Omdat ik in allerlei magazines en boeken las over een beval-plan had ik bij m'n eerste zwangerschap wel wat op papier gezet. Vond ik voor mezelf sowieso wel prettig om even goed op een rijtje te zetten hoe ik dingen hebben wilde. En ook om het goed naar m'n man te kunnen communiceren.
Maar mijn verloskundige hoefde het plan niet te hebben, zij werken er niet mee. Mede ook omdat je een bevalling niet kunt voorspellen en dus ook niet te uitgebreid op papier kan vastleggen. En omdat zij vantevoren al regelmatig vragen naar je voorkeuren over de plaats en manier van bevallen, pijnstilling, e.d.
De dingen die ik in m'n plan had staan waren o.a.:
- dat ik liefst thuis wilde bevallen en daarbij in eigen hand wilde houden hoe ik weeen op zou vangen (incl. een warme douche)
- wie ik erbij zou willen hebben (alleen m'n man, dus geen verdere vrienden of familie; natuurlijk wel vk, kraamzorg)
- dat ik geen bezwaar had tegen een stagiaire, mits die goed begeleid wordt door de vk
- dat ik in principe geen pijnstilling wil (kan ook niet thuis, maar voor 't geval je toch in 't ziekenhuis komt), tenzij de bevalling door te hevige pijn e.d. niet vlot genoeg verloopt of ik te uitgeput zou raken om de bevalling goed te doorstaan
- dat mijn man het aanspreekpunt en de authoriteit krijgt over medische keuzes als ik die zelf niet meer kan maken (dus ook als de bevalling niet zou vlotten en er dus ingegrepen moet gaan worden; dat ze niet "nog even afwachten"; mijn man moet dan voor mij kunnen beslissen dat er vaart achter gezet moet worden.)
- dat ik het kindje na de geboorte even bij me wil houden, voordat het uitgebreid aangekleed wordt enzo. Mijn man en ik moeten de tijd krijgen om even te wennen aan ons kindje.
verder weet ik 't ff niet meer, maar misschien krijg je hiermee een iets duidelijker beeld van wat je op papier zou kunnen zetten.
Succes ermee!
Jacoline.
