bevalling al vergeten?

A

Anoniem

Guest
Weer n nieuw onderwerp!

Ben benieuwd of jullie nog vaak terugdenken aan de bevalling en of jullie de pijn en evt nare ervaring zijn vergeten?

Vondt de pijn zeker alles waard voor zo'n mooi meisje maar kijk na een half jaar nog erg heftig terug op de bevalling komt ie:

Op maangag 18dec werd ik doorgestuurd naar zk ivm zwangerschapsvergiftiging,zou dindag ingeleid worden,begon gelukkig s''nachts uit mezelf!
Na een weeenstorm moest ik bij 9cm persen ivm nood bij mijn meisje.Na 20 minuten persen daalde haar hartslag naar 40 erg laag en besloten ze in te knippen en de vaccuum te gebruiken,na 3 keer trekken en suf persen nog niks, toen is er hard op mijn buik gedrukt en na nog n keer trekken werd Fenna geboren.
Ze bleef hangen achter mijn schaambeen en door t harde trekken was haar armje beschadigt,die heeft ze 5maanden slecht kunnen gebruiken,gaat nu goed!

Pfoe best weer heftig om te typen maar wel weer fijn nu jullie?

groetjes ramona
 
Er is laatst nog een topic geweest met alle bevallingsverhalen, leuk om te lezen!!
Tja, ik vond het ook erg heftig hoor! Was niet bang van te voren, maar zou dat bij een evt tweede wel zijn!
Ik denk er ook nog wel vaak aan, en als ik er over praat of (hier) typ dan krijg ik altijd een heel zenuwachtig gevoel, dan zit ik vol adrealine (schrijf je dat zo???)! Gek he?!
Bij mij heeft alles bij elkaar 1,5 uur geduurd, ook een weeenstorm (rugweeen) en ik haat het als mensen zeggen: ooh zo wil je er zeker nog wel 10 baren he!
Dus echt niet! Geen 1 bevalling zal wel meevallen, maar in 1,5 uur tijd wil ik echt nooit meer meemaken hoor! Vind het jammer dat mensen vaak denken dat een snelle bevalling ook een makkelijk bevalling is. Helaas was dat echt niet zo!
 
Ik heb een pijnloze (thuis)bevalling gehad. Ik kan me ook niet goed voorstellen hoe pijn het kan doen. Klinkt misschien raar, maar het is wel zo.
Wel heb ik nog steeds heel erg last van die rhesus- prik. Achteraf ben ik er allergisch voor. Ik heb nog steeds een dik, rood gezwollen en pijnlijk been en slaap hierdoor ook erg slecht (ik kan er niet op liggen en warm weer is ook funest). Dit is inmiddels dus ook al 9 maanden zo (anne is 7 maanden + 2 maanden ervoor).

Vergeten ben ik het dus nog niet, maar het ligt hier op een ander vlak. Het is dus bij mij niet de bevalling zelf. Zelf hoop ik dat het snel wegtrekt, want ze kunnen hier niets aan doen.

Groetjes,
Natasja
 
                                                                Hoi,
 Nee, ook ik denk nog geregeld terug aan de bevalling.
Ik weet nog wel dat het behoorlijk zeer deed, maar ik kan de pijn niet meer omschrijven.. en misschien raar maar kan me er ook geen voorstelling meer van maken.
Wel denk ik dat als er ooit een tweede kindje mag komen, dat je het direct weer allemaal weet.
inmiddels is mijn dochter 7 maanden, en of ik het wil of niet, ik wordt iedere dag nog een klein beetje geconfronteerd met mijn bevalling...heb namelijk bekkeninstabiliteit en ben daardoor behoorlijk beperkt in m ´n dagelijkse leven.
Of dat nou direct met de bevalling te maken heeft weet ik niet want ik had het in mijn zwangerschap ook al, maar de bevalling heeft er zeker aan bij gedragen.
Komt ie dan.....
Mijn bevalling heeft in totaal 75 uur geduurd, waarvan ik me 1.5 uur echt helemaal suf geperst heb zonder resultaat.....3 mislukte pogingen met de vacuumpomp en giga hard op m ´n buik   duwen ,en meepersen werd onze dochter uiteindelijk geboren met een tangverlossing. Voor mij en mijn man een heftige ervaring.
Maar het resultaat mag er wezen hoor......ik ben super blij met haar!
Maar dat neemt niet weg dat ik soms toch wel met een nare bijsmaak terug denk aan de bevalling.
Groetjes Loetje
 
