Bevallen op een bovenwoning?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik woon in een portiekwoning op de vierde etage zonder lift. In eerste instantie heb ik aangegeven om deze reden in het ziekenhuis te willen bevallen. Moet je nl. onverwachts met een ambulance mee, dan kun je niet op een brancard via de trap, maar moet de brandweer erbij gehaald worden om mij via het balkon naar beneden te takelen.

Dat vind ik eigenlijk nog al een gedoe, waarschijnlijk kijkt de hele straat dan ook mee en om de brandweer nou te bellen als je ook al bij voorbaat zelf naar het ziekenhuis kunt....

Maar goed, eigenlijk wil ik heel graag thuisbevallen omdat ik bij mijn eerste bevalling minder goede ervaringen had in het ziekenhuis.

Mijn vraag is dan ook of andere moeders ervaring hebben met thuisbevallen op een bovenwoning. Wie heeft dat wel gedaan? En was je tevreden?

Alvast bedankt voor de reacties.
 
Hallo,

Van mijn eerste kindje zou ik thuis bevallen op een bovenwoning. 1e etage en via eigen trapopgang over terras te bereiken voordeur.
De bevalling ging niet goed en ik moest met ambulance naar het ziekenhuis. Nou ik heb de trap af mogen lopen met persweeen en ik kan je vertellen het is geen pretje.
Maar waarom niet in een ander ziekenhuis?

groetjes Mariska
zomer 2007 forum.
mama van Feline en Gijs
 
Mijn 2e dochter is vorig jaar thuis geboren. Wij woonden toen op de 3e verdieping, geen lift. Het is allemaal goed gegaan. En anders was ik wel op de een of andere manier die trappen af gekomen!!! Ik heb er zelf nooit een probleem in gezien, als ik het niet had zien zitten, dan was ik naar het ziekenhuis gegaan.
 
Als je liever thuis bevalt, moet je dat lekker doen hoor!

Bij mijn oudste ben ik thuis bevallen in een bovenwoning ( 3 hoog achter). Bij mijn 2e zou ik thuis gaan bevallen, maar moest ik vanwege gebroken vliezen en niet ingedaalde baby uiteindelijk vanuit mijn bed naar het ziekenhuis. De verloskundige heeft even getwijfeld om mij inderdaad door de brandweer uit mijn slaapkamer te laten halen en met de ambulance naar het ziekenhuis te vervoeren. Maar uiteindelijk heeft ze besloten om mij de trap af te laten lopen en liggend in de gewone auto te laten brengen. Wanneer ze anders had besloten had het me denk ik geen bal uitgemaakt, je bent op zo'n moment zo met jezelf en de baby bezig.

Nu wonen wij in een 'normaal' eengezinshuis en ben ik zwanger van nr. 4. Als mijn bevalling thuis begint en ik onverhoopt toch naar het ziekenhuis moet, dan moet ik toch ook op de een of andere manier de trap af.

Niet teveel over piekeren, je kan meer aan dan je denkt en je wordt op zo'n moeilijk moment door meerdere mensen ( en indien nodig ook door de brandweer) ondersteund. Je komt dan heus dat huis wel uit.

Veel succes met je afweging!
 
Volg je gevoel en voed niet je 'angst' door te denken aan wat fout kan gaan.

Je bent gezond en vergeet vooral niet dat bevallen geen ziekte is. Het is meer een sociale dan een medische aangelegenheid.
Niet te veel dokteren en je eigen gang kunnen gaan blijkt het meest belangrijk voor gewoon bevallen, lieve as moeder.

Wil je een fijne ervaring en ben je veilig thuis? Ga dan gerust en gewoon thuis je eigen gang met een verloskundige die jouw vertrouwd en waar ook jij vertrouwen in hebt.

Succes.
Lieve groet
Tine Oudshoorn, verloskundige Bed, senior consultant.
 
Hoi,hoi, ik denk dat je vooral je eigen gevoel moet volgen! Heb vertrouwen in je lichaam! Je verloskundige gaat echt geen onnodig risico lopen, en vergeet niet dat jij het werk moet doen, en dat het voor jouw zo prettig mogelijk moet zijn.

Zelf hebben we 3 kids, alle 3 thuis bevallen. Ik vond het juist heel erg fijn dat ik in mijn eigen omgeving was, en kon doen wat ik wilde.   Wij hebben een eigen zaak, en wonen daarboven, de slaapkamers hebben wij op zolder, dus dat zijn ook 2 verdiepingen. bij onze jongste kwam een andere verloskundige, die had ook liever gehad ivm een wenteltrap dat ik naar het ziekenhuis was gegaan, maar ik wilde dat pertinent niet, toch niet voor 'n trap?   Ook hadden we het geluk dat de derde een stort bevalling was, alles bij elkaar 3 kwartier, en we wilden ook graag de oudste 2 (5 en 7 jaar) zo snel mogelijk erbij   betrekken. Dat is ook gelukt, samen met de vk dingentjes besproken wat we wel en niet wilden, en toen Thijs geboren is, hebben we de oudste 2 wakker gemaakt, en hebben dus echt kunnen kijken en '"helpen"   met de apgarscore, vingertjes en teentjes tellen. Ze vonden het geweldig, de oudste heeft zelfs met papa de navelstreng doorgeknipt. Gelukkig is bij ons alles volgens het boekje gegaan, en konden de kids ten alle tijden naar de buren.  

Vertrouw op jezelf, als jij je goed voelt, komt het allemaal goed! Heel veel succes in je keuze, groetjes Wendy


 
Hi mama,

Ik zag het al voor me... de brandweermannen die komen helpen met een bevalling...

Maar hoe doen ze dat dan bij een vrouw in een gewoon huis op de 1e verdieping? Ik denk (heb geen ervaring) dat als de ambulance komt, het ambulancepersoneel je naar beneden zal begeleiden. Zowel mijn schoonmoeder als schoonvader hadden zulke hartklachten dat ze nauwelijks konden lopen en zijn toen naar beneden begeleid, dus ik denk dat ze dat met een bevalling ook doen. Dus voor die toestanden hoef je niet bang te zijn.

Is een ander ziekenhuis geen optie? Meestal mag je zelf kiezen waar je bevalt.

In ieder geval heel veel succes met je bevalling.

Groetjes Tamara.
 
Hoi,
Ik woon ook 2 hoog en begon thuis met m'n (1e)bevalling. Ik had geen persweeen en het schoot niet op zodat ik naar het ziekenhuis moest. Ik hoorde de verloskundige iets mompelen als brandweer en ambulance, en ik dacht; NOOIT!! Ondanks dat ik me daarvoor nauwelijks 1 cm wilde of kon bewegen, heb ik toen mbv m'n vriend en zus me aangekleed en ben ik tussen 2 weeen door naar beneden gerend! Ik rende echt langs de broeders vd ambulance die net boven kwamen naar beneden die snel uit de weg gingen en wel moesten lachen geloof ik! Beneden aangekomen kreeg ik voordat ik op de brancard werd geholpen weer een wee, dat was pittig, maar ik was beneden! Met sirenes ben ik toen naar het ziekenhuis gebracht en alles is goed gegaan. Natuurlijk stond de hele buurt te kijken, ik schaamde me dood, maar ik was in ieder geval niet met brandweer naar beneden gehaald! dat had me zo erg geleken!
Oftewel, als je maar wil lukt het wel! Ik was zo vastbesloten dat ik alles op alles zette, dat lukt jou vast ook! Gewoon thuis doen dus zou ik zeggen, als de verloskundige het goed vindt! Succes!

Wendy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan