Zoals beloofd, het geboorteverhaal van Anne:
28 november kreeg ik rond 2 uur 's nachts buikpijn. Niet zo heel erg, maar ene beetje. Ik heb die dag gewoon mijn krantenwijkje gelopen (op mijn dooie gemakkie), maar mijn vriend vond dat ik toch even de verloskundige moest bellen voor die buikpijn. Dat heb ik dus gedaan en ze stond binnen een kwartier voor de deur. Ze heeft gekeken of ik ontsluiting had, maar er was helemaal niks! De slijmprop zat er nog en ze meldde dat het nog wel eventjes kon duren voordat ik zou bevallen.
In de volgende nacht werd de buikpijn alleen maar erger. Uiteindelijk om 5.30 uur de verloskundige weer gebeld en ze raadde me aan met een kruik in bed te gaan liggen en een warme douche te nemen. Hiervan werd de pijn alleen maar erger in plaats van minder, dus dat schoot niet erg op. Om 8.30 belde de verloskundige dat ik misschien wel een blaasontsteking had en een plasje bij de huisarts moest brengen. Mijn vriend was net naar zijn werk, dus hij weer terug.
Om 10 uur werd er gebeld dat het geen blaasontsteking was, maar dat er suiker in mijn ureine zat. Ik moest bij de dokter langskomen en met veel moeite kregen we het voor elkaar om voor deze dag een afspraak te maken. Deze stond voor 11.20 uur.
Toen ik om 11.10 mijn bed uitstapte braken spontaan mijn vliezen. Dus de dokter weer afgebeld en de verloskundige gebeld. Die had net een bevalling, dus ik heb van af 11.10 tot 12.30 liggen draaien op mijn bed, van de ene naar de andere zij. Om 12.30 kwam ze en heeft ze wat spulletjes klaar gezet. Toen dat gebeurd was mocht ik om 12.40 uur gaan persen. 10 minuten later is Anne geboren.
Ik heb heel veel vreselijke verhalen over de bevalling gelezen, maar het viel mij onwijs mee. Ik heb 's nachts meer pijn gehad dan toen die persweeën begonnen. Ik ben niet uitgescheurd of ingeknipt, dus dat was ook erg fijn.
Ik vraag me wel arf wat er gebeurd was als ik geperst had voordat de verloskundige er was. Waarschijnlijk was ze dan namelijk al geboren en had ik me geen raad geweten, maar gelukkig is het allemaal goed gekomen.
Ik hoop dat jullie net zo'n makkelijke bevalling hebben als ik heb gehad, maar dan zonder die buikpijn ervoor.
Groetjes,
Natasja en Anne
Ps: We hebben wat fotootjes op onze site gezet: www.horstmeier.nl
28 november kreeg ik rond 2 uur 's nachts buikpijn. Niet zo heel erg, maar ene beetje. Ik heb die dag gewoon mijn krantenwijkje gelopen (op mijn dooie gemakkie), maar mijn vriend vond dat ik toch even de verloskundige moest bellen voor die buikpijn. Dat heb ik dus gedaan en ze stond binnen een kwartier voor de deur. Ze heeft gekeken of ik ontsluiting had, maar er was helemaal niks! De slijmprop zat er nog en ze meldde dat het nog wel eventjes kon duren voordat ik zou bevallen.
In de volgende nacht werd de buikpijn alleen maar erger. Uiteindelijk om 5.30 uur de verloskundige weer gebeld en ze raadde me aan met een kruik in bed te gaan liggen en een warme douche te nemen. Hiervan werd de pijn alleen maar erger in plaats van minder, dus dat schoot niet erg op. Om 8.30 belde de verloskundige dat ik misschien wel een blaasontsteking had en een plasje bij de huisarts moest brengen. Mijn vriend was net naar zijn werk, dus hij weer terug.
Om 10 uur werd er gebeld dat het geen blaasontsteking was, maar dat er suiker in mijn ureine zat. Ik moest bij de dokter langskomen en met veel moeite kregen we het voor elkaar om voor deze dag een afspraak te maken. Deze stond voor 11.20 uur.
Toen ik om 11.10 mijn bed uitstapte braken spontaan mijn vliezen. Dus de dokter weer afgebeld en de verloskundige gebeld. Die had net een bevalling, dus ik heb van af 11.10 tot 12.30 liggen draaien op mijn bed, van de ene naar de andere zij. Om 12.30 kwam ze en heeft ze wat spulletjes klaar gezet. Toen dat gebeurd was mocht ik om 12.40 uur gaan persen. 10 minuten later is Anne geboren.
Ik heb heel veel vreselijke verhalen over de bevalling gelezen, maar het viel mij onwijs mee. Ik heb 's nachts meer pijn gehad dan toen die persweeën begonnen. Ik ben niet uitgescheurd of ingeknipt, dus dat was ook erg fijn.
Ik vraag me wel arf wat er gebeurd was als ik geperst had voordat de verloskundige er was. Waarschijnlijk was ze dan namelijk al geboren en had ik me geen raad geweten, maar gelukkig is het allemaal goed gekomen.
Ik hoop dat jullie net zo'n makkelijke bevalling hebben als ik heb gehad, maar dan zonder die buikpijn ervoor.
Groetjes,
Natasja en Anne
Ps: We hebben wat fotootjes op onze site gezet: www.horstmeier.nl