aan het bevallen was,maar niet dat emotionele gedoe naderhand...Mannen....!!!
Als een zwangerschap zo zorgelijk verloopt,is het toch niet zo raar dat je zo enorm bent opgelucht als het kindje eenmaal gezond geboren is?
Fijn hoor,om even   te kunnen 'kletsen' met mensen die me wél begrijpen!
Liefs Tanja.

 

[Anoniem]

Hey Tanja,

Ik begrijp je volkomen hoor....hetzelfde had ik met het nichtje van mijn man....ze is 6 weken na mij bevallen dmv keizersnee dus ook gepland...de hele dag zitten stressen en de telefoon bij de hand gehouden......dit ivm ook een medise achtergrond bij haar....pfff en toen het verlossende telefoontje kwam heb ik gejuicht en gejankt......

En nog steeds heeft haar zoontje een streepje voor op de rest....

Liefs Denise

 

[Anoniem]

Laat maar komen hoor die waterlanders, daar hebben we traanbuisjes voor gekregen. En dat dient regelmatig doorgespoeld te worden.
Ik was al een jankerd, maar het wordt niet minder ofzo. Ik kan bij sesamstraat nog tranen in m'n ogen krijgen....
Paar weken geleden zat Ruben te snikken voor de tv, kon ik eindelijk eens teruglachen!
Liefs Nelleke