Zijn er hier ook dames die van een tweeling zijn bevallen of die nog moeten bevallen , ik zou graag willen weten hoe het gaat en wat de ervaringen zijn, want ik ben nu 27 weken zwanger van een tweeling.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
bevalling van tweeling
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi hoi!
Ik ben vorig jaar bevallen van een tweeling, maar per keizersnede, ik weet niet of je die ervaring ook wilt horen???? Is in ieder geval een zeer positieve!
Ik ben vorig jaar bevallen van een tweeling, maar per keizersnede, ik weet niet of je die ervaring ook wilt horen???? Is in ieder geval een zeer positieve!
Hoi, ik ga bevallen van een tweeling. Ik ben overmorgen 30 weken zwanger. Ik krijg waarschijnlijk weer een keizersnede liggen verkeerd (dat weet ik weer zeker morgen na de controle). Ik weet niet wat je vraag precies is en / of zijn
He wat een goede vraag! Ben ook benieuwd! Nu 30 weken in verwachting.
Breken vliezen twee keer, zit er veel tijd tussen, hoe lagen de kindjes bij jullie (bij mij de onderste goed, bovenste in stuit), dat zijn in ieder geval de vragen die ik heb.
Groeten!
Breken vliezen twee keer, zit er veel tijd tussen, hoe lagen de kindjes bij jullie (bij mij de onderste goed, bovenste in stuit), dat zijn in ieder geval de vragen die ik heb.
Groeten!
Hoi Petra,
Ik ben best wel nieuwschierig naar je verhaal. dan weet ik hoe andere vrouwen dat ervaren hebben.
Ik ben best wel nieuwschierig naar je verhaal. dan weet ik hoe andere vrouwen dat ervaren hebben.
Hi Petra,
Ik ben ook wel benieuwd was het gepland of niet en je eerste bevalling. Hoe was de ligging van de tweeling. Mijn babies liggen vooralsnog beiden in stuit als de voorste (of onderste) nog draait dan wil ik normaal proberen en anders wordt het weer een keizersnede. Kom maar op met je verhaal aub ik ben ook zeer benieuwd en hoever was je en wat was het gewicht.... en wat zijn het geworden... (ben wel nieuwsgierig he) Gr Chantal en 2
Ik ben ook wel benieuwd was het gepland of niet en je eerste bevalling. Hoe was de ligging van de tweeling. Mijn babies liggen vooralsnog beiden in stuit als de voorste (of onderste) nog draait dan wil ik normaal proberen en anders wordt het weer een keizersnede. Kom maar op met je verhaal aub ik ben ook zeer benieuwd en hoever was je en wat was het gewicht.... en wat zijn het geworden... (ben wel nieuwsgierig he) Gr Chantal en 2
Hallo Dames (en a.s kiddies!).
Waar zal ik beginnen: de ligging van de kinderen was helemaal dwars, alle twee. De een links met z'n hoofdje, de ander rechts. Dit was al vroeg in de zwangerschap en is ook niet meer veranderd, dus wisten we al snel dat het een keizersnede zou gaan worden. Met 32 weken een controle gehad bij de gyn. alles in orde, kinderen al heel goe dop gewicht, hij schatte ca. 1900 gr per kind. Zondagavond in bed, vliezen gebroken, ik paniek natuurlijk, nou ja, dat ging snel weer over. Naar het ziekenhuis, daar kreeg ik eerst een weeenremmer en spuit voor de longrijping, die werd 12 uur erna nog eens gezet. Probleem was, ik werd hyper van die weeenremmer. Gyn kwam 's ochtends en zei meteen, dat ik van dat spul af moest, was niet goed dat ik zo ziek ervan werd.
Hij maakte nergens een probleem van, proberen met ander remmiddel, werkt het niet, vandaag nog keizersnede, zo werd mij verteld.
's middags, weeen begonnen, nog niet heftig maar ze waren er. Gyn werd gebeld en ok werd meteen voorbereid. Anestesist was een verschrikkelijk mens, had al geen zin om een ruggeprik te zetten, met het gevolg dat dat dus ook niet lukte en ik een algehele narcose kreeg. Nou ja, op dat moment dacht ik alleen maar, kids ik houdt van jullie, maar nu wil ik jullie ERUIT hebben! Binnen een kwartier was ik al weer wakker en was alles klaar. Kinderen gezond (twee jongens). Max was het eerst en woog 1830 gr, Felix 1 minuut erna en woog precies 2000 gr. Ik mocht ze ook alle twee even vasthouden en knuffelen voordat ze in de couveuze gelegd werden en naar de kinderkliniek gebracht werden (is met de materniteit verbonden dmv. een tunnel, makkelijk te bereiken dus).
Terug naar mijn kamer, kreeg pijnstiller in het infuus en heb heerlijk geslapen. De dag erna voorzichtig geprobeerd uit bed te komen, ging ook, beetje gewassen en naar mijn kindjes, met papa natuurlijk, die moest de rolstoel duwen, ha ha. Met mij ging het per dag beter, de kinderen deden het ook super, wat wil je nog meer!
