ik in de 32 ste week last gekregen van een hoge blddruk, moest daarvoor naar gyn.
na alle controles werd er een echo gemaakt waaruit bleek dat mijn baby 3 weken te groot was.
de reden was zwangerschapssuiker.
met 36 weken nog een echo gehad de baby werd toen geschat op 7 pond maar kon ook 7 ½ pond zijn dus dat viel me mee, aangezien ik zou worden ingeleid met 38 weken.
de baby zou toch niet meer zo veel groeien dacht ik in twee weken.
we moesten 21 april om 7 uur in het zkh zijn voor de inleiding ik was precies 38 weken zwanger.
na alle controles bleek mijn blddruk erg hoog maar mijn urine was goed en mocht ik toch ingeleid worden(was anders keizersnee geweest)
om 10 uur zijn mijn vliezen gebroken door vk en ik kreeg al wel wat lichte weeën.
om half 11 kwam vk om infuus aan te leggen maar ze kreeg het niet voor elkaar na 3 keer geprobeert te hebben belde ze een arts assistente deze gaf het na 1× al op, dus ook niet gelukt.
toen kwam de volgende weer drie keer geprobeert en toen maar in de binnen kant van mijn elleboog geprikt maar dit was niet fijn ik kon mijn arm nu niet meer bewegen anders liep het infuus niet door.
ik mocht ook mijn bed niet meer uit want ze hadden een electrode op het hoofdje van de baby aan gebracht en iets om de weeën te registreren
en met een gestrekte arm je weeën opvangen in bed is geen pretje
ik had trouwens al 2 cm ontsluiting toen ik in het zkh kwam.
om drie uur kwam vk om inwendig onderzoek te doen en ik had nog maar 3 cm (balen dus het schiet niet op.
na regelmatig het infuus wat te verhogen kon ik de weeën niet meer op vangen en kreeg ik een pijnstiller om even wat te kunnen bij tanken
ik heb een uurtje kunnen slapen.
om 20.00 uur kwam vk weer een inwendig onderzoek doen en wat bleek ik had 5 cm
ontsluiting het was niet genoeg opgeschoten en er werd afgesproken om ,omhalf 9 nog een keer inwendig te voelen en als het dan niet verder was zouden er andere acties ondernomen worden
een keizersnee dus
wat bleek nou om half 9 ik had nu ruim 8 cm dit was dus positief en ik mocht zelf verder.
om 22.40 mocht ik gaan persen dit deed ik dus vol overgave en bij de eerste perswee was de baby er er al bijna het hoofdje bleef staan.
bij de volgende wee zou hij geboren zijn werd gezegd maar niets was minder waar
hij kwam niet.
de vk had door dat dit niet goed ging en zorgde er voor dat er een gyn. en kinderarts paraat stonden op de afdeling.
bij derde pers werd een knip gezet dit zou me wel helpen maar ook nu zonder resultaat ons manneke bleef zitten waar hij zat.
er brak nu paniek uit bij vk en verpleging er werd op noodknop gedrukt en gyn. en kinderarts waren snel ter plaatse
met twee zusters werden mijn benen in mijn nek geduwd en door twee zusters werd er op mijn buik geduwd maar dit hielp ook niet ( iedereen stond tegen elkaar te gillen dat hij eruit moest en ik raakte in paniek ik had zoveel pijn )
de gyn. heeft ons manneke toen weer terug mijn bekken in moeten duwen want zijn rechter schoudertje was achter mijn schaambeen blijven hangen hij heeft hem toen met zijn hand achter mijn schaambeen uit moeten draaien.
en met geweld eruit getrokken
martijn was geboren maa hij ademde niet en had een agparscore van 2 en kreeg meteen zuurstof
na 5 minuten een score van 5 nog niet goed dus hij moest naar de couveuse afdeling maar voordat hij daar aankwam had hij een score van 8 matig dus voor een 10 minuten oude baby. onder tussen is martijn wel zelf gaan ademen en had hij al 98% zuurstof in zijn bloed dit was dus het eerste positieve nan de bevalling hij hoefde niet aan de zuurstof.
we kregen te horen dat hij zijn rechter arm niet bewoog en alleen maar slap langs zijn lichaam liet hangen en dus naar de fysio zou moeten om te kijken of dit over ging
na 5 dagen bij fysio geweest en ons manneke is weer helemaal hersteld van deze zware bevalling hij beweegt weer goed en heeft geen pijn meer
met ons alle drie (voor papa was het ook geen pretje om te zijn hoe de bevalling verliep)is alles gelukkig weer goed Martijn is nu 17 dagen oud en doet het erg goed. hij was bij de bevalling 4480 gram en 54cm lang
ik hoop dat er hier niemand zo'n bevalling krijgt het hakt er wel in hoor ik moet er nog vaak aan denken en lig er soms nog wakker van maar ga dan bij mijn manneke kijken en weet dan weer waar ik het voor heb gedaan en het is de moeite waard.
