ANONYMOUS_USERNAME
New member
Hier dan het bevallingsverhaal van Tirza,
vandaag was trouwens de uitgerekende datum, inmiddels is het al een heerlijk meisje van 12 dgn.
Maar ik had de laatste weken behoorlijk voorweeen 's nachts en was bekaf. Zaterdag op zondag (22-01) weer heel de tijd voorweeen, maar net als de andere keren alleen als ik lag. Liep ik op dan was het goed te doen. Ben nu bewust blijven liggen en maar weg puffen in de hoop dat het door zou zetten.
In de ochtend gaan douchen en toen bleven de weeen komen. Om 10 uur vk gebeld die gelijk kwam. Bij de eerste 2 bevallingen had ik toen de vk kwam rond de 7 cm dus ging er vanuit dat ik nu toch ook al wel een stukje was
Niet dus nog maar 2 a 3 cm, viel hard tegen. Om 11.30 was vk weer gekomen, nog steeds 3 cm. Ze brak gelukkig wel mijn vliezen, had zelf zoiets van dan moet het wel geboren worden.
Om 14.15 had ik nog maar 5 cm, bij mij was onderdtussen de moed ver te zoeken. Dacht vooraf een derde doe je wel even, was al moe van alle slapeloze nachten en dan ben je zolang bezig.
Maar goed rond 15.00 uur zat ik op 6 cm en toen voelde vk dat de kleine een sterrekijker was (gezicht naar benenden en niet de kruin) dus moest ik helaas op mijn zij. Dat was echt een ramp maar de kleine ging wel goed liggen dus het werkte wel. Mocht alleen n niet terug van het bed af rondlopen, wat ik voorheen wel deed maar moest op mijn zij blijven liggen. Dit om het sneller te laten gaan. Dat heb ik geweten, lag bijna te hyperventileren. Maar had wel om 15.56, binnen het uur, volledige onsluiting. Na 6 min. persen om 16.02 was Tirza geboren.
Had gelukkig geen hechtingen en weinig bloedverlies dus was behoorlijk snel weer redelijk op de been.
Ben blij dat het achter de rug is en vond het gevoelsmatig zwaar tegen vallen. Als je nu zo de tijden lees denk je dat ging wel snel maar zelf vond ik het erg traag gaan in het begin. Later ben je het gevoel van tijd kwijt en weet je niet hoe lang het meer duurt.
Ik heb de geboorte Tens gebruikt, tot een cm of 7 werkte ik er ook actief mee maar daarna vond ik hem eerder pijnlijk worden dan verlichting geven en heb ik hem op een constante modus gezet.
In gedachten had ik om 16.00 uur is het achter de rug, bij de tweede was ik nl ook om 8.00 begonnen en die werd om 16.10 uur geboren. De tijd klopte nog ook dus achteraf had ik misschien bv. 13.00 aan moeten houden.............(grapje)
Iedereen die nog moet bevallen veel succes, het mooiste/beste/leukste moment van heel de bevalling is toch de kleine op je buik!!!!!
vandaag was trouwens de uitgerekende datum, inmiddels is het al een heerlijk meisje van 12 dgn.
Maar ik had de laatste weken behoorlijk voorweeen 's nachts en was bekaf. Zaterdag op zondag (22-01) weer heel de tijd voorweeen, maar net als de andere keren alleen als ik lag. Liep ik op dan was het goed te doen. Ben nu bewust blijven liggen en maar weg puffen in de hoop dat het door zou zetten.
In de ochtend gaan douchen en toen bleven de weeen komen. Om 10 uur vk gebeld die gelijk kwam. Bij de eerste 2 bevallingen had ik toen de vk kwam rond de 7 cm dus ging er vanuit dat ik nu toch ook al wel een stukje was
Niet dus nog maar 2 a 3 cm, viel hard tegen. Om 11.30 was vk weer gekomen, nog steeds 3 cm. Ze brak gelukkig wel mijn vliezen, had zelf zoiets van dan moet het wel geboren worden.
Om 14.15 had ik nog maar 5 cm, bij mij was onderdtussen de moed ver te zoeken. Dacht vooraf een derde doe je wel even, was al moe van alle slapeloze nachten en dan ben je zolang bezig.
Maar goed rond 15.00 uur zat ik op 6 cm en toen voelde vk dat de kleine een sterrekijker was (gezicht naar benenden en niet de kruin) dus moest ik helaas op mijn zij. Dat was echt een ramp maar de kleine ging wel goed liggen dus het werkte wel. Mocht alleen n niet terug van het bed af rondlopen, wat ik voorheen wel deed maar moest op mijn zij blijven liggen. Dit om het sneller te laten gaan. Dat heb ik geweten, lag bijna te hyperventileren. Maar had wel om 15.56, binnen het uur, volledige onsluiting. Na 6 min. persen om 16.02 was Tirza geboren.
Had gelukkig geen hechtingen en weinig bloedverlies dus was behoorlijk snel weer redelijk op de been.
Ben blij dat het achter de rug is en vond het gevoelsmatig zwaar tegen vallen. Als je nu zo de tijden lees denk je dat ging wel snel maar zelf vond ik het erg traag gaan in het begin. Later ben je het gevoel van tijd kwijt en weet je niet hoe lang het meer duurt.
Ik heb de geboorte Tens gebruikt, tot een cm of 7 werkte ik er ook actief mee maar daarna vond ik hem eerder pijnlijk worden dan verlichting geven en heb ik hem op een constante modus gezet.
In gedachten had ik om 16.00 uur is het achter de rug, bij de tweede was ik nl ook om 8.00 begonnen en die werd om 16.10 uur geboren. De tijd klopte nog ook dus achteraf had ik misschien bv. 13.00 aan moeten houden.............(grapje)
Iedereen die nog moet bevallen veel succes, het mooiste/beste/leukste moment van heel de bevalling is toch de kleine op je buik!!!!!