24 april 12.00 uur ik breng de papieren van de ctg van t ziekenhuis bij de verloskundige en zij stelt voor om mij nog even te strippen. Ben gestript, moest rust nemen s'middags.
Om 17 uur krijg ik ongeveer om de 5 min weeën, deze zijn eigenlijk niet echt pijnlijk. Mijn man kwam om 19.15 uur thuis en toen ben ik gaan douchen was namelijk niet overtuigd dat t was begonnen. Om 20 uur heb ik ff lekker liggend op bed gtst gekeken. Weeën kwamen minder regelmatig, manlief ging een eitje voor mij bakken want ik had nog niet gegeten. Het was toen 20.30 uur.
Ik had t gevoel dat ik moest plassen maar voelde iets raars in mijn buik, dus bleef iets langer liggen en deed rustiger aan dan normaal met opstaan. Splatsh!!!!
Ik pak mijn telefoon en bel mijn man om te zeggen dat mijn vliezen gebroken zijn, hij gaat de vk bellen. Omdat onze zoon in t vruchwater had gepoept was ik nieuwsgierig of het nu helder was dus kijk ik tussen mijn benen en zie dat er een veeg bloed op mijn been zit. In een soort van reflex kijk ik achter me en zie een enorme plas bloed op t bed. In paniek roep ik naar mijn man t is bloed hij snelt naar boven en meld de vk die hij net te pakken krijgt wat hij ziet. Vk komt er aan ik moest blijven liggen.
Toen de vk er na nog geen 5 min was kreeg ik te horen dat ze een ambulance ging bellen en dat ik naar t ziekenhuis moest. De kleine maakte t overigens goed.
Rond 21.15 uur waren we in t ziekenhuis, ze konden niet vinden waar t bloed vandaan kwam, wel kreeg ik in tussentijd heftigere weeën. Ik had om 21.30 uur 5 cm ontsluiting en door de spanning en pijnlijke weeën vroeg ik pijnbestrijding. De arts dacht dat t weleens snel kon gaan en wilde dit niet geven.
Samen met mijn man die ten eerste niet tegen bloed kan en ten 2 de niet tegen ziekenhuizen begon ik weeën weg te puffen. Hij moest echter vrij snel even gaan zitten omdat ze er anders een patiënt bij kregen dus de vk pakte mijn hand en ging samen met mij puffen.
Om 22.20 gaf ik aan persdrang te hebben maar de arts was ook nog ergens anders bezig. Deze kwam ff binnenlopen zei iets vk gaf aan dat ik persdrang had en of hij niet ff moest kijken maar hij ging toch weg. Weer een wee ik zeg ik moet persen en zonder toestemming druk ik gewoon mee, arts word gebeld hij was er meteen en ging voelen 10 cm ontsluiting ik mocht persen! Bij de volgende wee hing ons meisje er al gelijk voor de helft uit mijn perswee was weg en ik moest stoppen met persen. Dat kon ik niet en deed alsof ik een wee voelde en heb geperst of mijn leven ervan af hing. Daar was ons meisje dan! Zo mooi zo klein en ik was zo gelukkig dat met haar alles goed was.
De placenta kwam eruit en er werd gekeken waar t bloed vandaan gekomen is. Ze hebben niks kunnen vinden. Mijn baarmoeder trok niet goed samen dus daarvoor kreeg ik een medicijn de wond moest zo snel mogelijk dicht. De naweeen die ik daarvan kreeg waren verschrikkelijk en heb er de hele nacht van wakker gelegen.
Uiteindelijk is alles heel vlot gegaan maar ik heb bijna 1,5 liter bloed verloren, zit nu aan de staalpillen. Ben erg zwak, kan niet eens zelf douchen, baal hier echt heel erg van want ik kan eigenlijk alleen maar in bed liggen. Dat had ik me toch anders voorgesteld maar goed.
