Afgelopen 6 januari ben ik ook middels inleiding bevallen van ons eerste kindje, een zoontje, Lance. Ik lag daarvoor al 2 weken in het ziekenhuis met zwangerschapsvergiftiging. Heel verhaal vooraf, ga ik je nu niet mee vervelen. 7.45 s'morgens hadden ze de eerste gel in gebracht, om 11 uur de tweede en om 16.00 uur de 3e, rond 5 uur ging ik de eerste weeen voelen, toen kreeg ik een weeenstorm waardoor ik geen tijd meer had om even op adem te komen, omdat ik al zo uitgeput was hebben ze me een pethidineinjectie gegeven, daar werd ik wat rustiger van en het haalde de scherpe kantjes van de pijn af. Om 18.45 had ik 3 cm en een uur later volledige onsluiting, heerlijk was dat. Ik mocht toen gaan persen maar voelde niet meer wanneer ik nou een wee had of niet, ik had gewoon constant pijn en lag in een roes van de pijnstiller, ik dommelde tussen het persen door gewoon in, zo uitgeput was ik. ( niet van de bevalling hoor maar van de zwangerschapsvergiftiging). Na 32 minuten persen werd Lance geboren, gelukkig ben ik niet ingescheurd of ingeknipt. Ik kan je vertellen wat ik meestal ook van andere vrouwen hoor, op het moment is het zwaar, maar daarna, zo weer vergeten. Ik hoor wel eens van vrouwen die zeggen, nooit meer, ik zeg , al moet ik heel mijn zwangerschap precies hetzelfde doen en op dezelfde manier bevallen, ik zou het meteen weer doen. Ik persoonlijk vind het echt niet opwegen tegen wat je ervoor terug krijgt, maar das mijn mening. Maak je niet al te druk, valt allemaal best mee, heeel veel succes en geniet straks van je baby. Heel veel liefs van Martine
