Hoi Dames,
Ik ben 1 mei bevallen van een superlief jongetje! Ons zoontje heet Wolf en woog 3840 gram. Hij is supergezond en (natuurlijk) helemaal geweldig!
Ik vond de bevalling een hel, ik had wel verwacht dat het pittig zou zijn maar zo zwaar...?
Koninginnenacht begonnen de weeen en op koninginnenacht om 21.00 naar het ziekenhuis omdat de ontsluiting nog steeds maar 2cm was en ik uitgeput raakte. Ik zou daar wat pijnstilling krijgen (prikje in been met slaapmiddel, weet niet meer hoe het heet), dan kon ik krachten opdoen en met de gevorderde onsluiting verder aan de slag. Je raad het al, ontsluiting schoot niet op! Maar nog stommer; ik werd er wel slaperig van maar voelde alle weeen nog even pijnlijk, tussenpozen waren niet genoeg om op krachten te komen. Toen een ruggeprik gehad en even knock out geweest, en toen ik wakker werd wel volledige ontsluiting. Ruggeprik uitgezet en toen kwamen de persweeen. Na heel lang proberen is Wolf met een vacuumpomp 1 mei om 11.52 uur ter wereld gekomen. Ik vond het echt megazwaar hoor! Ben ook flink uitgescheurd maar heel netjes gehecht (schijnt het, ik durf zelf nog niet echt te kijken hoor!)
We waren 1 mei om 17.00 uur thuis.
Alles gaat eigenlijk heel goed, begin nu alleen een beetje in te storten. Ik ben eigenlijk al de hele tijd gewoon op de been en slaap alleen extra en paar uurtjes 's middags. Bezoek proberen we te plannen, net zoals de invasie van opa en oma's (vreselijk opdringerige schoonmoeder enzo!!!).
Ben echt bekaf maar wil overal bij zijn en niks missen van ons jongetje.
Oh ja, borstvoeding lukte (hij heeft de zuigkracht van een vacuumpomp en is heel ongeduldig, deed teveel pijn) niet en uiteindelijk de knoop doorgehakt om gewoon alleen flesvoeding te geven.
Nou nu zijn jullie weer op de hoogte, tot snel op de babyforums!
groetjes,
Lein
Ik ben 1 mei bevallen van een superlief jongetje! Ons zoontje heet Wolf en woog 3840 gram. Hij is supergezond en (natuurlijk) helemaal geweldig!
Ik vond de bevalling een hel, ik had wel verwacht dat het pittig zou zijn maar zo zwaar...?
Koninginnenacht begonnen de weeen en op koninginnenacht om 21.00 naar het ziekenhuis omdat de ontsluiting nog steeds maar 2cm was en ik uitgeput raakte. Ik zou daar wat pijnstilling krijgen (prikje in been met slaapmiddel, weet niet meer hoe het heet), dan kon ik krachten opdoen en met de gevorderde onsluiting verder aan de slag. Je raad het al, ontsluiting schoot niet op! Maar nog stommer; ik werd er wel slaperig van maar voelde alle weeen nog even pijnlijk, tussenpozen waren niet genoeg om op krachten te komen. Toen een ruggeprik gehad en even knock out geweest, en toen ik wakker werd wel volledige ontsluiting. Ruggeprik uitgezet en toen kwamen de persweeen. Na heel lang proberen is Wolf met een vacuumpomp 1 mei om 11.52 uur ter wereld gekomen. Ik vond het echt megazwaar hoor! Ben ook flink uitgescheurd maar heel netjes gehecht (schijnt het, ik durf zelf nog niet echt te kijken hoor!)
We waren 1 mei om 17.00 uur thuis.
Alles gaat eigenlijk heel goed, begin nu alleen een beetje in te storten. Ik ben eigenlijk al de hele tijd gewoon op de been en slaap alleen extra en paar uurtjes 's middags. Bezoek proberen we te plannen, net zoals de invasie van opa en oma's (vreselijk opdringerige schoonmoeder enzo!!!).
Ben echt bekaf maar wil overal bij zijn en niks missen van ons jongetje.
Oh ja, borstvoeding lukte (hij heeft de zuigkracht van een vacuumpomp en is heel ongeduldig, deed teveel pijn) niet en uiteindelijk de knoop doorgehakt om gewoon alleen flesvoeding te geven.
Nou nu zijn jullie weer op de hoogte, tot snel op de babyforums!
groetjes,
Lein