Betrokkenheid partner 2e zwangerschap

<p>Beste mama’s,</p><p>Inmiddels ben ik ruim drie maanden in verwachting van ons tweede kindje, maar ik merk dat de betrokkenheid van mijn partner bij deze zwangerschap minder groot is dan bij de eerste. Dit is op zich prima, we hebben er geen ruzie om en ik kan het me ook wel voorstellen, omdat het nu minder spannend is dan de eerste keer en hij nu niet mee kan naar de verloskundige.</p><p>Ik vraag me gewoon af of meer mama’s dit ervaren! </p>
 
Hier ook gehad hoor! Moet ook zeggen dat ik er zelf ook minder mee bezig was met een kleine die al rond rent. Niet minder speciaal natuurlijk, maar het is niet allemaal nieuw meer.
 
Heel herkenbaar. Zeker niet minder gewenst, maar al het nieuwe is er wel af. Gelukkig kunnen mijn man en ik er om lachen, we hebben het beide. Zo kwam hij pas thuis met extra lekker eten, omdat hij ‘goed voor me wilde zorgen.’ Was een mooie biefstuk?

Ik ben nu 21 weken en het gaat iets meer leven nu we weten wat het wordt, maar waar ik bij nummer 1 echt leefde van afspraak naar afspraak (over 2 weken en 4 dagen weer naar het hartje luisteren), denk ik nu 2 dagen van te voren; ohja, moet nog oppas regelen, misschien wil mijn man wel thuisblijven.

Voor mannen is het denk ik sowieso al een stuk verder van hun bed, tot het kind er is. Bij de eerste zijn er dan nog wat regel dingen en spannend omdat het onbekend is.
 
Hier ook herkenbaar, ook bij ons beide. De focus ligt meer bij de eerste die meer aandacht vraagt en mijn partner baalt enorm van het feit dat hij niet mee mag naar de verloskundige. Geeft hem het gevoel dat waar hij mee kan "voelen, kijken, luisteren" dat nu niet kan. 
Ik merk dat we het beide wel los kunnen laten en dat we ons wel beide even veel betrokken voelen bij de voorbereidingen op de daadwerkelijke komst. Typische dingen als een kast halen en in elkaar zetten, co-sleeper regelen..
 
Herkenbaar. Hij vergeet ook gewoon dingen die hij bij mijn eerste zwangerschap niet zou vergeten. Ach, zodra ik wat verder ben wordt het ook echter voor hem
 
Hier ook herkenbaar hoor..
Corona helpt niet mee, maar bij de 1e was hij steeds aan t voelen en smeerde trouw savonds mn buik in... Nu moet ik daar echt om vragen..
Vanaf 30 weken werd het wel weer meer, misschien omdat ik veel klachten heb en hij ziet dat ik dik ben?
 
Hier ook herkenning. Nr 1 vraagt veel aandacht en daardoor besteed ik er ook minder aandacht aan. Maar ik moet m echt vragen of ie wil voelen ofzo, zelf denkt ie er niet aan. Ook bij de eerste werd t na de geboorte pas echt, dus ik vind t niet zo erg. Als ik niet de hele dag geschopt zou worden, zou ik er ook minder mee bezig zijn..
 
Dar was bij ons ook hoor. Zelf had ik dat ook wel. Minder spannend om naar verloskundige te gaan. Mijn man is wel mee geweest met de echo’s. De overige afspraken heb ik alleen gedaan.
 
Terug
Bovenaan