Hierbij nog mijn bevallingsverhaal. Op vrijdag 28-9 is dus onze dochter Jill geboren.
De dag ervoor op donderdagavond werden mijn harde buiken voorweeën, want ik moest ze gaan wegpuffen. Er zat de hele avond gemiddeld 6/7 minuten tussen. Toch maar de verloskamers gebeld, maar ik moest terug bellen als ze echt een uur lang tussen de 3/4 minuten kwamen. Ik dacht dat het wel zou doorzetten die nacht, maar na 23 uur namen ze af. Ik heb nog redelijk goed geslapen die nacht met af en toe een wee. De volgende ochtend wat bloedverlies, maar ook toen hoefde ik nog niet naar de verloskamers te komen werd me verteld. Vrijdagochtend had ik af en toe een wee, maar het tempo ertussen nam niet toe. 's middags ben ik een dutje gaan doen op de bank (zo tussen de weeën door). Precies om 15 uur werd ik wakker van een wee en voelde ik ineens onderin iets knappen. Dat kon maar 1 ding betekenen dacht ik en ben snel van de bank gerold. Op dat moment begon het vruchtwater te lopen. We mochten meteen naar het ziekenhuis komen. Eenmaal daar om 16 uur aan de ctg en de weeën werden wel heel heftig en kwamen erg snel. Om 16.30 bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. Vanaf dat punt kwam de weeënstorm opzetten en ik wist niet meer hoe ik dat moest opvangen. Ze wilde me weeënremmers geven, want de hartslag van Jill daalde telkens. Gelukkig was dat niet nodig, want zij herstelde. Op een gegeven moment heb ik om pijnstilling gevraagd, want hield het niet meer. Ik had geen rust tussendoor. Een ruggenprik was geen optie, met die weeënstorm naar de o.k. ging ik ook niet redden. Dus een pompje bood uitkomst. Dat medicijn neemt net de erge piek van de wee af. Eenmaal aan de pomp kon ik het iets beter opvangen gelukkig. Ineens mocht ik al op mijn rug om te gaan persen. Ik bevatte het niet echt, ging zo snel allemaal, ik deed gewoon wat ze me vroegen. Na ruim 15 minuten persen was ze er al. De tijd 18.07. Oftewel ze was er binnen 3 uur na het breken van mijn vliezen thuis. Ontzettend snel dus! En helemaal voor een eerste natuurlijke bevalling. Pfff een beetje te snel, maar achteraf wel fijn. Ik heb dus geen uren weeën gehad, ja thuis maar dat had ik niet echt in de gaten. Ze zeiden al dat ik bij een volgende zwangerschap bij de eerste wee het ziekenhuis moet bellen. haha zei ik, die komt er niet hoor. We hebben nu een jongen en een meid en ik heb een keizersnede en een natuurlijke bevalling gehad, meer smaken zijn er niet dus het is goed zo!!
Helaas is mijn herstel niet zo voorspoedig gegaan door de knip die ze hebben moeten zetten. Jeetje, daar heb ik nu nog last van en ben nog niet zo mobiel als dat ik zou willen. Ach ja, niet alles verloopt vlekkeloos natuurlijk. Nu aan het genieten (op de nachten na haha) van onze Jill.
Liefs Chrissy
De dag ervoor op donderdagavond werden mijn harde buiken voorweeën, want ik moest ze gaan wegpuffen. Er zat de hele avond gemiddeld 6/7 minuten tussen. Toch maar de verloskamers gebeld, maar ik moest terug bellen als ze echt een uur lang tussen de 3/4 minuten kwamen. Ik dacht dat het wel zou doorzetten die nacht, maar na 23 uur namen ze af. Ik heb nog redelijk goed geslapen die nacht met af en toe een wee. De volgende ochtend wat bloedverlies, maar ook toen hoefde ik nog niet naar de verloskamers te komen werd me verteld. Vrijdagochtend had ik af en toe een wee, maar het tempo ertussen nam niet toe. 's middags ben ik een dutje gaan doen op de bank (zo tussen de weeën door). Precies om 15 uur werd ik wakker van een wee en voelde ik ineens onderin iets knappen. Dat kon maar 1 ding betekenen dacht ik en ben snel van de bank gerold. Op dat moment begon het vruchtwater te lopen. We mochten meteen naar het ziekenhuis komen. Eenmaal daar om 16 uur aan de ctg en de weeën werden wel heel heftig en kwamen erg snel. Om 16.30 bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. Vanaf dat punt kwam de weeënstorm opzetten en ik wist niet meer hoe ik dat moest opvangen. Ze wilde me weeënremmers geven, want de hartslag van Jill daalde telkens. Gelukkig was dat niet nodig, want zij herstelde. Op een gegeven moment heb ik om pijnstilling gevraagd, want hield het niet meer. Ik had geen rust tussendoor. Een ruggenprik was geen optie, met die weeënstorm naar de o.k. ging ik ook niet redden. Dus een pompje bood uitkomst. Dat medicijn neemt net de erge piek van de wee af. Eenmaal aan de pomp kon ik het iets beter opvangen gelukkig. Ineens mocht ik al op mijn rug om te gaan persen. Ik bevatte het niet echt, ging zo snel allemaal, ik deed gewoon wat ze me vroegen. Na ruim 15 minuten persen was ze er al. De tijd 18.07. Oftewel ze was er binnen 3 uur na het breken van mijn vliezen thuis. Ontzettend snel dus! En helemaal voor een eerste natuurlijke bevalling. Pfff een beetje te snel, maar achteraf wel fijn. Ik heb dus geen uren weeën gehad, ja thuis maar dat had ik niet echt in de gaten. Ze zeiden al dat ik bij een volgende zwangerschap bij de eerste wee het ziekenhuis moet bellen. haha zei ik, die komt er niet hoor. We hebben nu een jongen en een meid en ik heb een keizersnede en een natuurlijke bevalling gehad, meer smaken zijn er niet dus het is goed zo!!
Helaas is mijn herstel niet zo voorspoedig gegaan door de knip die ze hebben moeten zetten. Jeetje, daar heb ik nu nog last van en ben nog niet zo mobiel als dat ik zou willen. Ach ja, niet alles verloopt vlekkeloos natuurlijk. Nu aan het genieten (op de nachten na haha) van onze Jill.
Liefs Chrissy