Bevallen na bezoek Artis

Hallo mede zwangeren!

Ik ben in nov. '06 moeder geworden van een prachtige dochter en inmiddels zwanger van nummer 2 (15wkn), maar ik weet nu al dat ik samen met manlief en dochter een bezoek ga brengen aan Artis,  als de uitgerekende datum in zicht komt.
Bij mijn vorige zw.schap moest ik nog 2 weken, toen mijn man vroeg of wij zondag iets te doen hadden, anders konden we wel naar Artis gaan.
Ik keek hem een beetje raar aan en vroeg Hoezo Artis???
Nou zijn collega had inmiddels 2 dochters en die waren beiden geboren 2 dagen nadat ze een bezoek aan Artis hadden gebracht. Mijn man dacht.. baat het niet.. schaadt het niet. Ik vond het een leuk idee en tja wie weet???
Dus nog vrienden opgetrommeld en die moesten uiteraard hard lachen om de achterliggende gedachte en een bezoek aan Artis gebracht. Met de Ooievaar op de foto (niets aan het toeval overlaten... !) en weer naar huis.
Tegen de rest van de familie gezeg dat zij maar moesten rekenen op een telefoontje en vrij moesten houden, want het zou geboren worden (hoezo arrogant??)

Twee dagen later.... ja hoor. De bevalling ving aan en 2,5 uur later konden we onze dochter in de armen houden. Gezond en wel.

Kortom.. Artis beviel prima  !!

Iedereen succes en al ben je het zat... probeer Artis dan maar, ha, ha...

Groetjes Mamajo.
 
Aangezien het hier gaat over bevallingen, voeg ik nog even mijn bevalling er aan toe.

Die ochtend (vol verwachtig na zo'n Artis bezoek uiteraard) lag ik nog lekker in mijn bedje toen om ik om 9 uur wakker werd van een plop. Dacht dat mijn vliezen gebroken waren, maar ik zag/voelde niets. Zodoende even het eea. soppen, kraammatras op het bed gedaan (beter laat dan nooit.. ) en mij zelf opgefrist. Aangezien ik toch wel het idee had, dat het wel eens was begonnen, mijn haren mooi gedaan en leuke sokken aangetrokken (tip van mijn zus, die sokken staan namelijk altijd op de foto).
Kreeg daarna ook wat krampen en had iets bloedverlies. Andere zus opgebeld, die bij de bevalling zou zijn en zij vertelde mij dat met het bloedverlies idd de bevalling wel was begonnen. Ze zou over een uur komen.
Manlief opgebeld en die zei dat hij maar ook naar huis kwam, ondanks dat ik zei dat het allemaal wel mee viel en het toch nog uren zou gaan duren.
Half uur later belde ik hem weer: Waar blijf je nou..???!! Ik hou het niet meer uit. Zat ik dus midden in een weeenstorm en moest ik enorm poepen.. Nu dan weet je het wel, maar je wilt het toch ook niet weten, want tja.. ik was alleen en zo snel zou het toch niet gaan??
Dus maar voor de zekerheid niet naar de wc gegaan (stel je voor dat.) en maar zuchten, puffen.
Manlief kwam thuis en die kon niet eens zijn jas uittrekken, hij moest direct de verloskundige bellen. Die kwam onmiddelijk. Even later kwam mijn zus en die viel van de ene verbazing naar de andere. Er was toch net niets aan de hand en nu?? En heb je nog steeds je string aan ?? Eh.. ja?
Dit had ze nog nooit meegemaakt (ze assisteert in het ziekenhuis bij bevallingen).
Vervolgens kwam de ver.kundige en hup naar boven. Had ik al volledige ontsluiting !!
Alles werd klaar gezet, kachel op 10 en persen maar. Na een kwartier persen was ze er.. onze prachtige dochter.
Alles goed en gezond.. Helaas had ik zelf nog een totaal ruptuur opgelopen, dus toch nog even naar het ziekenhuis. Daar geopereerd en weer lekker naar huis. Al met al heeft de bevalling ongeveer 3 uurtjes geduurd en viel het mij alles mee.
Ben benieuwd hoe het met de volgende gaat.

Succes met bevallen.

Groetjes Mamajo.
 
Ik ben 12 dagen voor ik uitgerekend was nog een dag naar de Efteling geweest met het personeelsuitje van mijn man, maar er kwam geen Laafje hoor.
Onze dochter is 10 dagen later pas geboren.
Die dag had ik trouwens ook niet het idee dat het die dag zou worden. 's Ochtends om 7 uur lag ik in het zwembad met mijn zus, baantjes trekken. Daarna heb de zadels van de paarden van mijn zus naar de zadelmaker gebracht, ik had toch alle tijd. Daarna langs mijn werk. De school waar ik werkte bestond 75 jaar en die dag werd de feestweek geopend, ik vond het wel leuk om daar bij te zijn.
Toen ik daarna thuis kwam ben ik even gaan liggen op bed, maar ik kon niet lekker liggen en onstpannen en daarom ben ik eerst gaan douchen. Daarna terug naar bed en toen braken mijn vliezen.
Het vruchtwater was heel troebel, dus de vk gebeld. Onze dochter bleek in stuit te liggen dus naar het ziekenhuis. Daar kwam mijn man ook naar toe. Ik kreeg een infuus en drie uur na de 1e wee is onze dochter geboren.
Die ochtend had ik er nog helemaal niet bij stil gestaan dat dit wel eens de dag zou kunnen zijn waarop ze geboren zou worden.
 
Hihi,

zou een bezoekje aan Dierenpark Amersfoort ook werken? Heb namelijk een abonnement ;-).
Vorige keer begonnen de weeën na de zwangerschapsyoga. Toeval?
Was 's ochtend nog maar even naar de kapper geweest en had flink boodschappen gedaan. Tenslotte zou ik de volgende dag uitgerekend zijn en tja, je weet maar nooit. (De kapster keek wat benauwd toen ze vroeg wanneer ik uitgerekend was en ik zei "morgen". Alsof ter plekke spontaan m'n vliezen zouden breken...)
Misschien toch iets in je onderbewustzijn? Ben keurig op de uitgerekende dag bevallen.

Groetjes,
Margrethe
 
Terug
Bovenaan