Bevallingsverhaal van Fleur

Hallo allemaal,

Zondag 20 november kreeg ik meer pijn in mijn rechter flank ter hoogte van de nier. Verloskundige gebeld en kwam een uurtje later zodat ik eerst nog kon douchen, maar dit verergerde de pijn ipv verlichten. Ze toucheerde 1 cm. Maar daar liep ik al 4 weken mee. Dus afgesproken dat ik naar het ziekenhuis zou gaan voor pijnverlichting en kijken of er weeënactiviteit was.

Om half 6 aangekomen in het zkh. Geen weeënactiviteit gemeten, althans niet noemenswaardig. Daarom een infuus gekregen met buscopan voor de pijn. Maar helaas ook dit gaf geen verlichting. 21 uur kwam de gynaecoloog, van hem een injectie met pethidine gekregen. Nou geloof mij maar een paardemiddel. Ik werd er zo lekker high van! Heerlijk. Kon overal om lachen, maar na een half uurtje was ik vertrokken. Sliep als een blok. Met arjan werd afgesproken dat hij naar huis kon gaan zodat hij zijn slaap kon pakken en dan werd ik 21 november de volgende dag om 7 uur ingeleid. Om 23 uur werd ik op zaal gelegd, maar kwam al weer iets bij... Half 12 kreeg ik weeën. 00.00 uur moest ik ze echt weg puffen dus dat weer naar de verloskamers gebracht. Arjan weer gebeld. Die lag net te slapen.

Toen Arjan er was heerlijk gedoucht. We konden nog even weg dommelen samen tot een uur of 6 s'morgens. 7 uur werd 3 cm getoucheerd. Vliezen werden gebroken en ik kon niet meer behappen. Ook door de longontsteking die ik al 4 weken had erg benauwd. Zuurstof gekregen en er werd overlegd voor pijnstilling. Helaas om kwart over 9 nog geen pijnstilling en ik had al 10 cm. Dus nu begon het echte werk, maar ik was op. Dus bijstimulatie gekregen en na drie kwartier kwam Fleur ter wereld met een gewicht van 3115 gram en 47 cm. Mijn meisje deed het goed, erg goed!

Na een uurtje begon Fleur al te drinken aan de borst en Arjan ging naar huis om ons zoontje op te halen. Ik werd in tussen gewassen op bed omdat ik geen kracht meer had om me zelf te douchen. Het was bijna half 12, anderhalf uur dus na mijn bevalling en ik werd niet lekker. Kreeg het warm en begon hevig te vloeien. Een nabloeding. Vanaf toen weet ik niet veel meer. Toen ik weer bij kwam was het zo rond kwart over 12. Wat er allemaal gebeurd is weet ik niet precies. Had overal infusen hangen en zuurstof 4 liter. Verdere details zal ik jullie besparen.

Ons zoontje kwam om kwart voor 1 bij zijn zusje kijken en vond het helemaal geweldig. Om half 2 mocht ik weer naar zaal waar ik alleen lag. Door de hevige naweeën kon ik pas s'avonds bezoek ontvangen. Maar ook dat is langs me heen gegaan.

Vrijdag 25 november ben ik ontslagen uit het ziekenhuis om thuis meer aan te sterken. Inmiddels heb ik weer een kuur voor de longontsteking en meerdere pufjes. Ik knap iets op maar door het vele bloedverlies heb ik nog weinig fut overal voor. Kan nog erg veel dingen niet. Mijn zoontje van 15 kilo (5jaar) kan ik nog niet eens optillen. Begin dan ook weer hevig te vloeien. Voorlopig zit ik dus aan huis gekluisterd en mag ik niet naar buiten. Ook ivm mijn longen. De kraamzorg was gisteren voor het laatst maar gelukkig heb ik veel mantelzorg van mijn ouders en heb ik super lieve buren die bijspringen, ook voor het naar school brengen en ophalen doet een hele lieve moeder van een vriendje van ons zoontje! Ik voel me wel heel erg opgelaten dat ik alles nu over moet laten aan anderen, maar ik weet ook dat het moet....

Fleur doet het goed gelukkig. Vanaf dag 6 al over haar geboortegewicht heen. Slaapt s'nachts 6 uur door en de borstvoeding loopt echt als een trein! Gelukkig maar ondanks dat ik zo ziek ben.

Ik ben er nog lang niet weer, maar met veel rust en veel hulp van onze lieve familie en vrienden ga ik er zeker weer komen. Het zal lang duren, ze gaan uit van een half jaar tot een jaar, maar het is het zeker waard geweest voor mijn kleine meisje!

Nu ga ik weer lekker genieten van mijn meisje, tot snel...

Liefs Anoushka
 
Jeetje meis, wat een verhaal! En wat sla je je er dapper doorheen.
Hopelijk knap jij fysiek gauw op. En, ik zou alle hulp maar aanvaarden die je krijgt.
Wij zitten nu ook in een lastige situatie (Jasmijn ligt nog lang in het ziekenhuis en ik krabbel langzaam op na mijn keizersnede) en bij mij is de knop wel om hoor... Ik was altijd wel van het zelf doen, maar dat gaat nu gewoon niet. Dus we pakken alle hulp die we krijgen met beide handen aan!

Maar, ik hoop dat jij je snel weer goed voelt en je nog meer kunt genieten!

Succes!

Liefs, Marieke
 
Wat heftig zeg! Ik hoop dat je je snel beter voelt, het lijkt me echt ellendig zo slap te zijn.
Gelukkig gaat het goed met de kleine meid en groeit ze zo te horen als kool :) Heerlijk!

Geniet van de kleine en veel beterschap!

Liefs
 
Terug
Bovenaan