Hoi Moi,
Las je berichtje bij grrrr, maar plaats hier nog maar even een berichtje voor je.
Kan me zo goed voorstellen dat je je rot voelt nu je hormonen moet gaan nemen omdat je geen eisprong hebt.
Ging bij mij vorig jaar precies zo, na alle onderzoeken bleek dat ik geen goede of helemaal geen eisprong had en daarom geen of weinig kans had op een zwangerschap. Ondanks dat je weet dat er iets mis is, blijft het toch een klap he? Ik had heel erg het gevoel mislukt te zijn, mijn lichaam heeft me in de steek gelaten.
Natuurlijk kun je er helemaal niks aan doen, maar er spookt van alles door je hoofd.
Ik wil hier toch nog wel even iets posititefs over melden hoor, ook al is het gebruik niet fijn en heb ik best veel last gehad van de bijwerkingen. Opvliegers, hoofdpijn en emotionele buien, onverklaarbaar huilen etc. Nou ja, het went wel na een tijdje.
Na 6 maanden Clomid gebruikt te hebben is mijn cyclus weer vanzelf op gang gekomen. In januari had ik mijn laatste kuur en ik heb inmiddels al de 4e maand een gewone spontane cyclus met eisprong en ongi op tijd (ook al zit ik daar natuurlijk niet op te wachten). Onderzoek bij de gyn. wees inderdaad uit, dat alles weer goed werkt, dat mijn baarmoeder er goed bijligt en mijn eitjes goed springen.
Echt geweldig eigenlijk.
Zij zei dus dat de hormonen in ieder geval hun werk goed hebben gedaan.
Ik weet wel dat ik nooit meer aan de pil ga hoor, want daardoor is de boel dus wel hevig ontregelt, heeft jarenlang geen eisprong hoeven optreden en dan lukt het schijnbaar niet meer zonder hulp.
Ik wil je hierbij dus een hart onder de riem steken. Bij ons leek het ook allemaal niet goed maar nu is er geen enkele reden meer waarom ik niet meer zwanger zou kunnen worden zonder hulp. Blijft natuurlijk lastig te begrijpen na 2 jaar, maar is wel positief.
Ik hoop voor je dat je de komende maanden met behulp van je hormonen zwanger wordt!!!
Wat krijg je eingelijk voor hormonen? Clomid?
Heel veel sterkte joh, en je familie zal heus wel bijdraaien hoor, bij ons vonden ouders etc. het eerst ook wat moeilijk hoe ze er op moesten reageren, dat wordt vast vanzelf beter!!!
Liefs,
Joan
Las je berichtje bij grrrr, maar plaats hier nog maar even een berichtje voor je.
Kan me zo goed voorstellen dat je je rot voelt nu je hormonen moet gaan nemen omdat je geen eisprong hebt.
Ging bij mij vorig jaar precies zo, na alle onderzoeken bleek dat ik geen goede of helemaal geen eisprong had en daarom geen of weinig kans had op een zwangerschap. Ondanks dat je weet dat er iets mis is, blijft het toch een klap he? Ik had heel erg het gevoel mislukt te zijn, mijn lichaam heeft me in de steek gelaten.
Natuurlijk kun je er helemaal niks aan doen, maar er spookt van alles door je hoofd.
Ik wil hier toch nog wel even iets posititefs over melden hoor, ook al is het gebruik niet fijn en heb ik best veel last gehad van de bijwerkingen. Opvliegers, hoofdpijn en emotionele buien, onverklaarbaar huilen etc. Nou ja, het went wel na een tijdje.
Na 6 maanden Clomid gebruikt te hebben is mijn cyclus weer vanzelf op gang gekomen. In januari had ik mijn laatste kuur en ik heb inmiddels al de 4e maand een gewone spontane cyclus met eisprong en ongi op tijd (ook al zit ik daar natuurlijk niet op te wachten). Onderzoek bij de gyn. wees inderdaad uit, dat alles weer goed werkt, dat mijn baarmoeder er goed bijligt en mijn eitjes goed springen.
Echt geweldig eigenlijk.
Zij zei dus dat de hormonen in ieder geval hun werk goed hebben gedaan.
Ik weet wel dat ik nooit meer aan de pil ga hoor, want daardoor is de boel dus wel hevig ontregelt, heeft jarenlang geen eisprong hoeven optreden en dan lukt het schijnbaar niet meer zonder hulp.
Ik wil je hierbij dus een hart onder de riem steken. Bij ons leek het ook allemaal niet goed maar nu is er geen enkele reden meer waarom ik niet meer zwanger zou kunnen worden zonder hulp. Blijft natuurlijk lastig te begrijpen na 2 jaar, maar is wel positief.
Ik hoop voor je dat je de komende maanden met behulp van je hormonen zwanger wordt!!!
Wat krijg je eingelijk voor hormonen? Clomid?
Heel veel sterkte joh, en je familie zal heus wel bijdraaien hoor, bij ons vonden ouders etc. het eerst ook wat moeilijk hoe ze er op moesten reageren, dat wordt vast vanzelf beter!!!
Liefs,
Joan