na alle controles werd er een echo gemaakt waaruit bleek dat mijn baby 3 weken te groot was.
de reden was zwangerschapssuiker.
met 36 weken nog een echo gehad de baby werd toen geschat op 7 pond maar kon ook 7 ½ pond zijn dus dat viel me mee, aangezien ik zou worden ingeleid met 38 weken.
de baby zou toch niet meer zo veel groeien dacht ik in twee weken.
we moesten 21 april om 7 uur in het zkh zijn voor de inleiding ik was precies 38 weken zwanger.
na alle controles bleek mijn blddruk erg hoog maar mijn urine was goed en mocht ik toch ingeleid worden(was anders keizersnee geweest)
om 10 uur zijn mijn vliezen gebroken door vk en ik kreeg al wel wat lichte weeën.
om half 11 kwam vk om infuus aan te leggen maar ze kreeg het niet voor elkaar na 3 keer geprobeert te hebben belde ze een arts assistente deze gaf het na 1× al op, dus ook niet gelukt.
toen kwam de volgende weer drie keer geprobeert en toen maar in de binnen kant van mijn elleboog geprikt maar dit was niet fijn ik kon mijn arm nu niet meer bewegen anders liep het infuus niet door.
ik mocht ook mijn bed niet meer uit want ze hadden een electrode op het hoofdje van de baby aan gebracht en iets om de weeën te registreren
en met een gestrekte arm je weeën opvangen in bed is geen pretje
ik had trouwens al 2 cm ontsluiting toen ik in het zkh kwam.
om drie uur kwam vk om inwendig onderzoek te doen en ik had nog maar 3 cm (balen dus het schiet niet op.
na regelmatig het infuus wat te verhogen kon ik de weeën niet meer op vangen en kreeg ik een pijnstiller om even wat te kunnen bij tanken
ik heb een uurtje kunnen slapen.
om 20.00 uur kwam vk weer een inwendig onderzoek doen en wat bleek ik had 5 cm
ontsluiting het was niet genoeg opgeschoten en er werd afgesproken om ,omhalf 9 nog een keer inwendig te voelen en als het dan niet verder was zouden er andere acties ondernomen worden
een keizersnee dus
wat bleek nou om half 9 ik had nu ruim 8 cm dit was dus positief en ik mocht zelf verder.
om 22.40 mocht ik gaan persen dit deed ik dus vol overgave en bij de eerste perswee was de baby er er al bijna het hoofdje bleef staan.
bij de volgende wee zou hij geboren zijn werd gezegd maar niets was minder waar
hij kwam niet.
de vk had door dat dit niet goed ging en zorgde er voor dat er een gyn. en kinderarts paraat stonden op de afdeling.
bij derde pers werd een knip gezet dit zou me wel helpen maar ook nu zonder resultaat ons manneke bleef zitten waar hij zat.
er brak nu paniek uit bij vk en verpleging er werd op noodknop gedrukt en gyn. en kinderarts waren snel ter plaatse
met twee zusters werden mijn benen in mijn nek geduwd en door twee zusters werd er op mijn buik geduwd maar dit hielp ook niet ( iedereen stond tegen elkaar te gillen dat hij eruit moest en ik raakte in paniek ik had zoveel pijn )
de gyn. heeft ons manneke toen weer terug mijn bekken in moeten duwen want zijn rechter schoudertje was achter mijn schaambeen blijven hangen hij heeft hem toen met zijn hand achter mijn schaambeen uit moeten draaien.
en met geweld eruit getrokken
martijn was geboren maa hij ademde niet en had een agparscore van 2 en kreeg meteen zuurstof
na 5 minuten een score van 5 nog niet goed dus hij moest naar de couveuse afdeling maar voordat hij daar aankwam had hij een score van 8 matig dus voor een 10 minuten oude baby. onder tussen is martijn wel zelf gaan ademen en had hij al 98% zuurstof in zijn bloed dit was dus het eerste positieve nan de bevalling hij hoefde niet aan de zuurstof.
we kregen te horen dat hij zijn rechter arm niet bewoog en alleen maar slap langs zijn lichaam liet hangen en dus naar de fysio zou moeten om te kijken of dit over ging
na 5 dagen bij fysio geweest en ons manneke is weer helemaal hersteld van deze zware bevalling hij beweegt weer goed en heeft geen pijn meer
met ons alle drie (voor papa was het ook geen pretje om te zijn hoe de bevalling verliep)is alles gelukkig weer goed Martijn is nu 17 dagen oud en doet het erg goed. hij was bij de bevalling 4480 gram en 54cm lang
ik hoop dat er hier niemand zo'n bevalling krijgt het hakt er wel in hoor ik moet er nog vaak aan denken en lig er soms nog wakker van maar ga dan bij mijn manneke kijken en weet dan weer waar ik het voor heb gedaan en het is de moeite waard.