het gaat met vlagen. toevalig de afgelopen dagen weer erg veel aan teruggedacht (met name omdat ik zo naar de huisarts ga voor een spiraaltje).
Ik heb ongeveer zo'n bevalling gehad als 4 december beschrijft. Ik denk er met angst aan terug en heb het als heel akelig ervaren. ik kan me niet voorstellen dat ik ooit meer pijn zal kunnen hebben als toen.
Maar toch zit een mens raar in elkaar, want af en tie denk ik: tja als ik echt een tweede wil, ddan moet het maar en misschien valt het dan wel mee...., maar ik denk dat de angst toch even zal toeslaan op het moment dat ik zou weten dat ik zwanger ben.
groetjes Elke
 
Ik word er elke maand aan herinnerd, ik ben bevallen via een keizersnede die niet gepland was. Elke keer een weekje voordat ik ongi moet worden heb ik last van mijn buik en tintelt en prikt het erg rond het litteken dat had ik eerder nooit en weet ook niet of dat normaal is dus dat ga ik binnekort even aan de HA vragen. Mijn bevalling was zwaar elke keer als ik op tv een bevallende vrouw zie dan begin ik te huilen omdat ik dan  aan de mijne wordt herinnerd. Als ik weer zwanger mag raken dan kan ik me  dan  dus wel onwijs druk maken over die bevalling dat had ik  de 1e keer niet omdat je gewoon niet wist wat je er van moest verwachten......en nu dus wel brrrrrrrr!

Groetjes,

Puk
 
Nou dan ook nog een positief verhaal:

Vergeten ben ik de bevalling niet, maar ik heb het niet als heel zwaar ervaren. Ik kan er dus ook heel tevreden op terugkijken. Maar hoe het precies voelde enzo, dat zou ik dus echt niet meer weten...(toch handig dat de natuur dat zo regelt).

Ik heb een thuisbevalling gehad die in totaal zo'n 6 uurtjes heeft geduurd. Ik heb maar zo'n 20 minuten geperst. Wel ingescheurd (2e graads), dus pijnloos kan ik het niet noemen (heb ook nog wel een tijdje last gehad van het litteken, maar dat is nu vrijwel helemaal over), maar het is mij enorm meegevallen. Ik ben wel enorm blij dat ik niet ingeleid ben (dat zou een dag later gaan gebeuren), want dan was het waarschijnlijk een stuk sneller gegaan en dus heftiger geweest.
Ik heb nu wel een grote kans dat een eventuele volgende bevalling wel een stuk sneller gaat. Dat heeft m'n moeder ook gehad (1e ingeleid in 3 uur, 2e spontaan in 1 uur).
Ik heb me er van te voren niet echt druk om gemaakt en ik denk dat die ontspannen instelling ook wel wat meegeholpen heeft. Ik hoop in elk geval dat me dat bij een volgende keer ook weer gaat lukken.

Karin, mama van Hannah (20-11-2006)
 
hallo,

ik heb een zware bevalling gehad: mijn ontsluiting wilde na gebroken vliezen niet vorderen en  uiteindelijk heb ik 24 uur weeënstormen gehad met weeënopwekkers, ruggeprik en alsnog een keizersnede, waarna ik heel veel bloed heb verloren. Ik heb het toen als zwaar ervaren, maar zo kijk ik er nu niet op terug. Ik WEET dat ik ontzettend veel pijn had, maar kan me die pijn niet meer voor de geest halen. Ik zou het zo weer doen. Met dat ventje in mijn armen, ben ik de pijn echt vergeten, maar de bevalling niet.

groetjes
Mie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan