Ik had beloofd nog even mijn bevalling te beschrijven.Nou hier komt hij dan.
Dinsdag 13 maart zat het me heel de dag al niet lekker. 's ochtends naar de vk geweest voor controle en had veel harde buiken en sinds die ochtend weer bloedverlies. (was de slijmprop 1.5 week eerder al verloren)
Tegen de avond kreeg ik wat krampen in mn onderbuik maar kon nou niet duidelijk zeggen of dat dit het was.Rond 19.00uur kwamen de "weeen"
om de 10 minuten. Deden niet zeer en ik dacht misschien valse start. Rond 22.00 uur kwamen ze om de 5 minuten maar waren niet echt pijnlijk. Om 01.00uur de vk gebeld ik had 3-4 cm ontsluiting dus op naar het ziekenhuis!!
De weeen werden steeds heftiger, om de 2 minuten dus de vk ging probeen de vliezen te breken dit lukte niet ze kon er niet bij.Later nog een keer geprobeerd nog steeds niets. Om 5 uur nog steeds 3 cm ontsluiting en ik verging van de pijn. De vk van het ziekenhuis werd erbij geroepen en die amde net zolang door totdat de vliezen wel gebroken waren (erruug pijnlijk) ook kreeg ik een spuit in mn been zodat er wat meer ontspanning kwam en de ontsluiting miss. door zou zetten. Nou daarna was ik compleet van de wereld!! doe ik echt nooit meer maar de pijn was nog niet te harden. Om 7.00uur nog steeds 3cm ontsluiting. Om 8.00uur infuus oxytocine en een ruggenprik.Rond 11.00 uur de ruggenprik uitgezet 7cm ontsluiting en de weenopwekkers ieder uur een tandje omhoog. Rond 12.00 uur 10cm ontsluiting.Toen gaan persen. Wat een pijn niet normaal. Ik dacht dat persweeen beter waren als ontsluitingsweeen maar vond het een hel.Raakte in paniek van de pijn en dacht dat hij er nooit uit kwam.
Om 13.30 werd de gynecoloog geroepen omdat het niet opschoot en werd er een knip gezet om 13.41 is hij geboren zonder vacuumpomp.
Ik heb nog nooit zoveel pijn geleden en vond het verschrikkelijk was compleet uitgeput.Moest daarna nog een nacht blijven omdat ik niet kon plassen ook geen oog dicht gedaan en donderdag mochten we naar huis. 's avonds kwam alle spanning eruit en was ik compleet over de zeik. Ruben deed alleen maar huilen en ik had geen melk. Mn tepels had hij helemaal kapot gezogen. 's nachts de vk nog gebeld en schoonmoeder gekomen om samen met mn man de fles te geven.Vrijdag nog steeds heeeeel veel spanning en kraamtranen en sinds vrijdagavond gaat het goed!!!
Ruben krijgt de fles omdat ik geen voeding had en ik er compleet van over de zeik ging.
Nu gaat het iedere dag beter al heb ik ontzettend veel last van de knip en de hechtingen.
Ben super verliefd op onze kleine man maar hoop dit noooooiit meer mee te maken (volgende keer keizersnee
)
Sorry voor het lange verhaal maar het was nu eenmaal een lange bevalling
Iedereen die nog moet heeeeeel veel suc-6!!!!
xxx Mirjam
Dinsdag 13 maart zat het me heel de dag al niet lekker. 's ochtends naar de vk geweest voor controle en had veel harde buiken en sinds die ochtend weer bloedverlies. (was de slijmprop 1.5 week eerder al verloren)
Tegen de avond kreeg ik wat krampen in mn onderbuik maar kon nou niet duidelijk zeggen of dat dit het was.Rond 19.00uur kwamen de "weeen"
om de 10 minuten. Deden niet zeer en ik dacht misschien valse start. Rond 22.00 uur kwamen ze om de 5 minuten maar waren niet echt pijnlijk. Om 01.00uur de vk gebeld ik had 3-4 cm ontsluiting dus op naar het ziekenhuis!!
De weeen werden steeds heftiger, om de 2 minuten dus de vk ging probeen de vliezen te breken dit lukte niet ze kon er niet bij.Later nog een keer geprobeerd nog steeds niets. Om 5 uur nog steeds 3 cm ontsluiting en ik verging van de pijn. De vk van het ziekenhuis werd erbij geroepen en die amde net zolang door totdat de vliezen wel gebroken waren (erruug pijnlijk) ook kreeg ik een spuit in mn been zodat er wat meer ontspanning kwam en de ontsluiting miss. door zou zetten. Nou daarna was ik compleet van de wereld!! doe ik echt nooit meer maar de pijn was nog niet te harden. Om 7.00uur nog steeds 3cm ontsluiting. Om 8.00uur infuus oxytocine en een ruggenprik.Rond 11.00 uur de ruggenprik uitgezet 7cm ontsluiting en de weenopwekkers ieder uur een tandje omhoog. Rond 12.00 uur 10cm ontsluiting.Toen gaan persen. Wat een pijn niet normaal. Ik dacht dat persweeen beter waren als ontsluitingsweeen maar vond het een hel.Raakte in paniek van de pijn en dacht dat hij er nooit uit kwam.
Om 13.30 werd de gynecoloog geroepen omdat het niet opschoot en werd er een knip gezet om 13.41 is hij geboren zonder vacuumpomp.
Ik heb nog nooit zoveel pijn geleden en vond het verschrikkelijk was compleet uitgeput.Moest daarna nog een nacht blijven omdat ik niet kon plassen ook geen oog dicht gedaan en donderdag mochten we naar huis. 's avonds kwam alle spanning eruit en was ik compleet over de zeik. Ruben deed alleen maar huilen en ik had geen melk. Mn tepels had hij helemaal kapot gezogen. 's nachts de vk nog gebeld en schoonmoeder gekomen om samen met mn man de fles te geven.Vrijdag nog steeds heeeeel veel spanning en kraamtranen en sinds vrijdagavond gaat het goed!!!
Ruben krijgt de fles omdat ik geen voeding had en ik er compleet van over de zeik ging.
Nu gaat het iedere dag beter al heb ik ontzettend veel last van de knip en de hechtingen.
Ben super verliefd op onze kleine man maar hoop dit noooooiit meer mee te maken (volgende keer keizersnee
)Sorry voor het lange verhaal maar het was nu eenmaal een lange bevalling
Iedereen die nog moet heeeeeel veel suc-6!!!!
xxx Mirjam