berichtje voor kim.

A

Anoniem

Guest
hoi kim ik heb jou antwoord gelezen bij ,sulutio' daar heb ik mijn reactie bij gezet.

ik hoop dat ik een reactie van je terug krijg.

groetjes angela

wel fijn dat er iemand is die het zelfde meegemaakt heeft.
 
Hoi Angela,

Dank je wel voor je berichtje!!!
Ik zat net met koude rillingen jouw verhaal te lezen.Uit eigen ervaring weet ik dat dit absoluut niet prettig is om mee te maken.
Ik vindt het erg fijn om met iemand te praten/schrijven die het zelfde heeft meegemaakt.Dat kom je niet vaak tegen.
Ze hebben allerlei onderzoeken gedaan naar de oorzaak van de loslating,maar die is niet gevonden! De artsen zeggen: Foutje van moeder natuur....Nou, daar kan ik het mee doen.
Ik ben blij te lezen dat jij het er ook moeilijk mee hebt,ik dacht dat ik de enige was die het er soms nog heel erg moelijk mee heeft.
Ik heb nog steeds heel veel boosheid in me,waarom mij dit is overkomen,en het gemis van een mooie voldragen zwangerschap. Waarom heeft Stijn een gehoorbeschadeging?
Heb jij ook van deze gevoelens.of heb jij het al een plekje gegeven?
Ben jij al weer aan het werk?
Met hoeveel weken heb jij de loslating gehad?
Sorry,dat ik zoveel vragen stel.
Ik hoop van je te horen.

Liefs, Kim         Trotse mamma van Stijn.
 
Hoi Kim
Ook ik ben blij dat ik iemand gevonden heb die het zelfde mee heeft gemaakt. En ja ik loop ook nog steeds met dubbele gevoelens, zo is er iemand in het dorp die overtijd is en dingen mee maakt die ik niet heb meegemaakt of gevoeld, ik was 35 en  5 dagen  zwanger dus net die laaste weken heb ik niet meer mee gemaakt. Maar ook dat het zo snel gaat allemaal, ik was op een gegeven moment ook nog maar half bij, zoveel bloed was ik verloren. Heb de volgende dag extra bloed toegevoegt gekregen en daar knapte ik gelukkig snel van op. Ben ook eerder het ziekenhuis uit gegaan omdat ik er niet meer tegen kon en thuis kwam nartuurlijk de klap, heb toen ook medicijnen gekregen om beter te slapen want ik had vanaf die dag niet meer geslapen. Was echt aan het einde en wilde toch naar mijn zoon toe, maar daar zat ik dan als een zombie en huilend. Goed bedoelde adviezen, om dan toch LEKKER naar huis tegaan, lekker naar huis gaan doe je met je kind samen!!! Dan werd ik soms wel eens boos. Had jij dit ook?
Over het een plekje geven, soms gaat dat goed maar soms heb ik van die dagen dan wil ik het liefste de hele dag met Lars (dat is onze zoon) op de bank zitten en hem vast houden. dat had ik ook toen Lars net naar huis kwam, het liefste hield ik hem zelf vast en mocht de rest er alleen naar kijken. Ken je dit ook.
Het gaat gelukkig steeds beter, nu is hij niet lekker ik denk aan tandjes en dan ga ik dus ook nergens naar toe en breng hem ook niet weg. Ik werk niet, ja zit in de ww heb tot afgelopen Dinsdag in de zw gezeten.
Hoe gaat het met je zoon? Met hoeveel weken is jou zoon geboren? dat was vroeger hè?

Hoor je wel weer. Groetjes Angela mama van lars.
Sterkte!!!
 
Terug
Bovenaan