Mijn bevalling begon al op zaterdag 5 mei om 9 uur, toen knapte de vliezen!
Ik zat lekker achter mijn computer en wilde mijn benen even strekken.
Volgends mijn moeder was ik helemaal hysterisch en meteen wit aanliep, maar zelf weet ik dat ik me nog nooit zo dood ben geschrokken! opeens die plens water in je broek voelt niet fijn! Volgens de verloskundige moest ik meteen gaan liggen omdat ie nog niet ingedaald was ofzo, maar t bleek dat ie gewoon perfect ik de bekken lag.
We verwachte dat de weeen snel daarna zouden beginnen, maar er gebeurde helemaal niks. dus we moesten afwachten en ik liep ondertussen met die geknapte vliezen rond, nou zo vies heb ik me nog nooit gevoeld met elke keer zo'n scheut water dat tussen je benen doorliep.
Zondag ook nog zo gelopen en zondag nacht zonder dat ik het zelf wist begonnen de weeen, maar ik kon nog wel gewoon slapen dus dacht dat het wel mee viel. Ik was dus na die 2 dagen wel behoorlijk moe. De verloskundige is een paar keer langs geweest, maar naar 24 uur moest ze me doorsturen naar een gyneacoloog in het ziekenhuis vanwege de langs gebroken vliezen.
Maandag werdt ik ingeleid dus om 8 uur moesten we bij het ziekenhuis zijn. We hebben daar tot 11 uur een beetje zitten niks doen toen kwamen ze kijken naar de ontsluiting, ik bleek al 7/8 cm te hebben! Daar schrok ik wel heel erg van omdat het toch wel heel snel ging toen en nooit iets heb gevoeld. Toch hebben ze maar even een infuusje met weeen opwekkers geprikt, Dat vond ik erg eng omdat ik bang ben voor naalden. Toen ging het heel snel 12 uur begonnen de echte weeen. rond 1 uur heeft ze nog is gevoeld toen had ik een ruime 8cm
Rond 2 uur moest ik opeens heel nodig poepen dus roepte ze gauw de gyneacoloog erbij.
Binnen een uur ben ik dus van 8 naar 10 cm gegaan! en het bleek dat het hoofdje er al aan kwam dus ik mocht persen. ik was heel moe dus ik ben daar nog behoorlijk lang mee bezig geweest. Toen het hoofdje er uit was had ik opeens geen persweeen meer, dus toen moesten ze drukken en duwen op mn buik om de rest er uit te krijgen. en k moest zonder weeen doorpersen dat was erg zwaar! Ik heb 4 of 5 hechtingen gekregen daardoor. Maar 15:19 was ie mijn wondertje er eindelijk! T klinkt makkelijk allemaal, maar op dat moment is t echt heel zwaar allemaal.
Nu ben ik lekker van hem aan het genieten!
Ik zat lekker achter mijn computer en wilde mijn benen even strekken.
Volgends mijn moeder was ik helemaal hysterisch en meteen wit aanliep, maar zelf weet ik dat ik me nog nooit zo dood ben geschrokken! opeens die plens water in je broek voelt niet fijn! Volgens de verloskundige moest ik meteen gaan liggen omdat ie nog niet ingedaald was ofzo, maar t bleek dat ie gewoon perfect ik de bekken lag.
We verwachte dat de weeen snel daarna zouden beginnen, maar er gebeurde helemaal niks. dus we moesten afwachten en ik liep ondertussen met die geknapte vliezen rond, nou zo vies heb ik me nog nooit gevoeld met elke keer zo'n scheut water dat tussen je benen doorliep.
Zondag ook nog zo gelopen en zondag nacht zonder dat ik het zelf wist begonnen de weeen, maar ik kon nog wel gewoon slapen dus dacht dat het wel mee viel. Ik was dus na die 2 dagen wel behoorlijk moe. De verloskundige is een paar keer langs geweest, maar naar 24 uur moest ze me doorsturen naar een gyneacoloog in het ziekenhuis vanwege de langs gebroken vliezen.
Maandag werdt ik ingeleid dus om 8 uur moesten we bij het ziekenhuis zijn. We hebben daar tot 11 uur een beetje zitten niks doen toen kwamen ze kijken naar de ontsluiting, ik bleek al 7/8 cm te hebben! Daar schrok ik wel heel erg van omdat het toch wel heel snel ging toen en nooit iets heb gevoeld. Toch hebben ze maar even een infuusje met weeen opwekkers geprikt, Dat vond ik erg eng omdat ik bang ben voor naalden. Toen ging het heel snel 12 uur begonnen de echte weeen. rond 1 uur heeft ze nog is gevoeld toen had ik een ruime 8cm
Rond 2 uur moest ik opeens heel nodig poepen dus roepte ze gauw de gyneacoloog erbij.
Binnen een uur ben ik dus van 8 naar 10 cm gegaan! en het bleek dat het hoofdje er al aan kwam dus ik mocht persen. ik was heel moe dus ik ben daar nog behoorlijk lang mee bezig geweest. Toen het hoofdje er uit was had ik opeens geen persweeen meer, dus toen moesten ze drukken en duwen op mn buik om de rest er uit te krijgen. en k moest zonder weeen doorpersen dat was erg zwaar! Ik heb 4 of 5 hechtingen gekregen daardoor. Maar 15:19 was ie mijn wondertje er eindelijk! T klinkt makkelijk allemaal, maar op dat moment is t echt heel zwaar allemaal.
Nu ben ik lekker van hem aan het genieten!