ANONYMOUS_USERNAME
New member
Nou, daar komtie dan: mijn bevallingsverhaal. Zoals ik al eerder zei: een hel, en dan niet ivm de pijn maar de nasleep ervan...
Vrijdag had ik een gesprek in het ziekenhuis ivm mijn hoge bloeddruk en omdat ik er zat van was...
Zaterdagmorgen om 07:00 mocht ik mij melden, ik zou ingeleid worden. Ik keurig om 07:00 aanwezig, CTG en om 08:00 kreeg ik mijn inleidingsgel ingebracht, het voelde gunstig zei de vk dus ze verwachte wel dat ze 's middags de vliezen konden doorprikken... jammer maar helaas, dat ging dus s middags niet op, er moest opnieuw gel worden ingebracht. Gevolg: 20 uur lang voorweeën gehad...pffff.....en elke keer dacht ik: nu komt het! haha! Niet dus!
Volgende morgen om 08:00 was het zover; m'n vliezen konden worden doorgeprikt. In de verloskamer werd besloten om mij weeeën opwekkers te geven- prima en het begon dan ook keurig, tegen 11 uur werd het allemaal wat heftiger en stopten ze met de opwekkers, ik mocht lekker even onder de douche; ging perfect!!! Elke wee lekker wegsproeien met warm water, maar een kwartier later begon het echt werk, kon niet meer op mn benen staan en werd super misselijk, werd dan ook teruggehaald naar de verloskamer.
Om 12 uur werd mn ontsluiting gecheckt: 4 centimer, en kon de weeen nog wel redelijk wegpuffen, maar toen kwam er een enorme weeenstorm aan: binnen een kwartier 4 centimer erbij en wanneer die laatste 2 centimer zijn geweest werd me niet eens meer verteld. Helaas zat Lauren 'vast' iin het geboortekanaal en mocht ik nog niet persen. Om 13:00 uur mocht ik daarmee beginnen- en om 13:45 kon ik gewoon echt niet meer, ze was maar een beetje gezakt in het geboortekanaal en het kon nog wel een tijdje duren voordat ze echt verder zou komen. Besloten werd om haar met de vacuum te halen, met 3 persweeen, om 14:08 was ze geboren!
Een fantastische bevalling zou je zeggen...maar toen kwam het, mijn placenta liet niet los, deze is met grof geweld uit mn buik geperst. De spieren van mijn baarmoeder waren slap en deden dus niets, de wond bleef dus open, gevolg: al meer dan 2,5 liter bloed verloren op de verloskamer en er werd besloten dat mn baarmoeder nagekeken moest worden onder narcose. Toen ik wakker werd, 3 uur later, had ik inmiddels een bloedtransfusie gehad van 4 liter, dat was ik in totaal aan bloed verloren. Mn baarmoeder was in orde en ze hebben de spieren weer aan het werk gekregen met medicijnen. Uit eindelijk kwam ik om 21:30 terug op de afdeling met mn dochter in een bakje naast me... Nu een week later kijk ik terug op een bewogen week. Heb een enorme valse start gemaakt met haar, de eerste 24 uur heb ik echt gemist en dat zijn we nu aan het inhalen. Ook kwam door mijn fysieke gestel de borstvoeding erg laat op gang. Psychisch zal het ook nog wel een tijdje duren voordat dit een plekje krijgt aangezien ik elke keer eraan herinnert wordt dat ik niet al alles kan. Gelukkig doet onze kleine meid het helemaal perfect en ook papa helpt super super goed. Hij heeft de taken wat ik als moeder gelijk had moeten leren perfect opgepakt en hij leert het mij nu!
Het is inmiddels een heel verhaal geworden. Ga nu stoppen, moet kolven
.
Vrijdag had ik een gesprek in het ziekenhuis ivm mijn hoge bloeddruk en omdat ik er zat van was...
Zaterdagmorgen om 07:00 mocht ik mij melden, ik zou ingeleid worden. Ik keurig om 07:00 aanwezig, CTG en om 08:00 kreeg ik mijn inleidingsgel ingebracht, het voelde gunstig zei de vk dus ze verwachte wel dat ze 's middags de vliezen konden doorprikken... jammer maar helaas, dat ging dus s middags niet op, er moest opnieuw gel worden ingebracht. Gevolg: 20 uur lang voorweeën gehad...pffff.....en elke keer dacht ik: nu komt het! haha! Niet dus!
Volgende morgen om 08:00 was het zover; m'n vliezen konden worden doorgeprikt. In de verloskamer werd besloten om mij weeeën opwekkers te geven- prima en het begon dan ook keurig, tegen 11 uur werd het allemaal wat heftiger en stopten ze met de opwekkers, ik mocht lekker even onder de douche; ging perfect!!! Elke wee lekker wegsproeien met warm water, maar een kwartier later begon het echt werk, kon niet meer op mn benen staan en werd super misselijk, werd dan ook teruggehaald naar de verloskamer.
Om 12 uur werd mn ontsluiting gecheckt: 4 centimer, en kon de weeen nog wel redelijk wegpuffen, maar toen kwam er een enorme weeenstorm aan: binnen een kwartier 4 centimer erbij en wanneer die laatste 2 centimer zijn geweest werd me niet eens meer verteld. Helaas zat Lauren 'vast' iin het geboortekanaal en mocht ik nog niet persen. Om 13:00 uur mocht ik daarmee beginnen- en om 13:45 kon ik gewoon echt niet meer, ze was maar een beetje gezakt in het geboortekanaal en het kon nog wel een tijdje duren voordat ze echt verder zou komen. Besloten werd om haar met de vacuum te halen, met 3 persweeen, om 14:08 was ze geboren!
Een fantastische bevalling zou je zeggen...maar toen kwam het, mijn placenta liet niet los, deze is met grof geweld uit mn buik geperst. De spieren van mijn baarmoeder waren slap en deden dus niets, de wond bleef dus open, gevolg: al meer dan 2,5 liter bloed verloren op de verloskamer en er werd besloten dat mn baarmoeder nagekeken moest worden onder narcose. Toen ik wakker werd, 3 uur later, had ik inmiddels een bloedtransfusie gehad van 4 liter, dat was ik in totaal aan bloed verloren. Mn baarmoeder was in orde en ze hebben de spieren weer aan het werk gekregen met medicijnen. Uit eindelijk kwam ik om 21:30 terug op de afdeling met mn dochter in een bakje naast me... Nu een week later kijk ik terug op een bewogen week. Heb een enorme valse start gemaakt met haar, de eerste 24 uur heb ik echt gemist en dat zijn we nu aan het inhalen. Ook kwam door mijn fysieke gestel de borstvoeding erg laat op gang. Psychisch zal het ook nog wel een tijdje duren voordat dit een plekje krijgt aangezien ik elke keer eraan herinnert wordt dat ik niet al alles kan. Gelukkig doet onze kleine meid het helemaal perfect en ook papa helpt super super goed. Hij heeft de taken wat ik als moeder gelijk had moeten leren perfect opgepakt en hij leert het mij nu!
Het is inmiddels een heel verhaal geworden. Ga nu stoppen, moet kolven
.