Ik vroeg me af of er hier meer mensen zijn die te vroeg zijn bevallen omdat ze zwangerschapsvergiftiging hadden. En hoe jullie dat ervaren hebben.
Zelf ben ik op zondag 25 februari met 31,2 weken bevallen van een dochter van 1500 gram.
Ik ben met 30,4 weken opgenomen met plotselinge zwangerschapsvergiftiging.
Daarna ging het een paar dagen prima. Tot zaterdagavond toen bleek dat de hartslag van mijn dochter, na elke harde buik, enorm zakte.
De volgende morgen gelijk weer een ctg scan en dat zag er nog steeds niet mooi uit.
in totaal 6 uur aan de scan gelegen tot 13.30 uur en toen toch nog plotseling werd er besloten tot een keizersnede. Ik hb er toen voor gekozen om volledig onder narcose te gaan omdat ik erg opzag tegen een ruggeprik. Op dat moment en de dagen erna was ik blij met dat besluit.
Maar toen ik thuis kwam zonder mijn dochter, kwam het besef dat ik alles had gemist niet alleen de bevalling ook de 9 weken zwangerschap. Ondertussen ging het hartstikke goed met onze dochter. Maar ik voelde me onbegrepen.
Het was totaal niet wat ik er van had verwacht, en ik kan nu nog steeds niet bevatten wat er allemaal gebeurd is.
Ondertussen is onze dochter afgelopen dinsdag thuis gekomen. Ze was op dat moment pas 3 weken en 2 dagen oud. En het gaat hartstikke goed.
Ik ben nu vooral bang voor een evt 2e zwangerschap, ik vraag me nu al af of me dit nog een keer gaat over komen.
Ik ben erg benieuwd of er hier meer mensen zijn die dit is overkomen, en hoe jullie dat hebben beleefd. En hoe het bij jullie zat bij een evt volgende zwangerschap.
groetjes
een mama
Zelf ben ik op zondag 25 februari met 31,2 weken bevallen van een dochter van 1500 gram.
Ik ben met 30,4 weken opgenomen met plotselinge zwangerschapsvergiftiging.
Daarna ging het een paar dagen prima. Tot zaterdagavond toen bleek dat de hartslag van mijn dochter, na elke harde buik, enorm zakte.
De volgende morgen gelijk weer een ctg scan en dat zag er nog steeds niet mooi uit.
in totaal 6 uur aan de scan gelegen tot 13.30 uur en toen toch nog plotseling werd er besloten tot een keizersnede. Ik hb er toen voor gekozen om volledig onder narcose te gaan omdat ik erg opzag tegen een ruggeprik. Op dat moment en de dagen erna was ik blij met dat besluit.
Maar toen ik thuis kwam zonder mijn dochter, kwam het besef dat ik alles had gemist niet alleen de bevalling ook de 9 weken zwangerschap. Ondertussen ging het hartstikke goed met onze dochter. Maar ik voelde me onbegrepen.
Het was totaal niet wat ik er van had verwacht, en ik kan nu nog steeds niet bevatten wat er allemaal gebeurd is.
Ondertussen is onze dochter afgelopen dinsdag thuis gekomen. Ze was op dat moment pas 3 weken en 2 dagen oud. En het gaat hartstikke goed.
Ik ben nu vooral bang voor een evt 2e zwangerschap, ik vraag me nu al af of me dit nog een keer gaat over komen.
Ik ben erg benieuwd of er hier meer mensen zijn die dit is overkomen, en hoe jullie dat hebben beleefd. En hoe het bij jullie zat bij een evt volgende zwangerschap.
groetjes
een mama