T belangrijkste is dat ons meisje gezond is, ik trek wel weer bij heeft gewoon tijd nodig. We proberen in ieder geval volop te genieten.
X
Om 17 uur krijg ik ongeveer om de 5 min weeën, deze zijn eigenlijk niet echt pijnlijk. Mijn man kwam om 19.15 uur thuis en toen ben ik gaan douchen was namelijk niet overtuigd dat t was begonnen. Om 20 uur heb ik ff lekker liggend op bed gtst gekeken. Weeën kwamen minder regelmatig, manlief ging een eitje voor mij bakken want ik had nog niet gegeten. Het was toen 20.30 uur.
Ik had t gevoel dat ik moest plassen maar voelde iets raars in mijn buik, dus bleef iets langer liggen en deed rustiger aan dan normaal met opstaan. Splatsh!!!!
Ik pak mijn telefoon en bel mijn man om te zeggen dat mijn vliezen gebroken zijn, hij gaat de vk bellen. Omdat onze zoon in t vruchwater had gepoept was ik nieuwsgierig of het nu helder was dus kijk ik tussen mijn benen en zie dat er een veeg bloed op mijn been zit. In een soort van reflex kijk ik achter me en zie een enorme plas bloed op t bed. In paniek roep ik naar mijn man t is bloed hij snelt naar boven en meld de vk die hij net te pakken krijgt wat hij ziet. Vk komt er aan ik moest blijven liggen.
Toen de vk er na nog geen 5 min was kreeg ik te horen dat ze een ambulance ging bellen en dat ik naar t ziekenhuis moest. De kleine maakte t overigens goed.
Rond 21.15 uur waren we in t ziekenhuis, ze konden niet vinden waar t bloed vandaan kwam, wel kreeg ik in tussentijd heftigere weeën. Ik had om 21.30 uur 5 cm ontsluiting en door de spanning en pijnlijke weeën vroeg ik pijnbestrijding. De arts dacht dat t weleens snel kon gaan en wilde dit niet geven.
Samen met mijn man die ten eerste niet tegen bloed kan en ten 2 de niet tegen ziekenhuizen begon ik weeën weg te puffen. Hij moest echter vrij snel even gaan zitten omdat ze er anders een patiënt bij kregen dus de vk pakte mijn hand en ging samen met mij puffen.
Om 22.20 gaf ik aan persdrang te hebben maar de arts was ook nog ergens anders bezig. Deze kwam ff binnenlopen zei iets vk gaf aan dat ik persdrang had en of hij niet ff moest kijken maar hij ging toch weg. Weer een wee ik zeg ik moet persen en zonder toestemming druk ik gewoon mee, arts word gebeld hij was er meteen en ging voelen 10 cm ontsluiting ik mocht persen! Bij de volgende wee hing ons meisje er al gelijk voor de helft uit mijn perswee was weg en ik moest stoppen met persen. Dat kon ik niet en deed alsof ik een wee voelde en heb geperst of mijn leven ervan af hing. Daar was ons meisje dan! Zo mooi zo klein en ik was zo gelukkig dat met haar alles goed was.
De placenta kwam eruit en er werd gekeken waar t bloed vandaan gekomen is. Ze hebben niks kunnen vinden. Mijn baarmoeder trok niet goed samen dus daarvoor kreeg ik een medicijn de wond moest zo snel mogelijk dicht. De naweeen die ik daarvan kreeg waren verschrikkelijk en heb er de hele nacht van wakker gelegen.
Uiteindelijk is alles heel vlot gegaan maar ik heb bijna 1,5 liter bloed verloren, zit nu aan de staalpillen. Ben erg zwak, kan niet eens zelf douchen, baal hier echt heel erg van want ik kan eigenlijk alleen maar in bed liggen. Dat had ik me toch anders voorgesteld maar goed.
T belangrijkste is dat ons meisje gezond is, ik trek wel weer bij heeft gewoon tijd nodig. We proberen in ieder geval volop te genieten.
X