Zaterdagnacht met volle maan heb ik de hele nacht voorweeën gehad en hoopte ik dat het zou doorzetten…maar helaas…maar niet kunnen slapen…
Zondagavond van 11 op 12 december begonnen de voorweeën weer en er kwam zelfs regelmaat in, elke 3 minuten en dat een paar uur lang.
Omdat ik bij Naomi en Quinten zo supersnel ben bevallen, binnen 4 uur en het bij Quinten helemaal als een speer ging, besloot ik om 5 uur toch het ziekenhuis te bellen.
Die wilde dat we kwamen, dus daar gingen we heel vroeg in de ochtend met z’n viertjes.
Helaas bleek het loos alarm, had nog geen 1 cm, maar de ctg registreerde wel regelmatige harde buiken…
Pat vroeg aan de verloskundige of ze mij niet wilde inleiden, aangezien ik al 2 nachten niet had geslapen en we het heel erg prettig zouden vinden als ons kleintje niet op de verjaardagen van Quinten ( 24-12) of Naomi (28-12) geboren zou worden.
Stom verbaasd was ik dat we een positief antwoord kregen!! Het kwam organisatorisch goed uit daar!
Om 11.00 hebben ze het infuus geplaatst en wilden ze een electrode op het hoofdje van de baby plaatsen. Dat lukte niet, mijn opening was nog te krap…
Toch doorgezet met infuus.
Daarna braken de vliezen en kwam er enorm veel helder vruchtwater uit, de bevalling was begonnen.
Om 14.00 echt wel weeën gekregen, ik weet nu dus wat dat zijn!!! Pfffff! En na een uur had ik wel de hoop dat ik als een speer zou gaan…. Helaas, nog maar 2 cm ontsluiting.
Om 18.00 werden de weeën zelfs pijnlijk, dus ik dacht dat het de goede kant op ging. Uur later nog maar 3 cm….pffffffffff….
Naomi is de hele tijd bij de bevalling geweest en we kijken daar met zo’n geweldig goed gevoel op terug. Ze heeft het allemaal heel goed ervaren en was zelfs met washandjes op mijn hoofd aan het wrijven en daarna weer met de verpleging aan het kletsen. Ze had alle vrijheid om te gaan en staan waar ze wilde, maar ze wilde maar 1 ding; alles meemaken.
Om 20.30 was het echt verschrikkelijk pijnlijk en had ik enorme persdrang, maar zat nog maar op 6 cm!!! Ik heb toen gezegd dat ik het niet nog uren kon ophouden, dus kwam er pijnstilling aan.
Terwijl ze dat wilden aansluiten heb ik de verloskundige geroepen dat ik ECHT moest persen en ze zag de ernst wel in! En ja hoor, 10 cm!!!
Na 3 persweeën heeft Patrick het hoofdje zelf aangepakt van de kleine en Bodhi er zelf uit geholpen!!! En daarna op mijn buik gelegd!! Heel speciaal was dat!! En hij heeft het super gedaan, ik heb geen enkele hechting!
Onbeschrijfelijk gevoel toen Bodhi op mijn buik lag, zo warm en speciaal!!
Daarna heb ik samen met Naomi de navelstreng doorgeknipt, weer een bijzonder moment!! Placenta kwam ook meteen eruit, en zag er prachtig uit.
Toen kwam Quinten erbij en was ons gezinnetje compleet!
Bodhi mocht een uurtje bij mij liggen, maar huilde erg veel. Ik heb hem zelf aan de borst gelegd en hij hapte meteen toe!
Later kwam de verpleegkundige om hem te gaan aanleggen, maar dat was niet meer nodig. Ik wilde het liefste zo snel mogelijk naar huis, maar uiteindelijk gingen we met z’n vijfjes pas om 1.00 naar huis…
Kids bekaf, maar zoooo blij met hun broertje.
En die blijdschap wordt elke dag groter, ze overladen hem met kusjes, cadeautjes, knutselwerkjes en knuffels!! Heerlijk!
De borstvoeding is heel erg goed op gang nu en we hebben echt een super kraamhulp!! Kortom, volop aan het genieten!
Ondanks dat ik maar 300 ml bloed heb verloren, geen hechtingen heb en alles erg goed gaat, merk ik dat ik het heerlijk vind op mijn bedje en pak ik lekker alle rust!!
Bodhi komt elke 3 a 4 uurtjes voor een voeding en ook 's nachts gaat dat prima. Aan de borst en daarna weer heerlijk verder slapen!!
Zal gauw ook alles even hier bij gaan lezen!!! Ik hoop dat het met iedereen hartstikke goed gaat. Dat de bevallen mama's onwijs aan het genieten zijn en de nog niet bevallen mama's dat heel snel kunnen gaan doen!!!
