Hoi,
Het heeft even een tijdje geduurd, maar hier is het bevallingsverhaal van Julia. Het is vrij heftig...
Zoals jullie weten had ik zwangerschapssuiker.
Op 2apr moest ik naar het ziekenhuis voor een groei-echo. Ze schatte Julia 7,5pond en ik was toen 35.6 wk
Op 3apr had ik een gesprek bij de gyn. Hij zei dat Julia helemaal niet te groot was en ik moest 2weken later terugkomen voor opnieuw een echo en gesprek. De dietist zou met mij een afspraak maken en dan maar afwachten. Ik was eigenlijk teleurgesteld, want ik had gehoopt dat we al een datum zouden plannen (misschien wel naief)
Diezelfde avond om 19.30 braken mijn vliezen. De vk gebeld en zij heeft contact gezocht met het ziekenhuis, omdat ik 36wk was. Ik moest komen en uiteindelijk blijven, omdat ik om de 3min weeen had.
Ik had heel fijn rug -en beenweeen, dus om 2.00 hield ik het niet meer (was namelijk door mijn rug heen gegaan en die weeen zijn echt geen pretje). Ik kreeg een infuus met pijnbestrijding, wat een genot. Ik kan het iedereen aanraden!!!
Ik had om de 2uur 2 cm ontsluiting. Om 7.30 had ik 10cm, maar moest een uur op mijn zij liggen en zachtjes meepersen, omdat Julia nog niet ingedaald was en omdat ze een sterrenkijker was. Dat uur is snel gegaan en ze lag goed. Na 5-6 persweeen is Julia geboren.
Wat een genot om haar dan op je buik te krijgen, zo'n bijzonder moment!!!
De placenta is kort daarna eruit gekomen en zag er prima uit en toen begon de ellende. Ze waren me aan het hechten en ik bloedde enorm. Mijn baarmoeder wilde niet slinken, dus de aders in mijn baarmoeder bleven open staan. De 1 was aan het hechten, de ander een infuus aan het prikken en weer een ander was heel hard op mijn baarmoeder aan het drukken en ik moest me ontspannen, grapjassen...
Ze dachten dat ze de bloeding onder controle hadden, maar na 10min begon het weer en toen begonnen de alarmbellen te rinkelen. Ik moest met spoed naar de ok. Daar hebben ze een ballon in mijn baarmoeder geplaatst, om de bloeding te stelpen en ze hebben catheters in mijn liezen geplaatst om de vaten in mijn benen tijdelijk af te sluiten, zodat mijn hart en longen het meeste bloed zouden krijgen. Na de operatie heb ik 24h op de IC gelegen. Gelukkig mocht Julia vaak langskomen, want ook al was ze 36wk, ze woog 3320gr en ze deed het perfect!!!
De volgende dag zijn de ballon uit mijn baarmoeder en de catheters uit mijn liezen gehaald (ballon doet geen pijn) en daarna mocht ik naar de kraamafdeling. Daar ging nog iets mis met de catheter in mijn blaas, die zat niet goed, waardoor ik al het vocht vast hield, conclusie de volgende dag had ik 7lt geplast... En daarna ging alles weer beter. Ik heb in totaal 6dg in het ziekenhuis gelegen en daarna mocht ik heerlijk naar huis.
Ik ben in totaal 3lt bloed verloren en ik wist niet dat een mens zo'n pijn konden doen.
Maar het is een feit. Die pijn en wat ik heb meegemaakt, vergeet je best snel, want je krijgt er zo iets moois voor terug.
Ik moet nog wel rustig aan doen, wat voor mij heel moeilijk is!
Volgende week hebben we een gesprek met de gyn om alles nog eens door te spreken en ook voor een tweede zwangerschap.
Julia doet het super. Ze weegt na 5wk 4100 gram en groeit dus goed. De borstvoeding loopt als een tiet en sinds 2dagen slaapt ze 's nachts aardig wat uurtjes door. Ik krijg ook steeds meer contact met haar.
Het is zo'n mooi meisje en ik kan haar echt niet meer missen.
Het is een heel verhaal en ik hoop dat ik jullie niet bang heb gemaakt. Het hoeft namelijk niet zo te gaan. Een oorzaak weten ze niet, maar ik heb rood haar en bij mensen met rood haar komt het vaker voor.
Dames die nog moeten, veel suc6 en de dames die al bevallen zijn, geniet!!!
Enne ik hoop dat jullie dadelijk mee verhuizen naar het volgende forum.
