Vorige week heb ik een bericht geplaatst met de uitslag van de gyn. Alles was dus goed. We hebben de keus voorgelegd gekregen of om 6 maanden te wachten en dan met IUI te beginnen, of meedoen aan een onderzoek.
Suus, Pluk, Claudy, Anne en Mariska V, bedankt voor jullie reacties op mijn bericht.
Mijn man en ik hebben over de keus die we voorgelegd hebben gekregen gepraat en vervolgens een beslissing genomen.
We doen niet mee aan het onderzoek en ook een IUI-behandeling gaan we niet aan.
Voor mijn man is de kinderwens niet zo groot als bij mij. Voor hem hoeft dat dokteren allemaal niet. Hij is wel blij dat het met ons samen goed is en stelt zich dan ook op het standpunt dat als ons kinderen gegund zijn deze ook komen. Er staat ons ten slotte niets in de weg.
Ik heb vooral veel moeite met het tijdspad en de energie die je ervoor op moet brengen bij een IUI. Daarnaast vind ik het ook erg onnatuurlijk. Begrijp me niet verkeerd: ik zou niets liever willen dan een kindje. Ik kan in dit bericht mijn gevoelens niet goed overbrengen. Het lijkt nu of we een heel theoretische beslissing hebben genomen, maar emotioneel is het zwaar.
Ik heb dan ook heel wat tranen gelaten bij het nemen van deze beslissing. Vooral het idee dat we door deze beslissing wel kinderloos blijven vind ik erg moeilijk te aanvaarden.
We hebben gaan nog meer op de vruchtbare periodes te letten. Wie weet. Ik zal me ook minder op het forum begeven. Ik probeer er minder mee bezig te zijn, zodat dit wellicht wat rust geeft en de kans vergroot.
Ik wil iedereen veel succes en geluk toewensen en hopelijk een prachtige baby.
Groeten, Bianca
Suus, Pluk, Claudy, Anne en Mariska V, bedankt voor jullie reacties op mijn bericht.
Mijn man en ik hebben over de keus die we voorgelegd hebben gekregen gepraat en vervolgens een beslissing genomen.
We doen niet mee aan het onderzoek en ook een IUI-behandeling gaan we niet aan.
Voor mijn man is de kinderwens niet zo groot als bij mij. Voor hem hoeft dat dokteren allemaal niet. Hij is wel blij dat het met ons samen goed is en stelt zich dan ook op het standpunt dat als ons kinderen gegund zijn deze ook komen. Er staat ons ten slotte niets in de weg.
Ik heb vooral veel moeite met het tijdspad en de energie die je ervoor op moet brengen bij een IUI. Daarnaast vind ik het ook erg onnatuurlijk. Begrijp me niet verkeerd: ik zou niets liever willen dan een kindje. Ik kan in dit bericht mijn gevoelens niet goed overbrengen. Het lijkt nu of we een heel theoretische beslissing hebben genomen, maar emotioneel is het zwaar.
Ik heb dan ook heel wat tranen gelaten bij het nemen van deze beslissing. Vooral het idee dat we door deze beslissing wel kinderloos blijven vind ik erg moeilijk te aanvaarden.
We hebben gaan nog meer op de vruchtbare periodes te letten. Wie weet. Ik zal me ook minder op het forum begeven. Ik probeer er minder mee bezig te zijn, zodat dit wellicht wat rust geeft en de kans vergroot.
Ik wil iedereen veel succes en geluk toewensen en hopelijk een prachtige baby.
Groeten, Bianca