Na 3 dagen mochten ze uit de couveuze (ze hebben geen moment beademd hoeven te worden) op de gewone zuigelingenafdeling. Moesten wachten tot ze goed op gewicht zaten en goed zelf konden drinken. Het zuigreflex hebben kindjes die zo vroeg geboren zijn nl. nog niet. De borst geven ging daardoor helemaal niet. Ik kreeg er bijna niks uit, maar het beetje dat ik had hebben ze dus gemixt met poedermelk, dus kregen ze tenminste dat nog!
Ze zijn op 10 November 2003 geboren en mochten op 9 December naar huis! Ondertussen zijn ze dus 11 maanden oud en hebben alles ingehaald hoor! Zijn ontzettend grote jongens (met 9 maanden waren ze al 77 cm en wogen 9,5 kg) en zijn in helemaal niks achtergebleven. Ontwikkeling etc. ligt prima op schema.
AL met al ben ik heel erg tevreden geweest met de bevalling, de gyn en de zorg in het ziekenhuis!
Is een lang verhaal geworden, maar heb geprobeerd het toch een beetje in te korten.
Als er nog vragen zijn, laat maar komen!
Groetjes en allemaal heel erg veel succes.
Petra
Waar zal ik beginnen: de ligging van de kinderen was helemaal dwars, alle twee. De een links met z'n hoofdje, de ander rechts. Dit was al vroeg in de zwangerschap en is ook niet meer veranderd, dus wisten we al snel dat het een keizersnede zou gaan worden. Met 32 weken een controle gehad bij de gyn. alles in orde, kinderen al heel goe dop gewicht, hij schatte ca. 1900 gr per kind. Zondagavond in bed, vliezen gebroken, ik paniek natuurlijk, nou ja, dat ging snel weer over. Naar het ziekenhuis, daar kreeg ik eerst een weeenremmer en spuit voor de longrijping, die werd 12 uur erna nog eens gezet. Probleem was, ik werd hyper van die weeenremmer. Gyn kwam 's ochtends en zei meteen, dat ik van dat spul af moest, was niet goed dat ik zo ziek ervan werd.
Hij maakte nergens een probleem van, proberen met ander remmiddel, werkt het niet, vandaag nog keizersnede, zo werd mij verteld.
's middags, weeen begonnen, nog niet heftig maar ze waren er. Gyn werd gebeld en ok werd meteen voorbereid. Anestesist was een verschrikkelijk mens, had al geen zin om een ruggeprik te zetten, met het gevolg dat dat dus ook niet lukte en ik een algehele narcose kreeg. Nou ja, op dat moment dacht ik alleen maar, kids ik houdt van jullie, maar nu wil ik jullie ERUIT hebben! Binnen een kwartier was ik al weer wakker en was alles klaar. Kinderen gezond (twee jongens). Max was het eerst en woog 1830 gr, Felix 1 minuut erna en woog precies 2000 gr. Ik mocht ze ook alle twee even vasthouden en knuffelen voordat ze in de couveuze gelegd werden en naar de kinderkliniek gebracht werden (is met de materniteit verbonden dmv. een tunnel, makkelijk te bereiken dus).
Terug naar mijn kamer, kreeg pijnstiller in het infuus en heb heerlijk geslapen. De dag erna voorzichtig geprobeerd uit bed te komen, ging ook, beetje gewassen en naar mijn kindjes, met papa natuurlijk, die moest de rolstoel duwen, ha ha. Met mij ging het per dag beter, de kinderen deden het ook super, wat wil je nog meer!
Na 3 dagen mochten ze uit de couveuze (ze hebben geen moment beademd hoeven te worden) op de gewone zuigelingenafdeling. Moesten wachten tot ze goed op gewicht zaten en goed zelf konden drinken. Het zuigreflex hebben kindjes die zo vroeg geboren zijn nl. nog niet. De borst geven ging daardoor helemaal niet. Ik kreeg er bijna niks uit, maar het beetje dat ik had hebben ze dus gemixt met poedermelk, dus kregen ze tenminste dat nog!
Ze zijn op 10 November 2003 geboren en mochten op 9 December naar huis! Ondertussen zijn ze dus 11 maanden oud en hebben alles ingehaald hoor! Zijn ontzettend grote jongens (met 9 maanden waren ze al 77 cm en wogen 9,5 kg) en zijn in helemaal niks achtergebleven. Ontwikkeling etc. ligt prima op schema.
AL met al ben ik heel erg tevreden geweest met de bevalling, de gyn en de zorg in het ziekenhuis!
Is een lang verhaal geworden, maar heb geprobeerd het toch een beetje in te korten.
Als er nog vragen zijn, laat maar komen!
Groetjes en allemaal heel erg veel succes.
Petra