Liefs Brigitte
Zondagavond van 11 op 12 december begonnen de voorweeën weer en er kwam zelfs regelmaat in, elke 3 minuten en dat een paar uur lang.
Omdat ik bij Naomi en Quinten zo supersnel ben bevallen, binnen 4 uur en het bij Quinten helemaal als een speer ging, besloot ik om 5 uur toch het ziekenhuis te bellen.
Die wilde dat we kwamen, dus daar gingen we heel vroeg in de ochtend met z’n viertjes.
Helaas bleek het loos alarm, had nog geen 1 cm, maar de ctg registreerde wel regelmatige harde buiken…
Pat vroeg aan de verloskundige of ze mij niet wilde inleiden, aangezien ik al 2 nachten niet had geslapen en we het heel erg prettig zouden vinden als ons kleintje niet op de verjaardagen van Quinten ( 24-12) of Naomi (28-12) geboren zou worden.
Stom verbaasd was ik dat we een positief antwoord kregen!! Het kwam organisatorisch goed uit daar!
Om 11.00 hebben ze het infuus geplaatst en wilden ze een electrode op het hoofdje van de baby plaatsen. Dat lukte niet, mijn opening was nog te krap…
Toch doorgezet met infuus.
Daarna braken de vliezen en kwam er enorm veel helder vruchtwater uit, de bevalling was begonnen.
Om 14.00 echt wel weeën gekregen, ik weet nu dus wat dat zijn!!! Pfffff! En na een uur had ik wel de hoop dat ik als een speer zou gaan…. Helaas, nog maar 2 cm ontsluiting.
Om 18.00 werden de weeën zelfs pijnlijk, dus ik dacht dat het de goede kant op ging. Uur later nog maar 3 cm….pffffffffff….
Naomi is de hele tijd bij de bevalling geweest en we kijken daar met zo’n geweldig goed gevoel op terug. Ze heeft het allemaal heel goed ervaren en was zelfs met washandjes op mijn hoofd aan het wrijven en daarna weer met de verpleging aan het kletsen. Ze had alle vrijheid om te gaan en staan waar ze wilde, maar ze wilde maar 1 ding; alles meemaken.
Om 20.30 was het echt verschrikkelijk pijnlijk en had ik enorme persdrang, maar zat nog maar op 6 cm!!! Ik heb toen gezegd dat ik het niet nog uren kon ophouden, dus kwam er pijnstilling aan.
Terwijl ze dat wilden aansluiten heb ik de verloskundige geroepen dat ik ECHT moest persen en ze zag de ernst wel in! En ja hoor, 10 cm!!!
Na 3 persweeën heeft Patrick het hoofdje zelf aangepakt van de kleine en Bodhi er zelf uit geholpen!!! En daarna op mijn buik gelegd!! Heel speciaal was dat!! En hij heeft het super gedaan, ik heb geen enkele hechting!
Onbeschrijfelijk gevoel toen Bodhi op mijn buik lag, zo warm en speciaal!!
Daarna heb ik samen met Naomi de navelstreng doorgeknipt, weer een bijzonder moment!! Placenta kwam ook meteen eruit, en zag er prachtig uit.
Toen kwam Quinten erbij en was ons gezinnetje compleet!
Bodhi mocht een uurtje bij mij liggen, maar huilde erg veel. Ik heb hem zelf aan de borst gelegd en hij hapte meteen toe!
Later kwam de verpleegkundige om hem te gaan aanleggen, maar dat was niet meer nodig. Ik wilde het liefste zo snel mogelijk naar huis, maar uiteindelijk gingen we met z’n vijfjes pas om 1.00 naar huis…
Kids bekaf, maar zoooo blij met hun broertje.
En die blijdschap wordt elke dag groter, ze overladen hem met kusjes, cadeautjes, knutselwerkjes en knuffels!! Heerlijk!
De borstvoeding is heel erg goed op gang nu en we hebben echt een super kraamhulp!! Kortom, volop aan het genieten!
Ondanks dat ik maar 300 ml bloed heb verloren, geen hechtingen heb en alles erg goed gaat, merk ik dat ik het heerlijk vind op mijn bedje en pak ik lekker alle rust!!
Bodhi komt elke 3 a 4 uurtjes voor een voeding en ook 's nachts gaat dat prima. Aan de borst en daarna weer heerlijk verder slapen!!
Zal gauw ook alles even hier bij gaan lezen!!! Ik hoop dat het met iedereen hartstikke goed gaat. Dat de bevallen mama's onwijs aan het genieten zijn en de nog niet bevallen mama's dat heel snel kunnen gaan doen!!!
Liefs Brigitte