Gr Ilse
Het heeft even een tijdje geduurd, maar hier is het bevallingsverhaal van Julia. Het is vrij heftig...
Zoals jullie weten had ik zwangerschapssuiker.
Op 2apr moest ik naar het ziekenhuis voor een groei-echo. Ze schatte Julia 7,5pond en ik was toen 35.6 wk
Op 3apr had ik een gesprek bij de gyn. Hij zei dat Julia helemaal niet te groot was en ik moest 2weken later terugkomen voor opnieuw een echo en gesprek. De dietist zou met mij een afspraak maken en dan maar afwachten. Ik was eigenlijk teleurgesteld, want ik had gehoopt dat we al een datum zouden plannen (misschien wel naief)
Diezelfde avond om 19.30 braken mijn vliezen. De vk gebeld en zij heeft contact gezocht met het ziekenhuis, omdat ik 36wk was. Ik moest komen en uiteindelijk blijven, omdat ik om de 3min weeen had.
Ik had heel fijn rug -en beenweeen, dus om 2.00 hield ik het niet meer (was namelijk door mijn rug heen gegaan en die weeen zijn echt geen pretje). Ik kreeg een infuus met pijnbestrijding, wat een genot. Ik kan het iedereen aanraden!!!
Ik had om de 2uur 2 cm ontsluiting. Om 7.30 had ik 10cm, maar moest een uur op mijn zij liggen en zachtjes meepersen, omdat Julia nog niet ingedaald was en omdat ze een sterrenkijker was. Dat uur is snel gegaan en ze lag goed. Na 5-6 persweeen is Julia geboren.
Wat een genot om haar dan op je buik te krijgen, zo'n bijzonder moment!!!
De placenta is kort daarna eruit gekomen en zag er prima uit en toen begon de ellende. Ze waren me aan het hechten en ik bloedde enorm. Mijn baarmoeder wilde niet slinken, dus de aders in mijn baarmoeder bleven open staan. De 1 was aan het hechten, de ander een infuus aan het prikken en weer een ander was heel hard op mijn baarmoeder aan het drukken en ik moest me ontspannen, grapjassen...
Ze dachten dat ze de bloeding onder controle hadden, maar na 10min begon het weer en toen begonnen de alarmbellen te rinkelen. Ik moest met spoed naar de ok. Daar hebben ze een ballon in mijn baarmoeder geplaatst, om de bloeding te stelpen en ze hebben catheters in mijn liezen geplaatst om de vaten in mijn benen tijdelijk af te sluiten, zodat mijn hart en longen het meeste bloed zouden krijgen. Na de operatie heb ik 24h op de IC gelegen. Gelukkig mocht Julia vaak langskomen, want ook al was ze 36wk, ze woog 3320gr en ze deed het perfect!!!
De volgende dag zijn de ballon uit mijn baarmoeder en de catheters uit mijn liezen gehaald (ballon doet geen pijn) en daarna mocht ik naar de kraamafdeling. Daar ging nog iets mis met de catheter in mijn blaas, die zat niet goed, waardoor ik al het vocht vast hield, conclusie de volgende dag had ik 7lt geplast... En daarna ging alles weer beter. Ik heb in totaal 6dg in het ziekenhuis gelegen en daarna mocht ik heerlijk naar huis.
Ik ben in totaal 3lt bloed verloren en ik wist niet dat een mens zo'n pijn konden doen.
Maar het is een feit. Die pijn en wat ik heb meegemaakt, vergeet je best snel, want je krijgt er zo iets moois voor terug.
Ik moet nog wel rustig aan doen, wat voor mij heel moeilijk is!
Volgende week hebben we een gesprek met de gyn om alles nog eens door te spreken en ook voor een tweede zwangerschap.
Julia doet het super. Ze weegt na 5wk 4100 gram en groeit dus goed. De borstvoeding loopt als een tiet en sinds 2dagen slaapt ze 's nachts aardig wat uurtjes door. Ik krijg ook steeds meer contact met haar.
Het is zo'n mooi meisje en ik kan haar echt niet meer missen.
Het is een heel verhaal en ik hoop dat ik jullie niet bang heb gemaakt. Het hoeft namelijk niet zo te gaan. Een oorzaak weten ze niet, maar ik heb rood haar en bij mensen met rood haar komt het vaker voor.
Dames die nog moeten, veel suc6 en de dames die al bevallen zijn, geniet!!!
Enne ik hoop dat jullie dadelijk mee verhuizen naar het volgende forum.
Gr Ilse